Το ημερολόγιο δείχνει πλέον 2024 και ο δεύτερος μήνας του έτους αναμένεται να μας απασχολήσει αρκετά σε συναυλιακό επίπεδο, με σπουδαία συγκροτήματα να γεμίζουν τα venues της χώρας μας, επιφυλάσσοντας νέες μουσικές εμπειρίες.
Πρώτος σταθμός μας για τον Φεβρουάριο λοιπόν το πολυαγαπημένο μας Eightball για να σμίξουμε με παλιούς γνώριμους -κάτι που η πανδημία των τελευταίων χρόνων είχε αναβάλει για πολύ καιρό-, αλλά και με νέο αίμα που υπόσχεται πολλά στα επόμενα χρόνια. Οι ανεπανάληπτοι Primordial από τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας -όπως φρόντιζαν να δηλώνουν σε κάθε δοθείσα ευκαιρία- επέστρεψαν στη χώρα μας την περασμένη Παρασκευή μετά από απουσία τεσσάρων ετών κι εμείς ήμασταν εκεί για να τους υποδεχτούμε και να τους απολαύσουμε.
Η άφιξή μας στο Eightball έγινε λίγα λεπτά πριν ανοίξουν οι πόρτες, και προς ευχάριστη έκπληξή μου υπήρχε αρκετή ουρά παρά το τσουχτερό κρύο, την υγρασία και τον αέρα της συμπρωτεύουσας. Αφού πήραμε τη θέση μας στη μπάρα, ακριβώς κάτω από το κεντρικό μικρόφωνο της σκηνής, προετοιμαστήκαμε κατάλληλα για την είσοδο του opening act.
Οι March To Die είναι ένα νεοσύστατο epic/heavy συγκρότημα που έκανε την παρθενική του ζωντανή εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους, έχοντας στις αποσκευές του ένα ελπιδοφόρο ντεμπούτο από πέρυσι με τίτλο “Tears Of The Gorgon”. Έχοντας ενταχθεί στο δυναμικό της No Remorse, μία δισκογραφική που ειδικεύεται στον εντοπισμό epic/heavy ταλέντων αλλά και όχι μόνο, ήμουν παραπάνω από περίεργος να δω πώς θα μεταφερθούν τα κομμάτια του αξιόλογου ντεμπούτου τους ζωντανά.
Η τετράδα από την Κύπρο μπήκε ζεστά με το “Helmet Smasher”, δείχνοντας πως η ενέργεια του στούντιο είναι εκεί και στο live. Ωστόσο ένας συνδυασμός από κακό ήχο, σκηνική απειρία και εκτελεστικά μικρολαθάκια κόστισε κάπως στη σημαντική πρώτη εντύπωση. Στη συνέχεια ωστόσο υπήρξε βελτίωση, αφού μέχρι το Manowar-ικό “Hail To Thee” και το Motorhead-ικό ομότιτλο κομμάτι, το αρχικό stagefright είχε μειωθεί και ο ήχος είχε φτιάξει αρκετά.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, οι March To Die με την πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση μας έδειξαν ότι οι βάσεις είναι εκεί, αλλά χρειάζονται αρκετό χρόνο πάνω στη σκηνή ώστε να φτάσουν στο potential τους.
Setlist:
Helmet Smasher
One Eyed King
Decapitation
Hail To Thee
March To Die
Son Of The Old Gods
Helmet Smasher (reprise)
Η αναμονή είχε φτάσει στο τέλος της. Ύστερα από τέσσερα ολόκληρα χρόνια, οι πρωτεργάτες του black/folk metal είναι και πάλι κοντά μας. Λίγα λεπτά μετά τις 22:00 και ο χώρος του Eightball έχει γεμίσει εντελώς, έτοιμος να υποδεχτεί την πεντάδα από την Ιρλανδία.
Οι μουσικοί παίρνουν τις θέσεις τους υπό τη συνοδεία ενός ηχογραφημένου πρελούδιου. Τελευταίος κάνει την εμφάνισή του ο Alan ‘Nemtheanga’ Averill, ντυμένος στα μαύρα και με το χαρακτηριστικό λευκό face painting του, κραδαίνοντας ένα μηριαίο οστό και μια θηλιά περασμένη στον λαιμό του. Με περίσσεια ενέργεια και με το διαπεραστικό του βλέμμα να κοιτάζει μέσα στις ψυχές του πλήθους, ο ακαταμάχητος frontman δίνει το σινιάλο για να ξεκινήσει το πανδαιμόνιο επί σκηνής -και κάτω από αυτή.
Οι πρώτες νότες του τιτάνιου “As Rome Burns” ΔΟΝΟΥΝ το Eightball, με το κοινό να παραληρεί και τους Primordial να έχουν την αμέριστη προσοχή του από το πρώτο δευτερόλεπτο. Ο Averill τραγουδάει σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα και το κοινό ακολουθεί από κάτω: “Sing, sing, sing to the slaves that Rome burns”. Για τις επόμενες δύο ώρες οι Primordial ΣΑΡΩΝΟΥΝ τα πάντα στο πέρασμά τους με το διαπεραστικό μπάσο του Pol MacAmlaigh, τις ισοπεδωτικές κιθάρες των Gerry Clince και Ciaran McUilliam και τα ασυναγώνιστα, σχεδόν ρομποτικά τύμπανα του Simon O Laoghaire.
Οι ύμνοι “Gods To The Godless” και “To Hell Or The Hangman” προκαλούν τα πρώτα σπρωξίματα και τις πρώτες αγκωνιές, ενώ πάνω στη σκηνή ο Alan ζητά από το κοινό να του κεράσει σφηνάκια! To πανδαιμόνιο δεν σταματάει για κανέναν λόγο, ούτε όταν η χορδή του Gerry Clince σπάει από το ανελέητο strumming, ο οποίος μάταια προσπαθεί να περάσει νέα χορδή στην εισαγωγική μπασογραμμή του “Autumn’s Ablaze” και συνεχίζει να παίζει όλοκληρο το κομμάτι με 5 χορδές στην κιθάρα του!
Ο νέος δίσκος “How It Ends” θα εκπροσωπηθεί από το ομότιτλο κομμάτι, καθώς και από τα εξαιρετικά εκτελεσμένα “We Shall Not Serve” και “Victory Has 1000 Fathers…”, ανάμεσα στα οποία θα μεσολαβήσει το “The Coffin Ships”, εκεί όπου θα σχηματιστεί το πρώτο moshpit στο Eightball. Τα moshpit θα συνεχιστούν στα “Lain To The Wolf” και “Empire Falls”, φτάνοντας στο τέλος μίας απίθανης συναυλίας που κανείς δεν ήθελε να τελειώσει. Το κοινό ωστόσο θα παραμείνει στη θέση του και θα ζητήσει ένα ακόμα τραγούδι, και οι Primordial θα ανταποκριθούν στις εκκλήσεις του κοινού αποχαιρετώντας μας οριστικά αυτή τη φορά με το “Sons Of The Morrigan”.
Χρειάστηκαν μερικά λεπτά για να συνέλθουμε από το σοκ που μας προκάλεσε αυτή η ζωντανή εμφάνιση: οι μουσικοί έδωσαν όλοι το 110% τους, το setlist ήταν ιδανικό σε διάρκεια και διάταξη και η αλληλεπίδραση της μπάντας με το κοινό ήταν από τις καλύτερες που έχω δει ως τώρα. Εν κατακλείδι, οι Primordial μας χάρισαν από τώρα μία από τις συναυλίες της χρονιάς, μέχρι την επόμενη. Εις το επανειδείν και πάντα τέτοια!
Setlist:
As Rome Burns
How It Ends
No Grave Big Enough
Gods To The Godless
To Hell Or The Hangman
Autumn’s Ablaze
We Shall Not Serve
The Coffin Ships
Victory Has A 1000 Fathers, Defeat Is An Orphan
Lain To The Wolf
Wield Lightning To Split The Sun
Empire Falls
Encore:
Sons Of The Morrigan
Για το Rockoverdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης
Φωτογραφίες: Κατερίνα Μήτικα
Comments
