“Πιο πολύ ταιριάζει το Son of Sky”
Τώρα που το hype του occult rock έχει ξεφουσκώσει, αρχίζουν και παραμένουν στον αφρό τα σχήματα που έχουν ήδη ξεχωρίσει, ενώ από την άλλη όσοι θέλουν να ασχοληθούν με το είδος δεν ακολουθούν την πεπατημένη, αλλά δοκιμάζουν κάπως διαφορετικά μονοπάτια. Οι Νορβηγοί High Priest of Saturn βρίσκονται στη δεύτερη κατηγορία, καθώς με το δεύτερο δίσκο τους ναι μεν παίζουν αργά όπως τα περισσότερα occult rock σχήματα αγγίζοντας και τα όρια του drone, όμως ο ήχος τους παραπέμπει έντονα στην ψυχεδέλεια των 60's.
Από το ξεκίνημα του δίσκου είναι προφανές ότι το μπάσο ακολουθεί jazz κατεύθυνση, κάτι που αντιλαμβάνεται κανείς με το καλημέρα στην εισαγωγή του πρώτου κομματιού, "Aeolian Dunes", το οποίο είναι και το πιο μεγάλο σε μέγεθος, αφού ξεπερνάει τα 10 λεπτά. Τα χίπικα-ψυχεδέλικα πλήκτρα σε συνδυασμό με το hammond κάνουν αισθητή την παρουσία τους και δείχνουν ότι τα τραγούδια έχουν γραφτεί πάνω τους. Οι κιθάρες έχουν ρυθμιστεί όσο πιο vintage γίνεται ώστε να θυμίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο τα λεγόμενα proto-metal σχήματα.
Κάτι που φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού, πάντως, είναι η αγάπη του συγκροτήματος για την αστρολογία. Από το εξώφυλλο και τους στίχους, μέχρι και τον τρόπο παιξίματος των πλήκτρων, υπάρχει διάχυτη η αστρική ατμόσφαιρα, κάτι που ενισχύεται με τη φωνή της δεσποινίδος Merethe Heggset, η οποία όμως ακούγεται με βάθος και ηχώ. Ειδικά στους ράθυμους και αργόσυρτους ρυθμούς πάντως, τα πλήκτρα βγαίνουν μπροστά και δίνουν το ρυθμό, ακόμα και στα εντελώς 'τεμπέλικα' σημεία.
Η μεγάλη διάρκεια των 5 κομματιών, με εξαίρεση το τελευταίο και instrumental "The Flood of Waters " που διαρκεί μόνο 5 λεπτά, μπορεί να φαίνεται ξεχειλωμένη στα χαρτιά, όμως οι υπνωτιστικοί και ράθυμοι ρυθμοί κάνουν τον ακροατή να μη δίνει σημασία σε αυτό. Για την ακρίβεια, δεν του φαίνεται καν ότι διαρκεί μόνο 40 λεπτά. Όσοι λοιπόν είστε λάτρεις της ψυχεδέλειας, της δεκαετίας του '60 και του occult οφείλετε να το δοκιμάσετε. Προτεινόμενο επίσης και για χαλάρωση.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
