Ημερομηνία δημοσίευσης: 26 Νοεμβρίου 2017
Δύο από τα πιο υποσχόμενα και με μεγάλες προοπτικές συγκροτήματα του πιο παραδοσιακού, δεύτερου κύματος του black metal, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ενώσουν σε μια ενιαία κυκλοφορία το ανίερό τους έργο, στο οποίο μένουν πιστοί από την αρχή, και στο οποίο, παρ' όλο που το είδος που αντιπροσωπεύουν είναι το ίδιο, εντούτοις διαφέρουν στην κατεύθυνσή τους, το αποτέλεσμα όμως παραμένει μια γροθιά στο στομάχι, έχοντας σαν σύμμαχό τους την καύλα που ξεχειλίζει από τις συνθέσεις, τη γνώση που κατέχουν σχετικά με τις κατευθύνσεις που ακολουθεί το κάθε συγκρότημα, και το πάθος που τους διακατέχει έκαστους.
Αρχικά στο split έχουμε 2 κομμάτια των Insanity Cult, οι οποίοι διατηρούν αναλλοίωτο το ψυχροπολεμικό ύφος τους, με τα 'τρελαμένα' φωνητικά τους να είναι love or hate, με τις συνθέσεις να είναι βουτηγμένες στη μαυρίλα της πίσσας, εμπλουτισμένες με πίκρα, απόγνωση και θειάφι. Οι ταχύτητες εναλλάσσονται, όχι πολύ συχνά, όμως όταν χαμηλώνουν δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στο σκότος των συνθέσεων. Ίσως ο τομέας των φωνητικών να παίξει ανασταλτικό παράγοντα για κάποιους λόγω της ιδιαιτερότητάς τους, αλλά για εμένα παίζουν σημαντικό παράγοντα στην προσπάθειά τους να αναδείξουν την πίκρα, την απόγνωση και την μαυρίλα που αναδεικνύουν οι συνθέσεις τους.
Οι Isolert από την άλλη μεριά, δείχνουν ότι παραμένουν σε μεγάλη φόρμα και σε συνθετικό οίστρο, καθώς συνεχίζουν να μας προσφέρουν καινούργιο υλικό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και με πολύ συχνούς ρυθμούς. Η δική τους προσέγγιση στα δύο κομμάτια του split είναι πιο ποικίλη, είτε αυτό αφορά τον τομέα των φωνητικών, είτε στις μουσικές ιδέες, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα και πιο έντονα στο κομμάτι "I Hide My Soul Inside the Trees". Η γενικότερη ιδέα είναι η ίδια με τους Insanity Cult, το πίσσα σκοτάδι, το θειάφι που οξύνει τις συνθέσεις, η πίκρα και η απόγνωση, εδώ όμως γίνεται με έναν πιο πλάγιο και πειραματικό τρόπο, ο οποίος καταφέρνει και αναδεικνύει πολλές πτυχές των ικανοτήτων τους. Πιστεύω πως αν συνεχίσουν με αυτήν την νοοτροπία, μπορούμε να περιμένουμε μεγάλα πράγματα από αυτούς στο μέλλον.
Εν κατακλείδι, τέτοιες δουλειές θα έπρεπε να πραγματοποιούνται πιο συχνά, ειδικά σε μια σκηνή όπως η Ελληνική που έχει πολλά μεγάλα κρυμμένα ταλέντα. Μια τέτοια δουλειά αξίζει όχι μόνο στήριξη, αλλά και αναγνώριση. Αυτό το split είναι ένας πολύ καλός λόγος για να γνωρίσετε δύο από τα πιο ραγδαίως ανερχόμενα συγκροτήματα στον ήχο τους, αν (κακώς) δεν το έχετε ήδη κάνει.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
