Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Ιανουαρίου 2018
Έλλειψη ιδεών
Ύστερα από διαγωνισμούς του Nάκα και μετά την κυκλοφορία κάποιων singles, ήρθε η ώρα για τους δικούς μας έλληνες Hard Rockers, “Silked and Stained”, να μας παρουσιάσουν το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ, με τίτλο “Love on the Road”.
Ο δίσκος μπαίνει με το “Bombshell”, που είναι και το πιο δυναμικό κομμάτι, μιας και τα άλλα είναι πιο μελωδικά με έμφαση στα πλήκτρα. Κράτα μου το χέρι και όλα θα πάνε καλά, μας λένε στο δεύτερο τραγούδι τους “Hold my Hand”, ενώ η αγάπη ξεχειλίζει στο “Much Love”, που είχε κυκλοφορήσει σαν single και είχε παρουσιαστεί στην συλλογή του Pure Rock 7, στον Atlantis FM, κερδίζοντας μεγάλη προσοχή και λαμβάνοντας καλό airplay στο top 20 chart για 2 μήνες.
Εδώ φαίνεται ήδη πως ο δίσκος βαδίζει πιο πολύ στο AOR πάρα στο μελωδικό Hard Rock. Το “Anytime Anywhere” κινείται σε μονοπάτια μπαλάντας, όπως και το λίγο πιο διαφορετικό “Rock Star”. Στο “Believe” οι Silked and Stained μας παραδίδουν ένα ισχυρό κομμάτι, που σίγουρα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου.
Σε γενικές γραμμές τα κομμάτια είναι στο ίδιο μοτίβο μουσικά, αλλά και στιχουργικά. Οι φίλοι του μελωδικού Hard Rock και του AOR ίσως το βρουν ενδιαφέρον, αλλά προσωπικά δεν βρήκα κάτι που θα το ακούσεις και θα σου μείνει στο μυαλό, αφού έχεις ολοκληρώσει την ακρόαση του άλμπουμ. Ίσως με 2-3 καλά κομμάτια να καταφέρεις να κάνεις μια κάποια επιτυχία, αλλά χρειάζονται τουλάχιστον 5 για μείνει σε κάποιον η μπάντα, να θέλει να ακούσει και άλλο και φυσικά να περιμένει και την επόμενη δουλειά. Δεν λέω πως είμαι μεγάλος φαν του AOR, αλλά έχουν υπάρξει μπάντες που μου έχουν κάνει κλικ και με έκαναν να ακούσω το άλμπουμ τους. Τα παλικάρια εδώ κατά την γνώμη μου θέλουν δουλεία στην σύνθεση γιατί το είδος αυτό χρειάζεται κάτι πιο πιασάρικο σε μελωδία για να τραβήξει τα βλέμματα, και δεν αρκούν μόνο στίχοι αγάπης και χωρισμού για να το καλύψουν. Ωστόσο έχουν προοπτικές για να κυκλοφορήσουν ένα πιο αξιόλογο άλμπουμ στο μέλλον και ας ελπίσουμε ότι θα το καταφέρουν.
Βαθμολογία: 50/100
Για το RockOverdose,
Αλέξανδρος Μυλωνάς
Comments
