Ημερομηνία δημοσίευσης: 28 Φεβρουαρίου 2018
Οι Verheerer είναι ένα νέο συγκρότημα από τη Γερμανία, ταγμένο στο blackmetal, και το “Maltrér” είναι το πρώτο τους full-length. Ομολογώ ότι, όπως και πολλοί άλλοι, όταν βλέπω γερμανική black metal μπάντα, πάνω-κάτω ξέρω τι θα ακούσω. Βέβαια, οι Verheerer βρέθηκαν στο κατώφλι μου και μου υπενθύμισαν ότι, αν κρίνεις κάτι επιδερμικά, συνήθως κάνεις λάθος.
Όλο το “Maltrér” πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ταξίδι, με οδηγό ένα συγκρότημα το οποίο ούτε από συνθετικές αγκυλώσεις πάσχει, ούτε έχει κολλήματα σχετικά με το τι μπορεί να θεωρηθεί «αληθινό» και τι όχι. Όλα είναι εδώ – θα ακούσετε και τελετουργικά ιντερλούδια με εκκλησιαστικό όργανο ή και ψαλμωδίες μέσα στα κομμάτια, θα χαμογελάσετε με τα “ugh!” όπως τα δίδαξε ο τιτάνας Tom “Warrior” Gabriel Fischer, blastbeats, grooves (μην πάει το νου σας στο …κακό, ακούστε το μπάσιμο του “Vertigo”), και πολύ δυνατό κιθαριστικό riffing.
Συνήθως κράζω τα intro που επιμένουν να βάζουν στους blackmetal δίσκους, τα θεωρώ αχρείαστα και, στην τελική, ενσωμάτωσέ το στο πρώτο τραγούδι ρε αδερφέ, τι φοβάσαι, μήπως βαρεθεί ο άλλος; Και να βαρεθεί, τι σε νοιάζει στην τελική; Τέλος πάντων, τέρμα το παραλήρημα, αυτό ισχύει και στην περίπτωσή μας εδώ – το “Oratio” θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μέρος του πολύ καλού “Kultyst” που ακολουθεί (παίξτε το δυνατά). Το συγκεκριμένο κομμάτι πιστεύω αξίζει μια αναφορά γιατί είναι ένα δυνατό παράδειγμα αληθινής αίσθησης progressive (και όχι regressive διαγωνισμός ταχύτητας μοτοσικλέτας που έχει καταντήσει να σημαίνει ο όρος σήμερα) σε ένα γενικότερο black metal πλαίσιο.
Βέβαια, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο πραγματικά αδύναμο κομμάτι στην εν λόγω κυκλοφορία. Όλη η διαδρομή από το πρώτο κομμάτι ως το τελευταίο – και πειραματικό - “Heimgang” είναι δυναμική και κρατά το ενδιαφέρον του ακροατή ζωντανό· πιστεύω ότι μετά από 2 ακροάσεις περίπου, μπορεί κανείς άνετα να ξεχωρίζει τραγούδια. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητο, μιας και όπως προείπα, μου αρέσει να αντιμετωπίζω το “Maltrér” ως ένα ενιαίο ταξίδι – και κάτι τέτοιο φαίνεται να πιστεύουν και οι ίδιοι οι Verheerer, μιας και συμπεριέλαβαν αυτούσιο ένα riff του “Kultyst” στο τελευταίο “Heimgang” – αυτό μπορεί να ξενίσει κάποιους ακροατές. Αυτό που σίγουρα ξένισε εμένα, και το θεωρώ μελανό σημείο του δίσκου, είναι το ότι ορισμένα λάθη κατά την ηχογράφηση κατάφεραν και ξέφυγαν από κάθε έλεγχο και έφτασαν στο δίσκο – ειλικρινά απόρησα, διότι δε μιλάμε για διακριτικά σφάλματα που τα αντιλαμβάνεται κάποιος μόνο αν είναι μουσικός, αλλά εξόφθαλμα λάθη.
Πέραν αυτών, νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με έναν πολύ ενδιαφέροντα δίσκο, που αν μη τι άλλο δείχνει ότι οι Verheerer μπορούν να μας προσφέρουν πολλά στο μέλλον.
Βαθμολογία: 72/100
Για το Rock Overdose,
U. Demens