Ημερομηνία δημοσίευσης: 5 Φεβρουαρίου 2018
Το progressive metal/metalcore έχει αρχίσει και κερδίζει πολύ έδαφος τα τελευταία χρόνια και όχι άδικα. Κάποιες μπάντες ξεχωρίζουν πιο γρήγορα, κάποιες άλλες μένουν λίγο πιο πίσω. Μία μπάντα που σιωπηλά κάνει τα δικά της βήματα στο είδος είναι και οι Γερμανοί The Sleeper. Πρωτοεμφανίστηκαν περίπου 5 χρόνια πριν με το ντεμπούτο τους “Aurora” και φέτος, κάνουν ποδαρικό το 2018 με το καινούριο τους EP “Apparatus”.
Το μεγάλο κενό μεταξύ των δύο κυκλοφοριών τους γίνεται κατά έναν τρόπο φανερό στο άκουσμα του “Apparatus”. Οι The Sleeper μετέτρεψαν το μελωδικό metalcore που τους χαρακτήριζε στον πρώτο δίσκο, σε ένα πολύ progressive και γεμάτο riffs ήχο που κάθεται πιο γλυκά στα αυτιά μου αντί για το “Aurora”. Από τα εισαγωγικά κομμάτια “Synthetic Gospel” και “Glass Eater”, το ύφος του EP μοιάζει πιο επιθετικό και ταυτόχρονα πιο τεχνικό συνοδευόμενο από ασυμβίβαστα φωνητικά, δημιουργώντας έναν συνδυασμό που σίγουρα εξάπτει την περιέργεια. Στο “Inertia Spiral” υπάρχει μία συμφιλίωση, καθώς κάνουν εμφάνιση τα πρώτα καθαρά φωνητικά, που μαζί με την ανάμιξη των βαθέων γρυλισμών, δημιουργεί έναν πολύ οικείο ήχο και βοηθάει πολύ στο να γίνει πιο ευκολοχώνευτο το αποτέλεσμα.
Η δεύτερη και τελευταία τριάδα κομματιών κάνει περισσότερα νεύματα στην πρώτη τους κυκλοφορία, εξακολουθώντας όμως να υποδηλώνει ότι πλέον οι The Sleeper έχουν προβεί σε αλλαγές στη δομή και στην ενορχήστρωση των κομματιών τους. Ανάμεσα στα πιο γλυκά “Engineer” και “The God Of Suffocation”, υπάρχει το “Sentinel” το οποίο συνδέεται με την πρώτη τριάδα στο EP και παραμένει το πιο εθιστικό από τα 6 κομμάτια του “Apparatus”. Τη στιγμή που το “Engineer” κυμαίνεται σε πιο post σχήματα, το “The God Of Suffocation” παραμερίζει για λίγο το τεχνικό κομμάτι και επικεντρώνεται στο metalcore, θυμίζοντας ότι δεν είναι ανάγκη τα πάντα να είναι περίτεχνα και θέτει το σωστό αντίβαρο σε ένα πολύ προσεγμένο EP.
Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που μπορεί κανείς να ανακαλύψει στο “Apparatus”. Εφόσον οι The Sleeper είχαν κάτι τέτοιο να προσφέρουν, η αλλαγή του ήχου τους ήταν σχεδόν απαραίτητη, εάν κρίνω από το τελικό αποτέλεσμα. Επομένως, η μπάντα δείχνει ότι έχει πολλά χαρακτηριστικά που χρειάζονται για να αναδειχθεί και να συναγωνιστεί με άλλες μεγαλύτερου βεληνεκούς. Συστήνεται ανεπιφύλακτα σε λάτρεις των Periphery, Between The Buried And Me, The Contortionist.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
