Συντάκτης: Άγγελος Χατζηγιάννης
Ούτε εννέα μήνες δεν πρόλαβαν να περάσουν από την ημέρα που οι Φινλανδοί melodic death metallers κυκλοφόρησαν τον τελευταίο τους στούντιο δίσκο, το πολύ καλό “Anno 1696”. Το άτυπο παγανιστικό concept και το ηχητικό κυνήγι μαγισσών που διαδραματίζεται μέσα του ήταν αρκετό για να ικανοποιήσει τους οπαδούς τους για τα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια. Οι αγαπημένοι μας Insomnium όμως, μετά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου η οποία συμπεριέλαβε και την Ελλάδα -με την εμφάνισή τους στο Release Festival τον περασμένο Ιούνιο- μας προσφέρουν ένα μουσικό σφηνάκι, ό,τι χρειαζόμασταν για τον επερχόμενο χειμώνα.
Το “Songs Of The Dusk” EP περιέχει τρεις συνθέσεις οι οποίες δεν χώρεσαν στους τελευταίους δίσκους και ενδεχομένως να προορίζονταν για single. Το εναρκτήριο “Flowers Of The Night” μοιάζει σαν τη φυσική συνέχεια των “White Christ” και “Lilian”, εφάμιλλο σε εκτέλεση και συνθετική δεινότητα. Προσωπικά δε μπορώ να αντιληφθώ τον λόγο που δε συμπεριλήφθηκε στο “Anno 1696”, εφόσον δείχνει να κινείται στον ίδιο μελωδικό και νοηματικό άξονα. Το “Stained In Red” αποτελεί την πιο αδύναμη στιγμή εκ των τριών, μια δήλωση που ωστόσο μόνο κολακευτική μπορεί να είναι για τους Φινλανδούς, που δεν έχουν μέτρια στιγμή στη δισκογραφία τους.
Η μεγαλύτερη στιγμή του ΕΡ έρχεται στο κλείσιμο με το ομότιτλο δεκάλεπτο έπος, το οποίο αποτελεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια της ύστερης εποχής των Insomnium. Μελαγχολικά ηχοτόπια, σεμιναριακές κιθαριστικές μεταβάσεις, τα γρυλίσματα του Niilo Sevanen, όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ήχου τους βρίσκονται εδώ και με την -σχετικά νέα για τα δεδομένα του συγκροτήματος- προσθήκη του Jani Liimatainen (Sonata Arctica, Cain’s Offering) σε κιθάρα και clean φωνητικά, ο οποίος αφήνει το τιτάνιο στίγμα του στη μέση του τραγουδιού, το “Song Of The Dusk” φτάνει στο μεγαλοπρεπές κλείσιμό του με αέρα θριάμβου.
Ο χειμώνας πλησιάζει και μουσικές όπως των Insomnium ταιριάζουν γάντι με την εποχή. Ανάψτε το τζάκι σας, πάρτε το ζεστό σας ρόφημα, μπείτε κάτω από ένα μάλλινο πάπλωμα και πατήστε το play. Σχεδόν σίγουρο το κλείσιμό του να σας βρει να σιγοτραγουδάτε: “We Roam The Twilight, We Roam The Night”.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης
Comments
