Ημερομηνία δημοσίευσης: 11 Ιουνίου 2017
Το djent κίνημα, όπως είναι ευρέως γνωστό, το ξεκίνησαν οι Meshuggah. Αυτό όμως που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος, είναι πως οι SikTh είναι αυτοί που το τελειοποίησαν, ραφινάρισαν τον ήχο του, και επηρέασαν σχεδόν όλα τα συγκροτήματα του κινήματος. Αν θεωρείτε πως υπερβάλλω, ρωτήστε τους TesseracT, τους Periphery και τους Animals As Leaders ποιες είναι οι κύριες επιρροές τους.
Όσον αφορά πάντως τους SikTh, αυτό που τους έκανε ιδιαίτερους, είναι πως κατάφεραν να τελειοποιήσουν τον djent ήχο χωρίς απαραίτητα να χρησιμοποιούν παντού εφτάχορδες, στην πλειοψηφία των κομματιών και των συνθέσεων τουλάχιστον. Το έτερο χαρακτηριστικό τους, ήταν η ψευδαίσθηση της χαοτικής δομής, σε συνθέσεις επιμελώς ταξινομημένες. Αυτά τα χαρακτηριστικά βρίσκουμε και τώρα, 11 χρόνια μετά το τελευταίο studio άλμπουμ τους. Και μπορεί να μην έχει αλλάξει κάτι εντελώς δραστικά, και το καινούργιο άλμπουμ να ακούγεται σαν συνέχεια του προηγούμενου, όμως σε έναν τόσο παρωχημένο και στάσιμο ήχο, όπως έχει καταντήσει το djent, μοιάζει σαν φρεσκάδα ανανέωσης.
Φυσικά, δεν μπορεί κανείς να τους πει κάτι για το γεγονός πως δανείζονται κάποια μικροστοιχεία, είτε στη δομή της σύνθεσης, είτε στον τρόπο σύλληψης των μελωδιών, από τα πνευματικά τους παιδιά, τα οποία τους χρωστάνε όλη τους την καριέρα, τη στιγμή που εκείνοι διέλυσαν ενώ ήταν έτοιμοι να κάνουν το μεγάλο μπαμ. Στην τελική, από τα δύο άλμπουμ που προηγήθηκαν, δανείστηκε ολόκληρη η νεόκοπη djent σκηνή. Κανείς δε θα πει κάτι για μερική επιστροφή του δανείου.
Εξάλλου, εκείνοι δεν επωφελήθηκαν καθόλου από εκείνα τα δύο άλμπουμ. Δημιούργησαν το έδαφος για όλους τους άλλους, τη στιγμή που εκείνοι διαλύθηκαν και έχασαν τη μεγάλη ευκαιρία τους, και παράλληλα έγιναν ο μεγαλύτερος αστικός μύθος του djent. Οι δυνατότητές τους ωστόσο, φαίνονται ακόμα και τώρα, 11 χρόνια μετά, όπου το άλμπουμ τους καταφέρνει και ακούγεται φρεσκότατο και διαφορετικό από τους αναρίθμητους αντιγραφείς. Πιστεύω πως, όταν με δύο μόνο άλμπουμ έχεις ορίσει μια ολόκληρη σκηνή, αξίζεις να έχεις μια δεύτερη ευκαιρία. Χώρος εξάλλου υπάρχει, τώρα που διαλύθηκαν οι Textures...
Βαθμολογία: 86/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
