Ημερομηνία δημοσίευσης: 5 Ιουλίου 2017
Οι Puta Volcano, πλέον, δεν χρειάζονται συστάσεις. Προσωπικά, η πρώτη μου επαφή μαζί τους ήταν διαβάζοντας τα ονόματα της πρώτης μέρας του Rockwave 2015, στην οποία έπαιρναν μέρος οι The Black Keys, Black Angels και 1000mods μεταξύ άλλων. Το εμπνευσμένο, όνομα τους μου τράβηξε το ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς η κίνηση δεν μου επέτρεψε να βρίσκομαι έγκαιρα στην Μαλακάσα να τους απολαύσω, διότι η μεν κίνηση ήταν απαίσια οι δε Puta Volcano ήταν το συγκρότημα, με το οποίο ξεκινούσε αυτή η πρώτη μέρα του φεστιβάλ. Το επόμενο πρωί μετά την συναυλία έβαλα να ακούσω το “The Sun”- το album, που είχαν κυκλοφορήσει περίπου δύο μήνες πριν την εμφάνιση τους στο Rockwave- και από τότε κόλλησα για τα καλά μαζί τους. Ομολογώ πως περίμενα με ανυπομονησία το καινούριο τους album, «Harmony of Spheres», αλλά δεν περίμενα πως θα ήταν τόσο, μα τόσο υπέροχο! Αυτό το συνειδητοποίησα με την πρώτη νότα του πρώτου τραγουδιού!
Ο δίσκος ξεκινά δυναμικά με το “Dune”, με έντονη την desert επιρροή, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος, και τα υπέροχα φωνητικά της Luna να κερδίζουν τον ακροατή. Συνεχίζουμε με το “Bird”, ένα κομμάτι που συνδυάζει καταπληκτικά, stoner, indie και grunge στοιχεία με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα υπέροχο τραγούδι, το οποίο έχει όλες τις προδιαγραφές για συναυλιακό hit, ειδικά με το sing-along τμήμα μετά τον στίχο του «Seize the water like…». Μετά το high-tempo «Jovian Winds», άλλο ένα τραγούδι που μάλλον θα προκαλέσει χαμό στις συναυλίες τους, ακολουθεί το ψυχεδελικό και με αρκετές δόσεις desert rock «Zeroth Law». Στη συνέχεια έρχεται το υπέροχο «Neon» με το άκρως κολλητικό του riff και τα φωνητικά της Luna να συναρπάζουν και να καθηλώνουν τον ακροατή και στα 5 λεπτά του τραγουδιού. Το «Moebius» και μουσικά και στιχουργικά μυρίζει(;) έρημο με τον πλούσιο ήχο των drums να είναι απλά μαγικός. Ο δίσκος κλείνει, μετά το συναυλιακό «Afterglow», με το «Infinity”, τραγούδι, που μοιάζει να αποτελεί μουσικό απόσταγμα όλου του δίσκου.
Συνοψίζοντας, το album είναι καταπληκτικό. Τα υπέροχα φωνητικά της Luna, τα οποία την μία ακούγονται αντρικά την άλλη γυναικεία ΄ και στις δύο περιπτώσεις, όμως, μαγικά. Μουσικά, ο πλούσιος ήχος των drums είναι απολαυστικός, τέλεια κουμπωμένος πάνω στον «βρώμικο» ήχο από κιθάρα και μπάσο, σε τέτοιο σημείο που ο δίσκος αν ονομαζόταν «Harmony» ή «Harmony of Instruments», ο τίτλος του θα έβγαζε τέλεια νόημα, με την αρμονία βέβαια αυτή να είναι και απόρροια της υπέροχης δουλειάς που έγινε στην παραγωγή του ήχου.
Οι Puta Volcano σε μόλις 35 λεπτά (η μικρή διάρκεια του δίσκου είναι το μόνο αρνητικό του) μας προσέφεραν ένα υπέροχο album, άρτιο, σε κάθε τομέα, μουσικά. Όσοι έχουν την ευκαιρία ας μην παραλείψουν να τους απολαύσουν σε ένα απ’ τα πολλά μουσικά festival στα οποία θα παίξουν αυτό το καλοκαίρι (Ziria Music Festival, Street Mode Festival κ.α.). Σίγουρα θα βγουν κερδισμένοι.
Υ.Γ. Στην κριτική μου για το “Groove is Black” των Half Gramme of Soma είχα αναφέρει πως ο δίσκος τους θέτει υποψηφιότητα για τον καλύτερο εγχώριο δίσκο του 2017. Το «Harmony of Spheres», όμως, μπαίνει και αυτό δυναμικά στην μάχη…
Bαθμολογία: 94/100
Για το Rock Overdose,
Ορέστης Μητράκος
Comments
