“Στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα”
Ένα από τα αγαπημένα μου μουσικά είδη τον τελευταίο καιρό τείνει να γίνει το λεγόμενο heavy rock. Μια μίξη δηλαδή hard rock με heavy metal. Κι αυτό γιατί παντρεύει τα δυνατά στοιχεία 2 αγαπημένων μου ιδιωμάτων σε κάτι εύπεπτο και συνάμα εκρηκτικό.
Οι Σουηδοί MarysCreek, στο 3ο κατά σειρά άλμπουμ τους, έρχονται να βάλουν έναν ακόμη λίθο στο όνομα που προσπαθούν να χτίσουν τα τελευταία χρόνια. Με άκρως μοντέρνο ήχο και εμπλουτισμένο με αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία μπορούν με αρκετή ευκολία να σε παρασύρουν χωρίς πολλά πολλά, με εμπορικά ρεφραινάκια και κλασσικές μελωδίες που μένουν στο μυαλό. Κομμάτια όπως το ”So Afraid” ή το ”My Confession” μπορεί να είναι χιλιοπαιγμενα, αλλά αυτό δεν τους στερεί κάτι, τουναντίον, έχουν δουλευτεί τόσο καλά που μοιάζουν και λες και σμιλεύτηκαν τώρα πρόσφατα. Ο προσεκτικός ακροατής θα διαπιστώσει ότι μέσα θα βρει μουσικές ιδέες που υπάρχουν σε διάφορα παρακλάδια του σκληρού ήχου. Το ”Into Infinity” για παράδειγμα είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα AOR και γενικά ο δίσκος ταυτοποιείται ως τέτοιος. Ψάχνοντας όμως, βρίσκουμε nu metal επιρροές, καθώς και κιθαριστικά περάσματα που θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν στην death σκηνή του Γκέτεμποργκ.
Το αποκορύφωμα του δίσκου για εμένα αποτελούν τα φωνητικά του Mats Nilsson, ο οποίος υπογράφει τους στίχους και την μουσική τους. Τα οποία έχουν μέσα τους περισσότερα στοιχεία από την pop σκηνή της Σουηδίας παρά από την heavy, δημιουργώντας έτσι μια αντίθεση, την οποία μόνο καλοδεχούμενη λες.
Κατά γενική ομολογία, το ”Infinity” έχει 3 επίπεδα. Αρχικά, σε παρασύρει με τον μοντέρνο και ξεσηκωτικό του τόνο. Στο δεύτερο κα ισημαντικότερο επίπεδο, παρατηρείς ότι αυτοί οι εκμοντερνισμοί τελικώς δημιουργούν το απαραίτητο ηχόρωμα για να θεωρηθεί ότι έχουμε να κάνυμε με ένα διαμάντι. Στο τρίτο επίεδο όμως και όσο προχωρούν οι ακροάσεις οι συνθεσεις αρχίζουν να κουράζουν και το γεγονός ότι πρόκειται για κλασσικές ιδέες του είδους δεν βηθάει και πολύ. Ανάλογα λοιπόν με το που θα σταματήσετε, δυο τινά υπάρχουν. Είτε θα κατευχαριστηεθείτε, είτε μετά από ένα φαινομενικά μακρύ ταξίδι θα διαπιστώσετε ότι τελικά δεν πήγατε και πολύ μακριά.
Βαθμολογία: 73/100
Για το Rock Overdose,
Ηλίας Ιακωβόπουλος
Comments
