Ημερομηνία δημοσίευσης: 27 Νοεμβρίου
Feel the Fire…vol.2. Όσοι λοιπόν ‘’πιάσατε’’ την αναφορά στον 1ο δίσκο των θρυλικών Overkill, θα καταλάβατε ότι έχουμε να κάνουμε με (ακόμη) έναν δίσκο που θα έπρεπε να βγει 3 δεκαετίες πίσω. Είναι λογικό οι Λαρισαίοι να είναι σχετικά άγνωστοι στο ευρύ μεταλλικό κοινό, μιας και ιδρύθηκαν το 2013, ενώ έχουν και κάποια live στο ενεργητικό τους με Manilla Road, Flotsam’n’Jetsam, Paul Dianno κ.τ.λ. Αυτή λοιπόν είναι η 1η τους δουλειά που φυσικά παραπαίει στο Heavy/Speed Metal των 80’s.
Η παραγωγή έχει αυτό το live συναίσθημα και είναι υπέρ τους που δεν είναι καλογυαλισμένη. Όλα τα όργανα και τα φωνητικά βρίσκονται στο ίδιο ύψος χωρίς κάποιος να ξεχωρίζει ή να καλύπτει τον άλλον. Το cd περιέχει 8 κομμάτια που φαίνονται σαν να υπήρχαν σε κάποια χρονοκάψουλα 3 δεκαετίες πίσω και να εμφανίστηκαν ξαφνικά τώρα. Σε εμάς τους παλιούς, είναι λογικό να μας έρθουν στο μυαλό οι πρώτες δουλειές των Overkill, Flotsam’n’Jetsam, Paradox, Hallows Eve, Agent Steel κ.α. Καλά όλα αυτά, αλλά όταν κάποιος τα έχει ακούσει ήδη όλα αυτά, γιατί να ασχοληθεί με το συγκρότημα από τη Λάρισα; Εγώ θα το έκανα γιατί έχω μπουχτίσει με αρκετά από τα νέα συγκροτήματα και νέες κυκλοφορίες που δεν έχουν να μου προσφέρουν τίποτα και θα αναπολούσα μια δουλειά από ένα συγκρότημα να μου θυμίσει τα παιδικά μου χρόνια.
Δε θα βρείτε νεοτερισμούς, νέες ιδέες, δοκιμαστικούς ήχους, πλήκτρα, ηλεκτρονικούς ήχους κ.τ.λ. Κιθάρες, μπάσο και drums είναι αρκετά για να βγει μια καλή δουλειά και οι ‘’Δολοφόνοι Άγγελοι’’ τα καταφέρνουν αρκετά καλά. Ίσως το μόνο κακό είναι ότι δυστυχώς δεν έχουν κάποια προσωπικά στοιχεία, μια ‘’ταυτότητα’’ που θα τους κάνει να ξεχωρίσουν από την πληθώρα των συγκροτημάτων που έχουν αρχίσει τα τελευταία χρόνια να αναβιώνουν τα 80’s, κάτι που πιστεύω να το κάνουν στην επόμενη κυκλοφορία τους. ‘’Χιλιοπαιγμένα’’ πράγματα, αυτό όμως προσωπικά δε με ενοχλεί καθόλου και η αλήθεια είναι ότι το προτιμώ από πολλές ‘’δήθεν’’ μπάντες που θα έδιναν νέα πνοή και νέες ιδέες στη μουσική μας και τελικά δε καταφέρανε απολύτως τίποτα. Όταν δεν έχεις και δε μπορείς να προσφέρεις κάτι καινούργιο και δραστικό, το να καταφέρεις να αναβιώσεις την ατμόσφαιρα της καλύτερης μεταλλικής δεκαετίας, είναι ότι καλύτερο. Θα σταθώ στο ‘’Haunted by Darkness’’ αν και σπάνια ξεχωρίζω τραγούδια, που μου έφερε στο μυαλό τους δικούς μας Speedfire/Sarissa!! Ένα μπράβο στα παιδιά για το ‘’κλίμα’’ που κατάφεραν να δημιουργήσουν και να μας κάνουν για ακόμη μία φορά ‘’παιδάκια’’ και περιμένω από τώρα την επόμενη δουλειά τους με πιο πολλά δικά τους στοιχεία.
Βαθμολογία: 77/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης ‘’ΘΩΡ’’ Φαλάγγης
Comments
