Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Οι Έλληνες Yovel, δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους “Hɪðəˈtu”, κυκλοφορούν το δεύτερο full-length άλμπουμ τους, με τίτλο “Forthcoming Humanity”. Από το πρώτο τους άλμπουμ, οι Yovel φρόντισαν να κάνουν ξεκάθαρο πως δεν πρόκειται για μια ακόμα average, underground black metal μπάντα. Οι Yovel ήρθαν για να πειραματιστούν μουσικά, να διευρύνουν τα όρια του black metal, τόσο μουσικά όσο και θεματολογικά και να περάσουν τα μηνύματά τους. Και τα καταφέρνουν όλα περίφημα.
Το “Forthcoming Humanity” προεκτείνει τα μουσικά μονοπάτια που άνοιξε το “Hɪðəˈtu”. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένα συνηθισμένο black metal άλμπουμ. Σε ένα μεγάλο του ποσοστό, αποτελείται από αφηγήσεις ποιημάτων του Τάσου Λειβαδίτη, που συνοδεύονται από ακουστική κιθάρα. Στις αφηγήσεις δανείζει τη φωνή της η ηθοποιός Αντριάνα Αντρέοβιτς, που έχει κάνει εκπληκτική δουλειά. Προσωπικά, δε με ενόχλησε που αυτό το αφηγηματικό στυλ κατέχει μεγάλο ρόλο στο άλμπουμ, αλλά μπορώ σε ένα βαθμό να δεχτώ κάποια παράπονα, άσχετα που δεν τα συμμερίζομαι. Θεωρώ ότι τα ακουστικά parts με τις αφηγήσεις δένουν άψογα με τα black metal τμήματα του “Forthcoming Humanity”, δημιουργώντας ένα πραγματικά μοναδικό και συγκλονιστικό αποτέλεσμα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ανατρίχιασα ακούγοντας το “So Our Flags Were Born” ή το “To Arms ή το “Epitaph”.
Θα αποφύγω να περιγράψω το θέμα (concept) του δίσκου με δικά μου λόγια, διότι πιστεύω ότι τα λόγια του συγκροτήματος είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται να ξέρει κανείς: «Το “Forthcoming Humanity” είναι ένας φόρος τιμής στους αγώνες του τόπου μας, αφιερωμένος στις ‘ήττες συντρόφισσες΄ και στη νίκη που ακόμα δεν έχει έρθει. […] Η μελλούμενη ανθρωπότητα είναι κατάφαση. Θα ξανα-ανακαλύψουμε τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη. Αλλιώς, δε θα υπάρξει.» Με πιο απλά λόγια, το άλμπουμ αντλεί έμπνευση από τα ποιήματα του Αριστερού ποιητή Τάσου Λειβαδίτη και κάνει αναφορές σε πράγματα, που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Μερικά από αυτά είναι η ελευθερία, η αλληλεγγύη και η ελπίδα για ένα διαφορετικό αύριο.
Ως τώρα, το “Forthcoming Humanity” έχει πολύ δυνατή θεματολογία, που σίγουρα δεν το κάνει να περνά απαρατήρητο και ιδιαίτερη μουσική. Δύο πολύ σημαντικά στοιχεία για οποιοδήποτε άλμπουμ. Από άποψη ποιότητας είμαστε καλυμμένοι σε υψηλό βαθμό. Από άποψη ποσότητας, το δεύτερο πόνημα των Yovel αποτελείται από εννέα συνθέσεις και έχει διάρκεια 43 λεπτά. Από τις εννέα, η πρώτη και η τελευταία ( “Debout Les Mortes” & “Love” αντίστοιχα) είναι αμιγώς αφηγηματικές, με ακουστική κιθάρα για συνοδεία. Στα υπόλοιπα τραγούδια, η εισαγωγή συνήθως είναι ακουστική και το main τραγούδι ακολουθεί black metal πορείες. Αν και θεωρώ πως το “Forthcoming Humanity” είναι ένα άλμπουμ που μπορεί να αντιμετωπιστεί μονάχα στο σύνολό του και όχι τραγούδι-τραγούδι, δε θα μπορούσα να μην αναφέρω πως τα “To Arms”, “Epitaph”, “So Our Flags Were Born” και “New Planet Earth” είναι ατόφια 10άρια για μένα.
Οι Yovel, κατά τη γνώμη μου, μας προσφέρουν μέσω του “Forthcoming Humanity” ένα από τα πιο αξιόλογα και σημαντικά άλμπουμ του 2020. Δεν ξέρω αν είναι το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς, για μένα είναι εύκολα πάντως στη λίστα με τα καλύτερα. Τους λόγους λίγο-πολύ τους έχω αναφέρει παραπάνω αλλά για να συνοψίσω, το “Forthcoming Humanity” έχει ό,τι χρειάζεται να έχει ένας κορυφαίος δίσκος. Ικανοποιητική διάρκεια, καλοφτιαγμένο εξώφυλλο, ευφάνταστη μουσική, ενδιαφέρουσα θεματολογία, καλογραμμένους στίχους και κατάλληλη παραγωγή ήχου. Το αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό και δικαιώνει τους Yovel, που πλέον καλούνται να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους για το επόμενο δισκογραφικό τους εγχείρημα. Μπράβο Yovel.
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
Comments
