Οι Αμερικάνοι από το San Francisco που σχηματίστηκαν στις αρχές του 1980, σίγουρα θεωρούνται ένας από τους ιδρυτές του αμερικάνικου thrash metal. Έχοντας περιοδεύσει με μεγάλα ονόματα όπως Metallica, Megadeth, Exodus, Judas Priest, Queensryche κ.α και έχοντας μπει αρκετές φορές στα charts, σίγουρα θεωρούνται ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα του είδους.
32 χρόνια λοιπόν μετά το ντεμπούτο τους, στις 25 Μαρτίου 2016 κυκλοφόρησε η 11η δουλειά τους με τον απλό τίτλο ‘’ΧΙ’’. Σίγουρα η μπάντα, με τις ατελείωτες αλλαγές μελών, με τις αποχωρήσεις και με το γεγονός ότι έχουν διαλυθεί 2-3 φορές στο παρελθόν, δε κατάφερε να αποκτήσει έναν σταθερό πυρήνα οπαδών και να μείνει στην κορυφή. Ακούγοντας λοιπόν τη νέα τους δουλειά με αρκετό ενδιαφέρον, έχουμε να κάνουμε με παραδοσιακό αμερικάνικο metal, με πολλές αναφορές στο speed και thrash metal. Επίσης ένα πολύ μεγάλο ατού είναι η επιστροφή του τραγουδιστή Mike Howe, αν δε κάνω λάθος μετά από 20 χρόνια απουσίας!!
Δε λείπουν τα σκληρά κιθαριστικά riffs που μας έχουν συνηθίσει στις προηγούμενες δουλειές τους, τα βραχνά φωνητικά του Mike που μας φέρνουν λίγο στο μυαλό τους Accept, με τα drums και το μπάσο σε ένα συμπαγές rhythm section. Ίσως θα έπρεπε να δώσουν περισσότερο όγκο στις κιθάρες αφού σε πολλά σημεία νομίζεις ότι ακούγονται σα ξυράφι! Το ότι ο δίσκος κυκλοφορεί από τη μεγαλύτερη ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία των τελευταίων ετών, την nuclear blast, νομίζω ότι ήταν ένα μεγάλο κίνητρο για το συγκρότημα να αποδείξει την αξία του…
11ος δίσκος λοιπόν με…12 νέα τραγούδια διάρκειας 62 περίπου λεπτών, είναι ένα χορταστικό πακέτο. Σε όλα τα κομμάτια υπάρχει η σφραγίδα του συγκροτήματος που ξέραμε, με μεγάλη όρεξη, πολύ καλές συνθέσεις και χωρίς να κουράζουν τον ακροατή ούτε δευτερόλεπτο. Καταφέρνοντας να παντρέψουν το αμερικάνικο με το ευρωπαικό metal, με πολλά speed στοιχεία αλλά και μελωδικές γραμμές, σίγουρα είναι μια από τις πιο ενδιαφέρον φετινές δουλειές.
Αναμφισβήτητα το 2016 έχει μπει με πολύ καλές κυκλοφορίες και πολλές εκπλήξεις από συγκροτήματα που η αλήθεια είναι δε το περίμενα, όπως οι Accuser και Walls Of Jericho π.χ και λόγω και των δύσκολων καιρών λόγω κρίσης, να μας δυσκολεύει πολύ στην αγορά ενός βινυλίου, ή, ενός cd. Σίγουρα η μεγαλύτερη μερίδα του αγοραστικού κοινού θα σπεύσει στη νέα δουλειά των Amon Amarth, για τους λάτρες όμως και τους νοσταλγούς των αξέχαστων 80’s, το ‘’XI’’ συνιστάται ανεπιφύλακτα και χωρίς κανένα δισταγμό. Αφήστε λοιπόν τους ‘’ύμνους’’ της Μεταλλικής εκκλησίας να σας συνεπάρουν….
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης ‘’ ΘΩΡ ‘’ Φαλάγγης
Comments
