Συντάκτης: Άννα Μαρία Κέκια
Περίπου 30 χρόνια δημιουργίας, 10 άλμπουμ, μια σμιλευμένη πορεία gothic death doom υπεροχής και οι On Thorns I Lay δε σταματούν να μας εκπλήσουν ευχάριστα.
Ο self-titled δέκατος κατά σειρά δίσκος των αγαπημένων Αθηναίων (τέταρτος μετά το reunion του ’15) αποτελεί την πρώτη τους κυκλοφορία μέσω της Season Of Mist.
Από το πρώτο λεπτό του δίσκου, η επική ατμοσφαιρική εισαγωγή του “Fallen From Grace” μας οδηγεί σαν μια φαντασιακή πύλη μέσα στο δυστοπικό, οδυνηρό του concept, ενώ τα βαθιά growl φωνητικά του Peter Miliadis ανοίγουν το θέμα με τους χαρακτηριστικούς πρώτους στίχους “Dark sun is rising, οur lives revising, is this the end?”.
Πρόκειται για ένα memorial σε όλους εκείνους που βίωσαν πολέμους και γενοκτονίες. Όπως αναφέρει η μπάντα: “Όλος ο πόνος, τα βάσανα, οι δολοφονίες και οι βιασμοί αθώων ανθρώπων, μνήμες που μας στοιχειώνουν ακόμα και δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Θυμηθείτε τους πεσόντες!”
Ένα αργόσυρτο, εθιστικό κομμάτι, με τον πάντα εκστατικό συνδυασμό brutal δυναμικών φωνητικών και συναισθηματικά φορτισμένης μελωδίας. Μελωδίας με εμφανή ανατολίτικα vibes που κορυφώνονται στο κιθαριστικό σόλο και εύκολα δημιουργούν συνειρμούς προς τα τραγικά γεγονότα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Αυτό το ιστορικό κεφάλαιο μου προκαλεί μια ιδιαίτερη ευαισθησία, αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος που το “Fallen From Grace” με κέρδισε εξαρχής σαν σύνθεση.
Παρά το επαναλαμβανόμενο γενικά μοτίβο του στα 8 λεπτά που διαρκεί (όπως σχεδόν όλα τα κομμάτια του δίσκου), πρόκειται για ένα death doom διαμάντι από κάθε άποψη, που περισσότερο σε παρασύρει σε σκέψεις και μια συναισθηματική ναυτία, παρά θα σε κάνει να βαρεθείς.
Και από τον δυστοπικό ρεαλισμό του “Fallen From Grace” το mood παίρνει μια πιο “γλυκιά” goth, αναζωογονητική melodic death ροή (dark και μελαγχολική πάντα) στο κομμάτι “Newborn Skies”. Δυναμικό, μελωδικό, με τεχνική αρμονία και βάθος.
Εδώ γίνεται αναφορά σε αυτή την κρίσιμη φάση της ζωής μας που χρειάζεται να κάνουμε μια αναθεώρηση, ένα restart για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε και να πετύχουμε τους στόχους μας. “No matter how dark the ride has been, no matter how difficult and obscure, you have to take the final decision, you still have your fate in your hands”, μας λένε οι On Thorns I Lay στην παρουσίασή του.
Και επιστρέφουμε στα ανατολίτικα vibes στο επίσης υπέροχο “Crestfallen” με βαρύ, δυναμικό ήχο, μελωδικές ατμοσφαιρικές προσθήκες πιάνου και παραδοσιακών πνευστών και εγχόρδων που προσθέτουν εξαιρετικά στην σύνθεση. Μετά το 6ο λεπτό το νοσταλγικό κιθαριστικό σόλο και το μελωδικό doom κλείσιμο ολοκληρώνουν μια αξιοσημείωτη δημιουργία.
Βαρύγδουπο με την δική του σκοτεινή ατμοσφαίρα και με πιο aggressive στοιχεία το επόμενο “Among The Wolves” ξεχωρίσει στα καλύτερα του δίσκου. Οι κιθάρες δίνουν ρέστα εντυπωσιάζοντας σε κάθε κομμάτι όλο και περισσότερο, όπως άλλωστε μας έχουν συνηθίσει οι On Thorns I Lay. Τα φωνητικά σαν ουρλιαχτά μέσα από τα έγκατα της ψυχής εναλλάσσονται με πιο γλυκές και αργές μελωδίες μέσα στο κομμάτι, το οποίο μέχρι το τέλος του μοιάζει να διανύει ένα εύρος διαφορετικών, αλλά αλληλένδετων συναισθημάτων. Εξαιρετική σύνθεση και πάλι.
Σαν συνέχεια του προηγούμενου έρχεται το “Raise Empires”, πιο έντονο και επικό με όλη την γοητευτική επιβλητικότητα ενός αρμονικού death doom metal ήχου. Άλλη μια πλούσια και δυνατή δημιουργία χαρακτηριστική της ταυτότητας της μπάντας. Και εδώ φιγουράρουν μελωδικές γέφυρες και μαγευτικά σολαρίσματα, γιατί too much is never enough σε τέτοιες περιπτώσεις μουσικής ποιότητας.
Για ένα συγκλονιστικό φινάλε έρχεται το “Thorns of Fire”, που συνδυάζει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το εν λόγω άλμπουμ. Μελωδίες και riffs με συνδυασμούς παραδοσιακών και σύγχρονων οργάνων και μουσικών στυλ εναλλάσσονται σε μια μοναδική, σκοτεινή, επιδραστική και αφηγηματική ατμόσφαιρα που πραγματεύεται τα εγκλήματα της ανθρωπότητας κατά της ίδιας μας της ζωής. Ταλαντεύεσαι μεταξύ του να βυθιστείς σε σκέψεις και συναισθήματα και απλά να ακούς ή να κουνηθείς στον ρυθμό.
I rest my case με αυτό το άλμπουμ ειλικρινά. Εξαιρετική απόδοση του concept, άψογη τεχνική, πλούτος σύνθεσης και μια δυναμική κατάθεση ψυχής με την υπογραφή των αδιαμφισβήτητα εκ των κορυφαίων doom metallers On Thorns I Lay.
Δεν μπορώ να είμαι πιο αντικειμενική, αλλά αντικειμενικά τώρα μιλάμε για έναν δίσκο που αξίζει κάθε λεπτό ακρόασης.
Το εξαιρετικό, συμβολικό cover artwork είναι δημιουργία του Dimitri Tzortzi.
Βαθμολογία: 98/100
Για το Rock Overdose,
Άννα-Μαρία Κέκια
Comments
