Ημερομηνία δημοσίευσης: 29 Μαΐου 2018
Η σχέση μου με το Doom Metal είναι ιδιαίτερη. Η ιδέα του ότι ένα μουσικό είδος μπορεί να έχει τόσες διαφορετικές μορφές, με κοινό παρονομαστή φυσικά τα αργόσυρτα βαριά riff,είναι κάτι που με συναρπάζει. Οι Witch Mountain παίζουν αυτό που μπορούμε να πούμε σαν παραδοσιακό Doom.
Έχοντας φτάσει πια στον πέμπτο δίσκο τους αποφάσισαν ότι ήρθε ο καιρός να βγάλουν ένα δίσκο που απλά θα φέρει το όνομα τους. Συνήθως αυτό σημαίνει ότι το εκάστοτε συγκρότημα που προχωρά σε μια τέτοια κίνηση έχει να κάνει μια δήλωση. Αυτή μπορεί να είναι ότι θέλει να δείξει ποιο είναι συνολικά και ο συγκεκριμένος δίσκος το αντιπροσωπεύει πλήρως ή ότι το συγκρότημα κάνει μία καινούργια αρχή. Στην περίπτωση των Witch Mountain νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με τo πρώτο σενάριο.
Με συνολικά 5 τραγούδια μας παρουσιάζουν ένα ωραίο αποτέλεσμα στιβαρό και δεμένο που νομίζω ότι μπορεί να τους ανοίξει το δρόμο στο να γίνουν πιο γνωστοί. Σίγουρα κάποιος που παίζει αυτού του είδους τη μουσική δεν περιμένει να την ακούσει στα ραδιόφωνα (αν και θα έπρεπε). Αυτός ο δίσκος όμως μπορεί να τους κάνει να βγουν από αυτόν το μικρό κύκλο κοινού και να τους πάει σε λίγο μεγαλύτερο. Ίσως οι συγκυρίες να τους βοηθήσουν αλλά η αλήθεια είναι ότι έχουν στα χέρια τους ένα δυνατό χαρτί και δεν χρειάζεται να περιμένουν να κάνουν καριέρα επειδή έχουν πίσω από το μικρόφωνο γυναίκα. Κάτι που δυστυχώς αντιμετωπίζουμε συχνά τα τελευταία χρόνια.
Ένα άλλο θετικό στοιχείο είναι ότι ο δίσκος διαρκεί μόλις 36 λεπτά. Κάτι που προσωπικά προτιμώ γιατί ένας δίσκος με μεγαλύτερη διάρκεια μπορεί εύκολα να κάνει κοιλιά. Ειδικά όταν μιλάμε για Doom που μπορούν εύκολα οι μουσικοί να ξεχειλώσουν τα τραγούδια. Με μόλις ένα τραγούδι πάνω από τα 10 λεπτά το “Nighthawk” (νομίζω ότι είναι και το καλύτερο του δίσκου). Οι Αμερικάνοι εδώ προτιμούν την ουσία και τα καταφέρνουν. Την επιλογή ο δίσκος να αποτελείται από τραγούδια και όχι να είναι ένα ατελείωτο τζαμάρισμα την θεωρώ ιδανική. Σε κάνει να έρθεις κοντά του, να διαβάσεις/τραγουδήσεις τους στίχους, να ακούσεις τα riff. Χωρίς να χάνεσαι στα ατελείωτα μουσικά θέματα που συνήθως στο τέλος σε αποπροσανατολίζουν από τον βασικό σκοπό.
Θεωρώ ότι οι Witch Mountain έχουν να μας πουν στο μέλλον εξαιρετικά πράγματα.
Βαθμολογία: 80/100
Για το RockOverdose
Κωνσταντίνος Μπενάς
Comments
