Ημερομηνία δημοσίευσης: 29 Αυγούστου 2018
Το δωδέκατο full-length των Γερμανών θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι επετειακό γιατί με αυτό γιορτάζουν τα 20 χρόνια παρουσίας τους στην δισκογραφία. Με μία λίστα από δίσκους, συλλογές, και live albums αρκετά μεγάλη ώστε να μπορείς να περηφανεύεσαι ότι κάτι έχεις κάνει και εσύ στο σύμπαν που λέγεται Heavy Metal.
Οι Γερμανοί παίζουν ένα Speed/Power Metal με μπόλικη μελωδία και riff που βασίζονται κατά κύριο λόγο στους Judas Priest (μην ξεχνάμε ότι ο Sheepers είχε περάσει από audition για να αντικαταστήσει τον Metal God). Τα τραγούδια έχουν μεγάλα ρεφρέν,riff, solo και όλα αυτά σε συνθέσεις που πρώτα από όλα λειτουργούν ως τραγούδια. Μου ακούγονται πιο μελωδικές από ότι μας έχουν συνηθίσει νομίζω και είναι πιο σκοτεινές και ατμοσφαιρικές(π.χ. “Supernova”). Αλλά και τυπικές(δεν το λέω για κακό) Primal Fear στιγμές είναι εδώ (π.χ. “Blood,Sweat & Fear”) έτοιμες να βάλουν φωτιά που όμως τελικά δεν το κάνουν.
Σιγουρά λοιπόν μέσα στο “Apocalypse” θα βρεις αρκετά πράγματα που έκαναν γνωστούς τους Primal Fear αλλά δυστυχώς στο τέλος του ο δίσκος μου αφήνει μια flat γεύση. Δεν υπάρχουν πολλές συναισθηματικές κορυφές, ούτε μου έδωσε ποτέ την αίσθηση της κορύφωσης. Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο του ότι ο Sheepers τραγουδάει σε ποιο σίγουρα μονοπάτια ή είναι οι ίδιες οι συνθέσεις δεν λειτουργούν πολύ καλά (πολλές οι mid-tempo στιγμές) .Δεν ξέρω αν πλέον ως πιο ώριμοι μουσικοί θέλουν να παρουσιάσουν ένα διαφορετικό πρόσωπο αλλά βάζοντας όρια έκαναν τους εαυτούς τους να φαίνονται ότι καταπιέζονται για να βγει αυτό το αποτέλεσμα και δεν είμαι σίγουρος ότι τελικά θα δικαιωθούν στο μέλλον.
Θεωρώ ότι αν και ωραία ιδέα η πιο σκοτεινή-ατμοσφαιρική προσέγγιση δεν τους ταιριάζει. Πρώτα από όλα για να πετύχει αυτό το εγχείρημα θα πρέπει οι ίδιες οι συνθέσεις να μπορούν να ανταπεξέλθουν και στο “Apocalypse” αυτό δεν γίνεται. Θέλησαν να κάνουν έναν πιο εσωτερικό δίσκο αλλά δυστυχώς δεν νομίζω ότι το δούλεψαν όσο θα έπρεπε. Από την μέση και μετά το “Apocalypse” γίνεται απίστευτα κουραστικό. Με τραγούδια που απλά τους βγήκαν πολύ εύκολα χωρίς να τα δουλέψουν καθόλου, ίσα ίσα για να συμπληρωθεί ό δίσκος. Δεν μπορείς έτσι ούτε ατμόσφαιρα να δημιουργήσεις ούτε συναίσθημα, που αυτός είναι και ο αρχικός σου σκοπός.
Βαθμολογία: 60/100
Για το Rockoverdose.gr
Κωνσταντίνος Μπενάς
Comments
