Ημερομηνία δημοσίευσης: 14 Ιανουαρίου 2019
Για να ταξιδέψουμε λίγο νοητά στον αμερικανικό νότο. Στη γη του μπάντζο, του βιολιού και των σαλούν γιατί σήμερα ασχολούμαστε με country. Ο Xristos Tsif είναι αυτοδίδακτος κιθαρίστας, από τους μοναδικούς modern country κιθαρίστες στη χώρα. Για συντροφιά έχει το συγκρότημά του, τους Lost Boys.
Ο ήχος τους είναι πολύ όμοιος με τα παλιά αγαπημένα country των 60s και 70s, με πολλές μοντέρνες πινελιές, με ροκ, ποπ και soul στιγμές, όλες αναμεμιγμένες σε ένα άκρως ευχάριστο και καλαίσθητο 45λεπτο αποτέλεσμα. Πολύ ωραίο παίξιμο κιθάρας, δυναμικό και πολύ ταιριαστό για την περίπτωση drumming, φοβερές φωνητικές ερμηνείες κοσμούν το δίσκο με όνομα “New Rising” .
Ο δίσκος ξεκινά με το πολύ δυνατό “Never Never”, ένα κομμάτι βγαλμένο από τις καλύτερες στιγμές μπαντών όπως οι Lonestar, με πιο εύθυμα και ποπ στοιχεία. Μετά περνάμε στο “Hear Me Calling”, σε μια φανταστική ερμηνεία του Tsif σε φωνητικά και κιθάρα. Το επόμενο “Farmer Boy” είναι αυτό που λέμε πιο country πεθαίνεις. Γρήγορο τέμπο, απλότητα, λες και τους Lost Boys κατέλαβε το πνεύμα (δεν έχει πεθάνει ο άνθρωπος, τρόπος του λέγειν) του Charlie Daniels και της μπάντας του, όταν μας εξιστορούσαν τις περιπέτειες του Διαβόλου στη Τζόρτζια. Για το “I Believe” ο Χρήστος πετάει λίγο παράμερα το καπέλο καουμπόι του και μας σερβίρει μια άκρως ροκ μπαλάντα, μελωδική και ήπια στα ορχηστρικά και παθιασμένη στα φωνητικά μέρη. Στο “It’s a Sin” (τίτλος σπουδαίος και με μεγάλη ιστορία) η κατάσταση της μπαλάντας δεν αλλάζει. Προσωπικά το λιγότερο αγαπημένο μου του δίσκου. Η έμφαση πέφτει στην κιθάρα, με ένα ωραίο blues σόλο, αλλά μέχρι εκεί. Το επόμενο και πρώτο κομμάτι με τη φανταστική φωνή της Joan Prokopiou στα lead, “There Is No You Without Me”, είναι πραγματικά μια τεράστια επιτυχία. Πόσο ωραία δένει το αποτέλεσμα για μια στοργική love ballad. Η country προσέγγιση επιστρέφει στο “Loo”, με Χρήστο και Joan σε ντουέτο φωνητικών. Το μόνο αρνητικό που παρατήρησα εδώ ήταν ότι ίσως το κομμάτι θα έπρεπε να είχε τελειώσει νωρίτερα από τα 4,5 λεπτά διάρκειάς του. Πάντως από τη μέση και μετά κυριαρχεί η μουσική, λες και η μπάντα στο σαλούν αφήνεται μόνη της να αυτοσχεδιάσει. Και τα καταφέρνει περίφημα. Εδώ έρχεται κάτι να μας εκπλήξει, κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ. Το προτελευταίο “Green Eyes” είναι μια soul δημιουργία· και πραγματικά μια πολύ πετυχημένη. Ο μπασίστας Γιώργος Αθάνας κάνει μια φανταστική δουλειά στα φωνητικά, υιοθετώντας την κατάλληλη προφορά και με ένα μελαγχολικό ύφος (που θα το πω και άμα θέλετε σταυρώστε με, μου θύμισε σε σημεία το βασιλιά της soul Marvin Gaye) που ταξιδεύει το κομμάτι πίσω στη δεκαετία του ’60. Το 6λεπτο bluesy τέλος του δίσκου, “Bring My Life Back to Me” είναι ελαφρύ και κυλάει ωραία, θυμίζοντας μπαλάντες των Bryan Adams και Aerosmith.
Το “New Rising” είναι ένας ήχος που λείπει από την ελληνική σκηνή. Είναι η δουλειά ενός νεαρού καλλιτέχνη που αγαπά τη μουσική και του οποίου το ταλέντο του στη σύνθεση αναφανδόν υπερχειλίζει τη νέα του δουλειά. Η country δεν έχει και πολύ χώρο για πειραματισμούς και ο Χρήστος φαίνεται να το καταλαβαίνει αυτό, μένοντας πιστός στα country μέρη, κάνοντας βέβαια δικά του τα κομμάτια χωρίς να μιμείται. Εκεί που επίσης τα καταφέρνει είναι στα υπόλοιπα, αμιγώς και λιγότερο αμιγώς ροκ μέρη. Έχοντας τη φρεσκάδα της νέας ματιάς και το μεγάλο θαυμασμό για το παρελθόν φτιάχνει έναν δίσκο που ούτε σε μια στιγμή δε μοιάζει παρατραβηγμένος, «κουρασμένος» ή επιτηδευμένος. Ανυπομονώ για το τι μέλλει γενέσθαι από το Χρήστο και τους φίλους του.
Αγαπημένα κομμάτια: “Never Never”, “Famer Boy”, “I Believe”, “There Is No You Without Me”, “Green Eyes”
Βαθμολογία: 81/100
Για το Rockoverdose.gr
Κυριάκος Μιχαλόπουλος
Comments
