Ημερομηνία δημοσίευσης: 23 Αυγούστου 2017
Είμαι άνθρωπος που δε συνηθίζει να παρακολουθεί στενά split κυκλοφορίες, καθώς αυτό το είδος format κατά 95% απευθύνεται αποκλειστικά στους φανατικούς οπαδούς των συγκροτημάτων που απαρτίζουν μια τέτοια μοιραζόμενη κυκλοφορία. Μπορεί το υλικό να είναι σχεδόν πάντα αξιόλογο και αξιοπρεπέστατο, αλλά πρόκειται για δουλειές χωρίς πολύ μεγάλη στήριξη λόγω του περιορισμού από το ίδιο format. Έχουν υπάρξει βέβαια κατά καιρούς τέτοιες δουλειές που μου έχουν προκαλέσει κάποιο ενδιαφέρον και έχουν τραβήξει την προσοχή μου, όπως η παρούσα.
Καταρχήν, να τονίσω πως, ειδικά εδώ στη χώρα μας, είναι αδύνατον να γνωρίζει κάποιος αυτά τα δύο σχήματα, καθώς και τα δύο προέρχονται από τις ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα είναι και οι δύο νέοι στο χώρο, με τους Livid να έχουν κυκλοφορήσει φέτος τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, και τους No Funeral να έχουν κυκλοφορήσει πέρσι ένα EP. Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό το split στοχεύει στην προσέλκυση νέων οπαδών, και επίσης στη συνέχιση του πολύ καλού flow από τις ολοκληρωμένες δουλειές των δύο σχημάτων, οι οποίες καθίστανται αξιόλογες για το είδος τους, με τους No Funeral να κινούνται στο sludge και τους Livid να κινούνται περισσότερο στο παραδοσιακό doom, διαθέτοντας όμως και ορισμένα ελάχιστα sludge στοιχεία και αυτοί.
Οι No Funeral βρίσκονται στην πρώτη πλευρά του split, με δύο κομμάτια συνολικής διάρκειας 18 λεπτών. Και στα δύο αυτά κομμάτια η εισαγωγή είναι πολύ απλωμένη και ατμοσφαιρική, με τις συνθέσεις να εξελίσσονται σε ένα μονολιθικό sludge κτήνος, με ωραίες μελωδίες, αφήνοντας όμως μια βαριά αίσθηση με το βάρος που διαθέτει. Το γεγονός πως καταφέρνει ταυτόχρονα να είναι και ατμοσφαιρικό και βρώμικο, και ταξιδιάρικο και άσχημο στην όψη, αποτελεί την επιτομή και την αποθέωση του είδους. Αυτές οι δύο συνθέσεις μπορούν άνετα να δημιουργήσουν πολλές συμπάθειες, και μόνο καλές εντυπώσεις μπορούν να αφήσουν, και όχι μόνο στους ακροατές του sludge.
Οι Livid που βρίσκονται στη δεύτερη πλευρά, συνεισφέρουν με ένα κομμάτι, διάρκειας 18 λεπτών. Το κομμάτι διαθέτει ακόμα πιο απλωμένη και με πολλά ambient στοιχεία εισαγωγή, με την ανάπτυξη του κομματιού να αργεί, και να καταλήγει σε ένα επαναλαμβανόμενο παραδοσιακό doom μοτίβο. Αυτά τα δύο στοιχεία λειτουργούν σχετικά ανασταλτικά στη σύνθεση, η οποία κατά τα άλλα διαθέτει πολλές προοπτικές και ενδιαφέρουσες μελωδίες, αλλά κουράζει τον εαυτό της λίγο παραπάνω από όσο χρειάζεται. Στο τελικό ζύγι πάντως, το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό, αλλά υποδεέστερο της πρώτης πλευράς.
Αυτά τα δύο πολλά υποσχόμενα σχήματα στον χώρο τους, μας προσφέρουν μέσω αυτού του split ένα πολύ καλό δείγμα των δυνατοτήτων τους και των ικανοτήτων τους. Οι Livid βέβαια επιδέχονται ακόμα παραπάνω βελτίωσης στα συγκεκριμένα μακροσκελή κομμάτια, γιατί στα κανονικής διάρκειας έχουν δείξει πολύ μεγαλύτερες ικανότητες. Αυτό το split πάντως αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια πρώτη γνωριμία με τα συγκροτήματα.
Βαθμολογία:
No Funeral 80/100
Livid 70/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος