MAVERICK – “Big Red”

“Big red time capsule”

Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1981. Η ανθρωπότητα έχει χωνέψει για τα καλά την ύπαρξη του glam metal και πλέον ετοιμάζεται για το επόμενο εξελικτικό βήμα της μουσικής. Πέντε νεαρά άτομα από το Belfast βρίσκουν στην πίσω αυλή του σπιτιού δύο αδερφών μια χρονομηχανή, με την οποία μεταφέρονται στο 2013. Μιας και ήσαν όλοι τους μουσικοί, αποφασίζουν να φτιάξουν μια μπάντα και να κυκλοφορήσουν έναν δίσκο ονόματι "Quid Pro Quo", ο οποίος αν και δεν έκανε πάταγο εντούτοις δεν ήταν και τόσο άσχημος. Τρία χρόνια αργότερα κι αφού άρχισαν να συνέρχονται από το σοκ του ταξιδιού στον χρόνο, κυκλοφορούν και δεύτερο δίσκο υπό της ονομασίας “Big Red”. Ο δίσκος αποστέλλεται στο Rock Overdose για κριτική και τα υπόλοιπα ακολουθούν παρακάτω.

Ελπίζω με αυτήν την γλαφυρή εισαγωγή να κατάφερα να σας δώσω μια πολύ σαφή εικόνα για το τι πραγματεύεται ο δίσκος των Ιρλανδών. Και για όσους δεν το έπιασαν, έχουμε να κάνουμε με ένα μουσικό σχήμα που πατάει ακριβώς στα χνάρια των τότε μουσικών του χώρου, με την μόνη διαφορά ότι πλέον έχουν προσθέσει και κάποια έξτρα στοιχεία στη μουσική τους, σε μια προσπάθεια εκ μοντερνισμού της. Έχοντας περάσει από την μουσική αυτή, κατά τα εφηβικά μου χρόνια, μου ξύπνησε πολύ ωραίες αναμνήσεις και ιδίως με τα “All For One” και “Fly Away”, με το δεύτερο να είναι μια μπαλάντα ακριβώς στα μέτρα του ήχου που παρουσιάζουν.

Στο σύνολο τους βέβαια, τα τραγούδια του δίσκου αποτελλούνται από τσιτάτα ριφφάκια και κλισέ ατάκες, που όσο εύκολα αποτυπώνονται στο μυαλό του ακροατή, άλλο τόσο γρήγορα ξεχνιούνται. Αυτό από μια πλευρά, φαντάζει λογικό, αφού πάντα ο οπαδός θα προτιμά τον εμπνευστή και όχι και τον εμπνευσμένο. Παρόλα αυτά, οφείλω να ομολογήσω ότι για όσο διήρκεσε ο δίσκος πέρασα καλά. Άντε και μερικές φορές ακόμα που έτυχε να τον ακούσω από τα ακουστικά μου ενώ είχα βγει για τρέξιμο. Μετά από αυτά, επήλθε ένας τρομερός κορεσμός. Με πολύ θετικό να θεωρώ το γεγονός ότι θα ήθελα να τους δω ζωντανά κάποια στιγμή.

Κλείνοντας λοιπόν, οι Maverick παρότι κατάφεραν να αποδώσουν την αγαπημένη τους μουσική με έναν πιο φρέσκο τρόπο, δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τα επιρροές τους, εμμένοντας σε πολυακουσμένες συνταγές του παρελθόντος. Έγραψαν βέβαια μερικά καλά τραγούδια, αλλά δύσκολα θα μείνουν κι αυτά στην ιστορία.

Βαθμολογία: 51/100

Για το Rock Overdose,

Ηλίας Ιακωβόπουλος