Ημερομηνία δημοσίευσης: 6 Αυγούστου 2019
Οι Sacred Reich δεν χρειάζονται συστάσεις στους ποιο παλιούς. Μπάντα από το 1985 από της ποιο σημαντικές του δεύτερου κύματος trash metal και πιστοί στις ρίζες τους χωρίς αποκλίσεις από τo trash . Το 2000 έκαναν ένα διάλειμμα και επανέρχονται το 2006 κυρίως για κάποιες εμφανίσεις σε φεστιβάλ και κυκλοφορώντας remaster τον “Ignorance” και “Surf Nicaragua” καθώς και ενα live DVD χωρίς να υπάρχει κάποια ένδειξη για καινούργιο δίσκο.
Και ερχόμαστε στο 2019 όπου σκάει η κυκλοφορία του καινούργιο δίσκου τους με τον επαναπατρισμό του Dave Mclain (ex- Machine Head) και τα πρώτα δείγματα να δείχνουν μία πολυσυλλεκτικότητα στα κομμάτια , παραγωγή αρκετά φυσική και παλιακή που δεν με χάλασε καθόλου.Το εξώφυλλο δεν με εντυπωσίασε το θεωρό πολύ ξεπερασμένο αυτό το στηλ πια.
Ο δίσκος ξεκινά με το “Awakening” ιδανικά με μέτριες ταχύτητες, τον Dave να κεντάει και το σημείο μετά το σόλο να σε κάνει να χοροπηδάς μέχρι το τέλος .”Devide and Conquer” λοιπόν εδώ έχουμε μια κλασική περίπτωση κλασικού thrash με μελωδικό ρεφραίν και σολάρα για air guitar . Ακολουθεί το “Salvation” σε mid tempo και heavy metal μονοπάτια ποιο lay down κομμάτι και πριν το σόλο ενα μικρο δισολικό tribute στους Iron Maiden (?) ποιος ξέρει. Ενδιαφέρον κομμάτι αλλά μέχρι εκεί .Με το “Manifest Reality” επανερχόμαστε στην κανονικότητα κλασικότατο trash metal με όλα τα cliche που θα κάνουν τον thrasher τον 80’s να αναπολήσει τις παλιές καλές μέρες που ήταν νεαρός είχε μαλλιά η μάνα του του έκρυβε το jacket με τα ραφτά και το Μάκη που τον είχε ζαλίσει με κάτι βραζιλιάνους αδέρφια που όπως έλεγε μόνο αυτός λέει σωστά το όνομά τους .Καλό ,Καλό που θα έλεγε και ο κυρ Αλέκος ο έφορος .Ακολουθεί το “Killing Machine” και αυτό σε heavy metal μονοπάτια τρομερό ρυθμικό παρμένο από το απομεινάρια του Roy Z , συμπαθητικό ρεφραίν μέτριο κομμάτι . Έκτο κομμάτι “Death Valley” και έχουμε κάποια ψήγματα alternative metal , cow bell και φωνητικά τύπου θα ήθελα να είμαι Zakk Wylde στη θεση ου Zakk Wylde . Εδώ είναι που ο απο πάνω thrasher τον 80’s θα πει “αστα διαλά να πούμε” και θα πάρει τη Μαρία να πάνε για burger στους Αμπελόκηπους .”Revolution” το επόμενο κομμάτι με πανκίζον διάθεση τουπα τουπα στα τύμπανα , F*** bombs και επαναστατική διάθεση. 2:48 κομμάτι τέλεια διάρκεια αν άκουγα άλλη μια φορά το ρεφραίν θα καιγόταν το κεφάλι μου .Τελευταίο κομμάτι το “Something to Believe” . Το κομμάτι έχει φανταστική rhythm section o Phil Rind έχει ωραίες φωνητικές γραμμές και γενικά είναι ένα ευκολοάκουστο κομμάτι ακόμα μια φορά καμιά σχέση με trash metal ούτε με groove metal.
Μετά απο τόσα χρόνια θα περίμενα να ακούσω κατι ποιό συμπαγές , ο δίσκος μοιάζει με μία κολεκτίβα τραγουδιών που γράφτηκαν σε πολύ διαφορετικές περιόδους. Δεν ξέρω αν είναι έτσι πάντως ο δίσκος είναι πολυσυλλεκτικός , αν σου αρέσει η ποικιλία ίσως να τον βρείς ενδιαφέρον αν θες ένα thrash δίσκο να βγάλεις τα εσώψυχα σου δεν είναι για σένα θα σε ξενερώσει ποιο γρήγορα και από της τρίχες στη μασχάλη της Μαρίκας της γειτόνισσας. Ο δίσκος έχει της καλές και τις κακές του στιγμές , για εμένα δεν ξεχωρίζει στην πληθώρα τον δίσκων που βγαίνουν . Είμαι σίγουρος ότι η προσπάθεια ήταν τίμια και περιμένω να δώ τι θα ακολουθήσει . Α και κάτι τελευταίο ο Dave Mclain δεν παίζει ούτε στο 40% τον δυνατοτήτων του .
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rockoverdose.gr
Παπαδόπουλος Χρήστος
Comments
