Ημερομηνία δημοσίευσης: 29 Νοεμβρίου 2016
Οι Βέλγοι Wheel Of Smoke, αν και παιδιά των 90's, λατρεύουν εξίσου των heavy rock ήχο των 70's και το αποδεικνύουν εμπράκτως σε κάθε άλμπουμ τους, με το παρόν να φτάνουν αισίως στο τέταρτο. Αυτό που κάνουν συνεχώς είναι να συνδυάζουν τον αρχετυπικό ήχο, όπως αυτός δημιουργήθηκε στα 70's, με τον ήχο όπως αυτός μετεξελίχθηκε στα 90's.
Στην πρώτη περίπτωση, το heavy rock των 70's ανακατευόταν με την ψυχεδέλεια (βλ. Hawkwind), επιρροή εντόνως ευδιάκριτη σε σχεδόν κάθε στιγμή του δίσκου, ή με τα αρχέγονα blues, κάτι όχι και τόσο ευδιάκριτο, αλλά υπαρκτό και αισθητό. Στην δεύτερη περίπτωση, στα 90's, το 'καζάνι' περιλάμβανε στοιχεία από alternative, το οποίο είναι και το πιο ευδιάκριτο του δίσκου, grunge, το οποίο εδώ δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου, stoner, το οποίο επίσης βρίσκεται σε ελάχιστες ποσότητες, και doom, αλλά όχι τόσο με τη στενή έννοια του όρου, όσο με τις αργές ταχύτητες, οι οποίες υπάρχουν σε κάποιες από τις συνθέσεις.
Όλο αυτό το κράμα δύο δεκαετιών που ανακατεύεται σε έναν ήχο, δημιουργεί ένα νοσταλγικό αίσθημα στους οπαδούς του ήχου, σε συνδυασμό με τις συνθέσεις να στέκονται αξιοπρεπώς, και με τις επιρροές, όπως φαντάζεστε, να εναλλάσσονται συνεχώς, αλλά πετυχημένα. Κάτι που γίνεται συνεχώς από τα προηγούμενα άλμπουμ τους, και δεν αλλάζει ούτε εδώ.
Πρόκειται για ένα ακόμα δίσκο που ακούγεται ευχάριστα από τους οπαδούς του ήχου κυρίως, χωρίς όμως να θέλει να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Εξαρχής εξάλλου ήταν φανερό πως ο σκοπός του συγκροτήματος είναι να αποτίσει φόρο τιμής στους ήρωες και τα βιώματά τους, και το κάνουν τίμια και σωστά. Αν, πάντως, εσείς έχετε μπουχτίσει από την υπερπροσφορά στον ήχο, δεν θα σας αδικήσω αν το αγνοήσετε.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
