Σαν σήμερα 40 χρόνια πριν (1981) κυκλοφόρησε το album των Rainbow , "Difficult To Cure".
Η σύνθεση των Rainbow για άλλη μια φορά αλλάζει και τα φωνητικά αναλαμβάνει ο Joe Lynn Turner, αντικαθιστώντας τον Graham Bonnet, ο οποίος είχε ξεκινήσει να ηχογραφεί πριν αποχωρήσει, ενώ στα drums ο Bob Rondinelly.
Το "Difficult To Cure" πρόκειται για ένα πολύ καλό album, με μια γερή δόση hard rock μέσα, όχι βέβαια στα χνάρια του “Rising”, καθώς και συνθέσεις που έχεις μάθει να ακούς από αυτή τη μπάντα.
Ο δίσκος περιέχει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές συνθέσεις των Rainbow, όπως τα “Spotlight Kid” & “Can't Happen Here”, το γνωστό και πιο εμπορικό “I Surrender”, καθώς επίσης και ορχηστρικά όπως το θεσπέσιο “Vielleicht Das Nachste Mal (Maybe Next Time)” και το θρυλικό (η αγάπη του R. Blackmore για τη κλασική μουσική) διασκευασμένο “Beethoven's 9th (Difficult To Cure)“.
Μπορούμε να πούμε πως με αυτόν τον δίσκο, οι Rainbow “κάπως” επιστρέφουν στις ρίζες τους.
O Joe Lynn Turner σε σημερινή ανάρτησή του στο facebook θυμάται:
"Ζούσα στη Νέα Υόρκη στο κέντρο της πόλης, στο West Village ... Οι Fandango είχαν διαλυθεί και έψαχνα για δουλειά ... είχα την κιθάρα στην πλάτη μου πήγαινα σε ακροάσεις ... ό, τι μπορούσα να βρω ... όταν μια μέρα έλαβα ένα τηλεφώνημα από ένα άγνωστο άτομο με το όνομα Barry Ambrosio ... μου έκανε πολλές ερωτήσεις σχετικά με τους Deep Purple και τους Rainbow ... Δεν γνώριζα τον Barry, αλλά είχαν ενδιαφέρον αυτά που μου έλεγε .. είπε ότι στεκόταν δίπλα στον Ritchie Blackmore και πως εκείνος ήθελε να μιλήσει μαζί μου ... Νόμιζα πως μου κάνει πλάκα ... οπότε τον δίνει στο τηλέφωνο κι εκείνος μου λέει: "Γεια σου, μου αρέσει το τραγούδι σου" ... Ήμουν πολύ δύσπιστος γι 'αυτό και τον ρώτησα αν ήταν πράγματι ο Blackmore ... μου είπε ότι ήταν και μου ζήτησε να πάω σε ακρόαση ... εγώ ρώτησα λεπτομέρειες για το πού και πότε, σημείωσα τη δ/νση και είπα στον εαυτό μου τι έχω να χάσω ... και πήγα!
Με παρέλαβαν σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό στο Syosset, Long Island και φτάσαμε σε ένα στούντιο ήταν ο Ritchie και ο Roger Glover στην κονσόλα… "Κάποιος μου κάνει πλάκα", είπα στον εαυτό μου… αλλά σίγουρα δεν ήταν ... Σε όχι περισσότερο από 10 λεπτά μετά ήμουν στο στούντιο και πίσω από το μικρόφωνο τραγουδούσα κάποια άγνωστα κομμάτια ....
Φαινόταν ότι πήγαινε καλά γιατί μπορούσα να δω τον Ritchie και τον Roger να γνέφουν καταφατικά ... έτσι συνέχισα ... έβαλαν ένα κομμάτι με το όνομα "I Surrender" και μου ζήτησαν να το τραγουδήσω ... εγώ ζήτησα αν μπορώ να το κάνω με τον τρόπο μου και να κάνω κάποιες αλλαγές στη μελωδία και τη στιλιστική προσέγγιση και συμφώνησαν όλοι για αυτό ... έτσι προχωρήσαμε.
Ο Ritchie ήρθε στο δωμάτιο με μερικές μπύρες και είπε «Πήρες τη δουλειά!» ... Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος γιατί έπρεπε πραγματικά να εργαστώ το συντομότερο δυνατό, πραγματικά δεν είχα ιδέα ότι θα ήταν μια τόσο μεγάλη συμφωνία!
Ζήτησα να επιστρέψω στο διαμέρισμά μου στην πόλη για να πάρω κάποια ρούχα και είπαν ότι δεν υπήρχε ανάγκη γιατί ο Colin Hart θα με πήγαινε σε ένα κατάστημα όπου μπορώ να αγοράσω τζιν και μπλουζάκια ... περίεργα αλλά εντάξει υποθέτω. ..και εκείνο το βράδυ δούλευα με τον Roger στο "Difficult to Cure" ... γράφοντας και καταγράφοντας τραγούδια καθώς σημειώσαμε πρόοδο.
Έγιναν όλα πολύ γρήγορα , συναρπαστικά και ελπιδοφόρα για το μέλλον!
Το "I Surrender" μπήκε στο top ten στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, αλλά υπάρχουν πολλά υπέροχα τραγούδια στο δίσκο, μερικά που ξεχωρίζουν ... Το Midtown Tunnel Vision και το No Release είναι τα αγαπημένα μου ...