Βράδυ Σαββάτου και όλα βάρυναν. Όχι από το φαΐ, όχι από διάθεση αλλά από το στιβαρό ήχο που παρουσίασαν στην υπόγα του An Club, δύο από τις σημαντικότερες ελληνικές μπάντες της sludge και doom metal σκηνής, οι σλατζέοι Sadhus και οι δουμαίοι Acid Mammoth. Όσοι παρευρέθηκαν σε εκείνη τη βαλτώδη νύχτα, απόλαυσαν δύο δεμένα σύνολα, πού από την αρχή της φάσης τους έχουν πάρει στα σοβαρά το σπορ που υπηρετούν και γι’ αυτό έχουν συνέχεια ανοδική πορεία.
Κοντά στις 10 οι βροντεροί Acid Mammoth ανέβηκαν για πρώτη φορά στην καριέρα τους τη σκηνή του An Club και μας έδειξαν αμέσως πως παίζεται σωστά το doom το ορθόδοξο. Όλο το μαγαζί μπήκε στο ρυθμό τους και χάζευε τέσσερα άτομα να το απολαμβάνουν τρελά. Τα μαλλιά του Χρήστου Τζούνιορ και του Δημοσθένη κυμάτιζαν στο αργόσυρτο tempo των τσιμεντένιων riff της κιθάρας και του μπάσου αντίστοιχα. Ο Χρήστος Πατήρ στην άλλη κιθάρα στεκόταν αϊομικά σαν σιδεριά στην δεξιά πλευρά της σκηνής και ο Μάριος στα τύμπανα έδενε με ένταση όλο το ορχηστικό γλυκό που έφτανε στα αυτιά μας. Η φωνή του Χρήστου Tζ. ήταν δυνατή και εκφραστική με μία προσωπική χροιά σε ταιριαστές για το είδος μελωδικές γραμμές. To μαγαζί τους πάει γάντι. Με πολυάριθμες εμφανίσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη ήταν η πρώτη τους φορά στην υπόγα των Εξαρχείων και προσωπικά για μένα και η καλύτερη που τους έχω δεί. Ήταν δυναμίτης! To set τους στηρίχτηκε στα δύο πρώτα τους album, τυχαία ή συμβολικά δεν ξέρω, αλλά ήταν αρκετό για να μας πετσοκόψει. Συγκεκριμένα έπαιξαν πέντε κομμάτια από το δεύτερο, τα ‘’Them!’’,‘’Tree of Woe’’, ‘’Tusks of Doom’’, ‘’Jack the Riffer’’, ‘’Under Acid Hoof’’ και ένα κομμάτι από το πρώτο, το ‘’White Hag’’.
Αφού τα Μαμούθ μας ποδοπατήσαν και ψάχναμε το κεφάλι μας, ήταν η σειρά των Sadhus να μας αποτελειώσουν. Τι να πω για αυτή τη μπάντα! Δεν υπάρχει κορώνα γράμματα στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Στα δέκα και χρόνια που τους παρακολουθώ δεν έχω δει ποτέ μία ‘’απλά καλή’’ εμφάνιση. Κάθε φορά λέμε τα ίδια: ‘’Αυτή ήταν η καλύτερη τους!’’. Και το σερί συνεχίζεται χλατσωτό… Κάθε γαμ.. φορά! Είτε τους ακούσεις ζωντανά σε δωμάτιο, σε στούντιο, σε stage, σε φεστιβάλ, παντού! Δεν αποτελεί λοιπόν εξαίρεση η εμφάνιση του Σαββάτου. Η φωνή του Σταύρου ήταν στην ένταση που πραγματικά θέλεις να την ακούς, δυνατή και σκισμένη δηλαδή. Ο Θωμάς στην κιθάρα μας ξέρναγε εγκεφαλικά riffs και feedbacks γιατί είναι μάστορας σε αυτό. Ο Νίκος είχε μια τεράστια ηχάρα στο μπάσο που γέμιζε τα πάντα στο μαγαζί και ο Γρηγόρης στα τύμπανα όπως πάντα με πολύ δύναμη ‘’πόναγε’’ τα δέρματα και τα πιάτα χωρίς αύριο. Μας παρουσίασαν όλο το φρέσκο album τους με τίτλο “Illegal Sludge’’ το όποιο και επί σκηνής είναι όλο φάπες (Fapes). Από το πρώτο τους album ακούστηκαν τα ‘’Make me 20 euros’’, ‘’Coloba” και το πάντα αγαπημένο μου ‘’Baboola’’. Από το δεύτερο εκτελέστηκαν τα ‘’Hyper’’, ‘’Sobbing’’ και ‘’Lazarus’’. Ήταν μια εκκωφαντική, τεράστια, μεγαλειώδης εμφάνιση με μια μικρή όμως εξαίρεση! Δεν ακούστηκε το ‘’Πιστεύω’’ της μπάντας, το τραγούδι σημαία, το μακρόσυρτο ΕΠΟΣ ονόματι Foondamentalist. Και σκεφτόμουν τυχαία πριν το live, ότι με τόσες κομματάρες που έχουν τι θα πρωτοπαίζουν πια. Δεν περίμενα όμως ότι θα βγει για δεύτερη φορά, αν δεν κάνω λάθος, από το setlist τους το κομμάτι αυτό. Μας το στέρησαν αλλά δεν πειράζει! Σημασία έχει ότι ήταν μία ακόμα τεράστια βραδιά για τα παιδιά και μία καθώς πρέπει παρουσίαση νέου δίσκου!
Αφού τελείωσε ο οχετός, πήγα στο merch να αγοράσω το νέο βινύλιο των Sadhus, για να φάει το αναμενόμενο λιώσιμο της αρκούδας. Από τους Acid Mammoth τα έχω όλα οπότε έπιασα απλά μία μικρή κουβέντα με τον Χρήστο Τζ. που μου είπε ότι ήταν μια συνάντηση που έπρεπε να γίνει. Και συμπληρώνω εγώ, πόσο μάλλον στο οικογενειακό περιβάλλον του An Club. Ειδικά όταν αφορά κυριολεκτικά οικογενειακές υποθέσεις, στη μία περίπτωση με έναν πατέρα, υιό και παιδικούς φίλους και από την άλλη πέντε παιδιά που είναι δεμένοι σαν φαμίλια!
Για το Rock Overdose,
Νικόλας Καλογήρου
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat)
Comments
