Οι Αργεντινοί folk/power metalers κυκλοφορούν τον 5ο δίσκο τους μέσα σε μια δεκαετία. Μια αρκετά αναγνωρισμένη μπάντα στον χώρο με αξιόλογους δίσκους και αρκετά περάσματα από την Ευρώπη, επέστρεψε και πάλι, σταθερή στο ραντεβού της, που τη θέλει να βγάζει δίσκους κάθε δυο περίπου χρόνια.
Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί με την μπάντα, έχουν σαφείς επιρροές από μπάντες όπως Elvenking, The Mob Rules, In Extremo, Skyclad, Grave Digger, Eluveitie, Blind Guardian κ.α. Φολκλορικές, παγανιστικές θεματολογίες και σκωτσέζικες πολεμικές ιστορίες είναι τα κυρίως στοιχεία των στίχων τους, με τη γκάιντα να ηγείται μπροστά. Με κάποια κατάλληλα περάσματα από Running Wild, που δίνουν μια πολεμική επική ατμόσφαιρα, καταλαβαίνετε περίπου τι έχετε να αντιμετωπίσετε.
Ξεκινώντας με το εξώφυλλο, όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας χτυπάει αμέσως στο μάτι και σίγουρα οι λάτρες των picture lp θα το θέλουν στη συλλογή τους. Αυτός βέβαια δεν είναι λόγος για την απόκτηση του συγκεκριμένου άλμπουμ. Οι οπαδοί τους και όσοι έχετε ακούσει κάτι από αυτούς, ξέρετε τι θα βρείτε εδώ. 9 νέα τραγούδια διάρκειας 43 λεπτών, με πρωταρχικά στοιχεία την γκάιντα, τα οπερετικά φωνητικά, τις ρυθμικές κιθάρες, ενώ εκπλήσσει ευχάριστα το δυνατό μπάσο. Όλα τα τραγούδια μπορούν να θεωρηθούν hit και δε ξεφεύγουν ούτε εκατοστό από τα standards που έχουν θέσει τόσα χρόνια. Αυτό είναι ίσως και το αρνητικό σημείο της ιστορίας. Συνεχές επαναλήψεις, όλα τα τραγούδια φαίνεται να είναι το ίδιο δομημένα με συγκεκριμένη αρχή-μέση-τέλος, ενώ τα συνεχόμενα ορχηστρικά φωνητικά μετά από κάποιο σημείο κουράζουν, αφήνοντας την γκάιντα να βγάλει ‘’το φίδι από την τρύπα’’.
Δε θα έλεγα ότι είναι άσχημο άλμπουμ, όμως δεν είναι και το άλμπουμ που περίμενα μετά το τρομερό ‘’Into the Battleground’’. Φαίνονται λίγο κουρασμένοι, ενώ τα τραγούδια μοιάζουν με απλά αναμασήματα και ας πέρασαν σχεδόν 3 χρόνια, χωρίς να έχουν να δώσουν κάτι καινούργιο. Ναι μεν υπάρχει η ωραία ατμόσφαιρα, τα ευκολόπιαστα εμπορικά τραγούδια, η καλή παραγωγή, όμως αυτή η επανάληψη μετά από κάποιο σημείο σε κουράζει πολύ. Ίσως το έχουν καταλάβει και οι ίδιοι γιαυτό επιλέγουν πολλά Running Wild σημεία με την γκάιντα πάντα μπροστά, αλλά και αυτό μετά από κάποιο σημείο γίνεται πολύ προβλέψιμο. Δε θα πέσουν στην εκτίμησή μου, αν και το επόμενο άλμπουμ πιστεύω ότι θα είναι πολύ κομβικό για το συγκρότημα ώστε να μη χάσει την προσοχή του κοινού.
Η ‘’Κληρονομιά του Αίματος’’ καλά κρατεί μόνο που αυτή η μάχη ήταν λιγότερο αναίμακτη και με λιγότερα θύματα. Αν οι Αργεντινοί πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να γίνουν πιο ‘’εμπορικοί’’ και να κερδίσουν περισσότερους οπαδούς ίσως ήρθε αυτή η στιγμή, καλό όμως θα ήταν να το προσέξουν γιατί όταν πάς για τα πολλά χάνεις και τα λίγα…
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης ‘’ΘΩΡ’’ Φαλάγγης
Comments
