Συντάκτης: Δάφνη Γεωργαδάκη
Οι Misty Route είναι μια alternative metal μπάντα που σχηματίστηκε στην Αθήνα το 2019. Το “Without A Trace” αποτελεί το μεγάλο τους καλλιτεχνικό ντεμπούτο, ένα full length δίσκο που κυκλοφόρησε στα τέλη του περασμένου έτους, περιλαμβάνοντας έντεκα κομμάτια και έχοντας διάρκεια κάπου στα 54 λεπτά. Ομολογουμένως δεν έπεσε στην αντίληψή μου όταν πρωτοκυκλοφόρησε, αλλά ποτέ δεν είναι αργά κι έτσι ο δίσκος βρέθηκε στα χέρια μου πολύ πρόσφατα, προσφέροντάς μου τη χαρά να γράψω για μια ωραία εγχώρια δουλειά, έτσι για το καλό, μετά την επιστροφή από διακοπές.
Το “Without A Trace” λοιπόν, είναι μια καλοδουλεμένη συνταγή που αναμιγνύει στοιχεία από διαφορετικά στυλ - λίγο metal, λίγο rock, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα κλπ κλπ. Σοβαρά τώρα, υπάρχουν κάποια metal ξεσπάσματα, αλλά και πολλά rock στοιχεία, κάποια άκρως καλοδεχούμενα progressive highlights και -το αγαπημένο μου στοιχείο στον δίσκο- το groove του. Είναι από αυτά τα ακούσματα που ξέρεις ρε παιδί μου πως στο live θα σε κάνουν να κουνηθείς λίγο, αλλά όχι αυστηρά και μόνο για να κάνεις headbanging.
Πολύ εύστοχα -κατά τη γνώμη μου πάντα- το “Without A Trace” ξεκινά με μια σύντομη εισαγωγή, ένα ambient να σε βάλει στην ατμόσφαιρα για αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει. Ακολουθεί το “Faceless”, το μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου (με διάρκεια λίγο πάνω από έξι λεπτά). Όμορφες εναλλαγές στο ρυθμό, το κομμάτι δε σε παίρνει από τα μούτρα, αλλά επιλέγει σιγά σιγά να σε κάνει μέρος μιας τραγικής ιστορίας, η οποία αποδίδεται με πολύ ταιριαστό τρόπο από την έκδηλη, αλλά και συγκρατημένη θεατρικότητα στα φωνητικά.
Με μια δεύτερη σκέψη, ο όρος “συγκρατημένη ερμηνεία” είναι κλειδί για το σύνολο του δίσκου. Είναι εμφανές ότι οι Misty Route δεν είναι μπερδεμένα πιτσιρίκια, που πήραν τα όργανα και σηκώθηκαν να κυκλοφορήσουν δίσκο, αντιθέτως, έχουν εμπειρία στη μουσική και είναι ταλαντούχοι παίκτες. Για την πρώτη τους δουλειά επιλέγουν να παραμείνουν μετρημένοι, χωρίς υπερβολές από καμία άποψη. Έχουν εικόνα του τι θέλουν να κάνουν με αυτό το δίσκο και οι συνθέσεις σχεδιάζουν ένα αρμονικό pattern, που καταλήγει να γίνει αυτή η εικόνα. Ίσως στο μέλλον θελήσουν να δοκιμάσουν κάτι πιο… extravagant; Αλλά προς το παρόν, η επιλογή τους να μην ξεφύγουν από τη φόρμα που οι ίδιοι έφτιαξαν, νομίζω τους βγαίνει σε καλό.
Το “Without A Trace” περιλαμβάνει κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, που σε κρατούν να συνεχίζεις την ακρόαση. Όπως προανέφερα, μου άρεσε ιδιαίτερα η groovy διάθεση που υπάρχει διάχυτη στα κομμάτια, σε συνδυασμό με κάποια πιο metal ξεσπάσματα και φυσικά, με το γρέζι στα φωνητικά, που κάνει το αποτέλεσμα ακόμα πιο ατμοσφαιρικό. Έχει κάποια ωραία riffs και πιασάρικα ρεφρέν, με αγαπημένο μου ίσως αυτό του “The Stage”. Περιλαμβάνει όμως και πιο μπαλαντο-στιγμές, όπως π.χ. στο “Lost In A Fairytale” και το “Ride Alone”, ωραίες προσθήκες για playlists, που θα ακούς τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
Σε γενικές γραμμές, ο δίσκος δε θα σε κάνει να πεις “πσσσς, κοίτα εδώ τι έγραψαν οι θεοί”, ούτε θα μείνεις κάγκελο από την επίδειξη ικανοτήτων τους, αλλά νομίζω δεν είναι αυτός ο σκοπός τους, ούτως ή άλλως. Είναι σαν ένα παζλ φτιαγμένο από κομμάτια που αν κάτσεις να τα ενώσεις, θα περάσεις μια ευχάριστη ώρα και μετά θα συνεχίσεις τη ζωή σου. Διατηρώ βέβαια μια επιφύλαξη, γιατί και στο παρελθόν έχει τύχει να πω τα ίδια και στη συνέχεια η μπάντα να με κάνει να φάω τα λόγια μου, όταν τους είδα να παίζουν live και να ξεσηκώνουν τα πλήθη με την ενέργεια και το χαρακτήρα τους. Αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, βλέπουμε.
Βαθμολογία: 72/100
Για το Rock Overdose,
Δάφνη Γεωργαδάκη
Comments
