IGGY POP – “Post Pop Depression” Review

iggy pop

Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτόν τον ζωντανό θρύλο, που δεν περιορίζεται μόνο στα όρια της ροκ μουσικής. Έχοντας φτάσει αισίως 69 χρονών, μας παρουσιάζει τον 23ο δίσκο του.

 

Στο τελευταίο αυτό, λοιπόν, «έργο” του αποφασίζει να συνεργαστεί με τον Josh Homme τωνQueens Of The Stone Age, τον Dean Fertita (επίσης των Queens Of The Stone Age) και τονMatt Helders των Arctic Monkeys. Ο δίσκος δημιουργήθηκε κάτω από μυστικές πρόβες, με τον Iggy να δηλώνει πως νιώθει ότι έχει ολοκληρωθεί πια σαν καλλιτέχνης, και ότι αυτή θα είναι η τελευταία του δουλειά.

 

Σε αυτό το CD, λοιπόν, θα βρούμε 9 νέα τραγούδια, διάρκειας περίπου 42 λεπτών. Οι ηχογραφήσεις πήραν λιγότερο από ένα μήνα και η 18η Μαρτίου έχει δοθεί ως η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας. Όπως δήλωσε το συγκρότημα, μετά την κυκλοφορία του δίσκου θα πραγματοποιήσουν ελάχιστες συναυλίες για την προώθηση της νέας αυτής δουλειάς.

 

Ο καινούργιος δίσκος είναι πολύ σκοτεινός, δημιουργεί μία αίσθηση απελπισίας και έχει μία soundtrack-ική ατμόσφαιρα, που προσωπικά μου θυμίζει την ταινία Pulp Fiction, ενώ δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει το 70’s κλίμα ούτε από αυτή τη δουλειά. Σίγουρα ο ακροατής θα νιώσει ότι είναι συμπρωταγωνιστής σε ένα film noir, με την κατάθλιψη και την απογοήτευση να παίζουν βασικό ρόλο. Ίσως εδώ θα μπορούσαμε να δίναμε και τον άτυπο όρο Doom Rock!!

 

Ήδη το συγκρότημα έχει φροντίσει να μας προετοιμάσει με τρία τραγούδια που έχει ανεβάσει στο διαδίκτυο, τα Gardenia”, “Breakinto your heart”, και Sunday, που είναι και τα top hits του δίσκου, με το τελευταίο να είναι και το αγαπημένο μου κομμάτι, αφού ξεφεύγει από την όλη μουντή ατμόσφαιρα. Ο Iggy φροντίζει και σε αυτή τη δουλειά του να δώσει την ανάλογη θεατρικότητα σαν μία μορφή musical και ζώντας την κάθε λέξη που ερμηνεύει.

 

Σίγουρα έχουμε να κάνουμε με μία από τις πιο σκοτεινές και καλύτερες δουλειές του 2016, με ατμόσφαιρα και παραγωγή που θα μας γυρίσουν τουλάχιστον 40 χρόνια πίσω. Ίσως αυτό θέλει να μας παρουσιάσει και ο γερόλυκος: ότι ακόμη είναι ένας αιώνιος έφηβος που δε ξεχνά τις ρίζες του και τα πρώτα του χρόνια, και πολύ καλά κάνει. Εμένα πάντως με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο, καθώς δε περίμενα τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από τη συγκεκριμένη δουλειά και εύχομαι να μην ισχύσει τελικά αυτό που είπε περί τελευταίας δουλειάς, γιατί τον χρειάζεται για αρκετά χρόνια ακόμη η ρόκ σκηνή….


Βαθμολογία: 77/100

 

Για το Rock Overdose,

Γιάννης ‘’ΘΩΡ’’ Φαλάγγης

Comments

No Comments Yet.

Leave a comment

You must be Logged in to post a comment.