H εξάχρονη και εξαμελής μπάντα από τη Φιλανδία, "Mad Hatter's Den", κυκλοφορήσαν την δεύτερη στούντιο δουλειά τους με τίτλο "Excelsior" στις 8 του Απρίλη 2016. Πριν ξεκινήσω τον σχολιασμό του δίσκου θέλω να πω πως με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός πως ένα μεγάλο ποσοστό των νέων δίσκων, από νέες μπάντες, έχουν αρίστη ποιότητα στον ήχο και πολύ ισορροπημένο mixing. Θεωρώ πως στις μέρες μας η καλή δουλειά είναι πλέον προσιτή για όλους. Αποτέλεσμα αυτού βέβαια είναι να αυξάνονται οι προσδοκίες μας για τους ερχομένους δίσκους.
Ο δίσκος ανοίγει με το τυπικό πλέον 'κομμάτι' μερικών δευτερολέπτων ως εισαγωγή του δίσκου. Κάτι που βλέπουμε σε αρκετούς δίσκους τον τελευταίο καιρό. Το πρώτο τραγούδι του δίσκου είναι το "Break The Chains (Into The Black)" που για να σας δώσω να καταλάβετε είναι σαν ακούμε κάτι από Kamelot και συγκεκριμένα το 'The Great Pandemonium" από το “Poetry For The Poisoned”. Οπότε αμέσως αμέσως καταλαβαίνουμε και πάνω κάτω το κλίμα και του υπολοίπου δίσκου. Μια μεγάλη γεύση από power και heavy μεταλ. Και, στη θέση νούμερο τρία, έχουμε το τραγούδι που με 'ξάφνιασε' περισσότερο από κάθε άλλο. Το τραγούδι έχει όνομα "Birds Of Pray" και ανοίγει με μια περίεργη ατμόσφαιρα που είναι λες και βγήκε από ταινία θρίλερ, το υπόλοιπο του τραγουδιού είναι και αυτό γεμάτο ατμοσφαιρικές μελωδίες και αρμονικό υπόβαθρο.
Ένα τραγούδι που με κράτησε στο δίσκο με μεγάλη δύναμη ήταν το "Masters Of Hate", ε ναι, έχω αδυναμία σε κάτι groovie εισαγωγές σε μεταλ κομμάτια. Και αυτό ήταν ότι έπρεπε. Το τραγούδι έχει ένα όμορφο κλίμα και συνδικάζει Dickinson με Flaconer σε ματζόρε ήχους με δυνατά φωνητικά από τον Taage Laiho. Ακούγοντας τα τραγούδια που προαναφέρθηκαν έχουμε ήδη καταλάβει πως από τον δίσκο δεν λείπουν και πολλά πράγματα. Solo ακούμε σε κάθε κομμάτι και από τους δυο κιθαρίστες, τον Kari Korhonen και Jaako Hanninen, εμπλουτισμένα μοτίβο από τα ντραμς του Taipo Korkeila, ατμοσφαιρικά υπόβαθρα από τα πλήκτρα του Petja Puumalainen ο οποίος κάνει καταπληκτική δουλειά μπορώ να πω με μεγάλη ευκολία. Ακούμε ακόμα και τον μπατίστα Hari Hautsalo σε αυτό το mix κάτι που επίσης με χαροποιεί!
Αφού καλύψαμε το θέμα ποιότητα και ισορροπία, ας αναφερθούμε και στα καλυτέρα κομμάτια του δίσκου με βάση τα αυτιά μου! Εκτός από τα τραγούδια στα οποία έχω ήδη αναφερθεί, στο δίσκο θα ακούσουμε τραγούδια όπως το "Through The Unknown" που είναι το πιο γρήγορο τραγούδι του δίσκου από την αρχή μέχρι το τέλος. Κλασσικά χαρακτηριστικά power metal με άψογη συνεργασία ανάμεσα στους δυο κιθαρίστες και τα φωνητικά. Θα ακούσουμε επίσης τη μπαλάντα του δίσκου, το "Guardian Angel". Πιάνο σύνθεση το κομμάτι με ήπια συνοδεία ντραμς και χορωδιακό υπόβαθρο, η ένταση του τραγουδιού κορυφώνεται από στροφή σε στροφή. Η μεγαλύτερη έκπληξη του δίσκου βρίσκεται στο τελευταίο τραγούδι, με όνομα "Not Of This World"…
Σε γενικές γραμμές το "Mad Hatter's Den" είναι υπέρπληρες, σε κάτι πιο ειδικό, ίσως να τους λείπει αυθεντικότητα, ίσως να αντλούν σε μεγάλο βαθμό από άλλους μεγάλους μουσικούς. Ελπίζω στο μέλλον να ακούσουμε 'άλλο' από τους Mad Hatter's Den. Παρόλα αυτά όμως δεν παύει να είναι ένας αρκετά κάλος δίσκος. Ένας δίσκος που συνιστώ ανεπιφύλακτα να τον ακούσετε. Δεν θα απογοητευθείτε...
Βαθμολογία : 78/100
Για το Rock Overdose
Αντώνης Σαρμάς
Comments
