Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Ήταν 30 Απριλίου του 2016, όταν οι Σουηδοί Head Of The Demon κυκλοφόρησαν το δεύτερο LP τους με τίτλο “Sathanas Trismegistos”. Ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά, ήρθε η ώρα να κυκλοφορήσουν την τρίτη τους δουλειά, με τίτλο “Deadly Black Doom”, στα χνάρια των προηγούμενων ως τώρα κυκλοφοριών τους. Το “Deadly Black Doom” έρχεται να συνεχίσει το ταξίδι της occult rock τετράδας εκ Σουηδίας από το σημείο που τους άφησε το “Sathanas Trismegistos”. Οι ομοιότητες στο ύφος, στις συνθέσεις και στον ήχο είναι σχεδόν τρομακτικές και αν κάποιος μου έλεγε ότι τα δύο άλμπουμ ηχογραφήθηκαν το ίδιο χρονικό διάστημα, θα τον πίστευα. Όμως οι δύο κυκλοφορίες χωρίζονται από τέσσερα χρόνια ακριβώς και είναι πραγματικά αξιοσημείωτη η μη-αλλοίωση και μεταβολή του ήχου των Head Of The Demon σε κανένα σχεδόν επίπεδο! Άλλοι μπορεί να το αποκαλέσουν στασιμότητα, εγώ θεωρώ ότι η μπάντα βρήκε το «sweet spot» της και ορθώς έπραξε και δεν αναλώθηκε σε ανούσιους πειραματισμούς.
Το “Deadly Black Doom” αποτελείται από έξι μακροσκελέστατα τραγούδια. αρκεί μόνο να γραφτεί ότι το μικρότερο τραγούδι έχει διάρκεια επτά λεπτά. Συνεπώς, παρά το μικρό αριθμό τραγουδιών, η διάρκεια του άλμπουμ είναι παραπάνω από χορταστική. Οι συνθέσεις λίγο πολύ είναι ίδιες σε ύφος, δυναμικές και ακόμα και τα riff αρκετές φορές μοιάζουν μεταξύ τους, επομένως δεν υπάρχει λόγος να γίνει αναφορά στο κάθε ένα ξεχωριστά. Εξαίρεση αποτελεί το “St. Cyprian”, το μοναδικό τραγούδι του άλμπουμ, που ακούγεται διπέταλο και ανεβαίνουν λίγο οι ταχύτητες. Κατα τ’αλλα, οι clean κιθάρες, το mid-tempo και τα (ας μου επιτραπεί ο όρος) ημι-growl φωνητικά κυριαρχούν σε όλη τη διάρκεια του δίσκου. Θεωρώ ότι αυτό είναι και το μεγαλύτερο μειονέκτημα του “Deadly Black Doom”. Είναι ένα αρκετά flat άλμπουμ, χωρίς ιδιαίτερες δυναμικές, χωρίς κάποια κορύφωση και γενικότερα δίνει την αίσθηση ότι χρειάζεται αυτό το κάτι παραπάνω για να το ανεβάσει μερικά επίπεδα. Από την άλλη, οι Head Of The Demon καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια σκοτεινή και μυστικιστική ατμόσφαιρα μέσω της μουσικής τους, αλλά και των απόκοσμων φωνητικών, κάτι που ίσως θα έχαναν υπό διαφορετικές συνθήκες. Προσωπικά θεωρώ ότι λίγη παραπάνω βρωμιά στις κιθάρες και λίγα παραπάνω «γκάζια» ανά σημεία θα βοηθούσαν αρκετά στο να γίνει το άκουσμα του “Deadly Black Doom” πιο ευχάριστο.
Οι κυκλοφορίες στο χώρο του occult rock είναι πάρα πολύ περιορισμένες, επομένως όποτε μου δίνεται η ευκαιρία να ακούσω κάτι καινούριο από αυτό το χώρο, ελπίζω να είναι τουλάχιστον αξιόλογο. Στην περίπτωση των Head Of The Demon θεωρώ ότι έχουμε να κάνουμε με ένα αρκετά τίμιο άλμπουμ, που ξεκαθαρίζει την ταυτότητα και τον ήχο του συγκροτήματος. Αναμφίβολα, ο ήχος της μπάντας είναι αρκετά χαρακτηριστικός και σίγουρα δεν είναι για όλους. Παρά τα όποια μειονεκτήματά του, το “Deadly Black Doom” και η σκοτεινή αύρα του σίγουρα αξίζουν μια δοκιμή και μια ακρόαση από τους fans του είδους.
Βαθμολογία: 62/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
Comments
