ROCK N’ROLL CHILDREN (DIO TRIBUTE BAND) 13/5/2012 – ΚΥΤΤΑΡΟ, ΑΘΗΝΑ Live Report

Πριν δύο χρόνια έφυγε , παρά τις περί του αντιθέτου ελπίδες μας, ο μεγαλύτερος  για πολλούς τραγουδιστής που πέρασε από το χώρο της ροκ και των σκληρών αποχρώσεών της, ο τεράστιος Ronnie James Dio. Ένας  ΑΝΘΡΩΠΟΣ πάνω απ’ όλα, που μας έκανε με τη φωνή του να ονειρευτούμε , να ερωτευτούμε, να οργιστούμε, να γιορτάσουμε, να κλάψουμε… Την περασμένη Κυριακή στο Κύτταρο στην Αθήνα, μαζεύτηκαν  τα παιδιά του, oι Rock n’Roll Children για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, όχι για να κάνουν μνημόσυνο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιθύνοντος νου όλης της εκδήλωσης του Μανώλη Τσίγκου (Innerwish, Saints &Sinners) , αλλά για να γιορτάσουμε τη μνήμη του Dio, με ένα μεγάλο πάρτυ γεμάτο από τα τραγούδια που μας άφησε σαν ανεκτίμητη και αθάνατη κληρονομιά. Και μάλιστα, σύμφωνα με το δικό του παράδειγμα ανθρωπισμού και ανιδιοτελούς συνεισφοράς στο συνάνθρωπο (βλ. Hear n’ Aid κλπ) , για δεύτερη χρονιά όλα τα έσοδα της εκδήλωσης θα δίνονταν για φιλανθρωπικό σκοπό, εν προκειμένω φέτος για το Σύλλογο Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική  Νόσο «ΦΛΟΓΑ».

Και πράγματι, η ροκ/metal κοινότητα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, όχι μόνο από την Αθήνα, αλλά απ’ όλη την Ελλάδα! Και είμασταν όλοι εκεί, στο Κύτταρο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, γεμίζοντας το χώρο και περιμένοντας μια βραδιά εξ ίσου όμορφη με την περσινή, την πρώτη φορά που έλαβε χώρα τα αντίστοιχο πάρτυ. Ε,  λοιπόν , πέσαμε έξω!!!

Η φετινή βραδιά ήταν ακόμα καλύτερη, τεράστιας διάρκειας (4 ώρες!!!...) και με το συναίσθημα στο απώγειο  συνεχώς!!!!! Πέντε φτασμένοι μουσικοί (Μανώλης Τσίγκος, Γιάννης Παπανικολάου, Γιάννης Τσιμάς, Γιώργος Γεωργίου και Νίκος Αναστασιάδης) αποτέλεσαν τη θεμέλια μπάντα για κάτι τόσο δύσκολο και πολύπλοκο, όσο το να καλύψεις τη δισκογραφία του Dio από την εποχή των Rainbow  μέχρι και τον τελευταίο δίσκο των  Heav… εεεε, Black Sabbath ήθελα να πω,”The devil you know” . Κι όλα αυτά μέσα από ένα σετ σαράντα (!!!!) τραγουδιών διαλεγμένων ένα προς ένα.

Όπως διαλεγμένοι επίσης ήταν και οι 37 επιπλέον τραγουδιστές (φωνάρες όλοι τους!!) που κλήθηκαν να αποτίσουν τιμή στο μεγάλο δάσκαλό τους, αποδίδοντας  τα τραγούδια του άψογα, με τόσο πάθος και τέχνη, που ήταν σαν να είχαμε τον Ronnie εκεί μπροστά μας! Μπάντα, τραγουδιστές και κόσμος έγιναν ένα αμέσως και το πάρτυ ξεκίνησε στις 9 παρά για να μας ταξιδέψει για τέσσερις περίπου ώρες. Οι ύμνοι διαδέχονταν ο ένας τον άλλο, τα συναισθήματα επίσης, οι εκπλήξεις από τραγούδια που δεν περίμενε κανείς, αλλά και όλα όσα θεωρούσαν οι die-hard Dio fans απαραίτητα για μια τέτοια βραδιά. Ανατριχίλα, οργή, τσαμπουκάς, μελαγχολία, κέφι, χορός και τραγούδι, έγιναν ένα πανίσχυρο κοκτέιλ που μέθυσε όλους τους τυχερούς παρευρισκόμενους στο γεμάτο Κύτταρο, σε ένα live που δε θα ξεχάσουν ποτέ και δε θα ξεπεραστεί… μέχρι το επόμενο του χρόνου!!!! Γιατί με την επιτυχία που είχαν αυτές οι δυο πρώτες χρονιές, ε θα ήταν έγκλημα να μην πάρουμε και του χρόνου τη «δόση» μας. Μας το υποσχέθηκε άλλωστε ο Μανώλης…

Την απίστευτη βραδιά έκλεισε η συγκλονιστική σύμπραξη όλων των τραγουδιστών επί σκηνής , στο αξέχαστο Stars του Dio, με τον κόσμο να παραληρεί και όλους τους μουσικούς να χαμογελούν αγκαλιασμένοι , ανανεώνοντας το ραντεβού για του χρόνου!!!  Εκεί ψηλά, την Κυριακή το βράδυ, ο Ronnie  χαμογελούσε και καμάρωνε τα παιδιά του που τον έκαναν περήφανο ξανά. Τσούγκρισε το ποτήρι της Μυρτώς κι ευχήθηκε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να ξαναδεί από κοντά το φίλο του τον Tonny…

Και του χρόνου μάγκες!!! LONG LIVE ROCK ‘N ROLL CHILDREN!!!!!!

 

Για το RockOverdose.gr: Γιώργος «Doc» Ράλλης

Φωτογραφίες: Πέτρος Παπαπέτρος

Υ.Γ. Όσο κι αν οφείλω να είμαι αντικειμενικός , δεν μπορώ να κρύψω ότι για καθαρά προσωπικούς λόγους, συγκλονίστηκα από τις ερμηνείες  της Φώφης Ρούσσου, του Βίκτωρα Αναστασόπουλου, του Νεκτάριου Πουλάκου (Hey Angel!!!) , του Δημήτρη Θεοδώρου, του Μιχάλη Δανδουλάκη (με αμυγδαλίτιδα και 40 πυρετό ε;) κι ενός ακόμα, που αν τον αναφέρω θα κατηγορηθώ…  Έτσι κι αλλιώς όμως, ήταν ΟΛΟΙ τους υπέροχοι!!! Τελικά έχουμε τεράστιες φωνάρες στην Ελλάδα!!!!!!

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΘΕΪΚΟ SETLIST ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ:

 

     

Comments