Ο ηγέτης των θρυλικών Rotting Christ, Σάκης Τόλης, πέρυσι τον Μάρτιο κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο, “Among the Fires of Hell”. Έμελλε λοιπόν να περάσει περίπου ενάμισης χρόνος από τότε για να παίξει πρώτη φορά ως σόλο καλλιτέχνης σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ανακοινώνοντας για τη χειμερινή σεζόν πρωτεύουσα και τη συμπρωτεύουσα και άλλες τυχερές πόλεις της επαρχίας. Τον Σάκη μόνο του τον έχουμε δει ζωντανά ως guest σε διάφορες μπάντες όπως οι Moonspell και οι Insomnium, αλλά ποτέ με τη δική του προσωπική μπάντα.
Ως γνωστόν οι αδυναμίες δύσκολα κρύβονται, ιδιαίτερα δε όταν αναφερόμαστε στην τεράστια αγάπη του ελληνικού κοινού απέναντι στη μπάντα που δήλωσε βροντερά την παρουσία της χώρας μας στον παγκόσμιο μεταλλικό χάρτη κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης εποχής. Οι Rotting Christ, είναι αδιαμφισβήτητα το σημαντικότερο πόνημα του Σάκη Τόλη. Για να λέμε όμως την αλήθεια ολοκληρωμένα, ο Έλληνας μεταλλάς δεν αγκαλιάζει τον Αρχηγό και τα projects του μόνο για το μοναδικό ταλέντο του όσον αφορά τη μουσική. Όσοι έχουν κάνει τον κόπο να αναζητήσουν λίγα παραπάνω για να ξεκλειδώσουν το τι κρύβεται πίσω από τη σκοτεινή φιγούρα που ηγείται μια εκ των σκοτεινότερων σχημάτων, γνωρίζουν ότι η εικόνα του Σάκη στη ζωή διαφέρει εντελώς από αυτό που εκπροσωπεί καλλιτεχνικά. Μιλάμε για έναν άνθρωπο πάντοτε χαμογελαστό (!), προσιτό, προσγειωμένο, ευγενέστατο, απλό. Εξαιτίας όλων αυτών λοιπόν, το sold out που κατάφερε ο Αρχηγός στο show του στο Eightball, δε μου κάνει καμία απολύτως εντύπωση!
Στη συναυλία της συμπρωτεύουσας, την πρώτη του εγχώριου tour, ως support σχήματα είχαμε δύο τοπικές μπάντες, τους black/doom metallers Agnes Vein (τους οποίους είδαμε πριν λίγους μήνες να ανοίγουν τους Arcturus) και τους occult heavy metallers Serpent Lord (οι οποίοι πριν λίγους μήνες άνοιξαν τους Jag Panzer).
Πριν μιλήσω για το show καθ’ αυτό, το πρώτο πράγμα που θα σχολιάσω είναι η τήρηση των ωραρίων, η οποία έγινε με μικρές καθυστερήσεις της τάξεως των πέντε με δέκα λεπτών ανά περίσταση (άνοιγμα πόρτας, ξεκίνημα της κάθε μπάντας κλπ). Επίσης, οφείλω να ευχαριστήσω το crew που επιμελήθηκε τον ήχο, καθώς απολαύσαμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Στις 20:35 περίπου ανέβηκαν on stage οι Serpent Lord. Είχαν στήσει τα γνωστά banners τους με τα occult σύμβολα, ενώ δεν έλειπε και το τραπεζάκι με τα δισκοπότηρα γεμάτα κρασί, την Καινή Διαθήκη τοποθετημένη… ανάποδα και το κρανίο σκύλου. Από τα πρώτα λεπτά του σετ, αντιλήφθηκα ότι είναι σαφώς βελτιωμένοι από την προηγούμενη φορά που τους είδα! Έκρινα την παρουσία τους πιο δυναμική, το παίξιμό τους πολύ καλύτερο, την αλληλεπίδρασή τους με το κοινό αρτιότερη, το setlist τους καλύτερα δομημένο. Έχουν κάνει σοβαρή δουλειά και φαίνεται, εύγε! Η αντιμετώπιση του κόσμου μπορεί να ήταν λίγο χλιαρή, καθώς ανυπομονούσε για τον Σάκη Τόλη, ωστόσο βαθμιαία αυξανόταν το ενδιαφέρον και υπήρξαν μερικές δυνατές στιγμές που μας έμειναν. Οι επανεκτελέσεις των Serpent Lord από Candlemass (Intro) και Paradise Lost (“Say Just Words”) πάντα αποδεικνύονται αποτελεσματικές, ενώ η προσθήκη του “The Final Horseman” έκανε τη διαφορά. Συνολικά παρακολουθήσαμε μια ωραία εμφάνιση που δεν αφήνει εύκολα κάποιον δυσαρεστημένο. Μπράβο στον frontman Κωνσταντίνο Σωτηρέλλη και τα υπόλοιπα παιδιά για το δυνατό πακέτο!
Γύρω στις 21:30 καλωσορίσαμε τους Agnes Vein, οι οποίοι εξαρχής έδειξαν ότι βρίσκονται σε χαλαρή διάθεση, περιμένοντας και οι ίδιοι πώς και πώς τον Αρχηγό! Ενημέρωσαν τον κόσμο πως θα παίξουν ένα μισάωρο και ξεκίνησαν τον χαμό! Μιλάμε για τρεις πολύ ταλαντούχους και έμπειρους μουσικούς, που εξέπεμψαν προς τα έξω μια μεγάλη άνεση. Αυτό που έκαναν το έκαναν τόσο αβίαστα σε βαθμό που δεν συναντάς συχνά. Όπως αναμένεται, το σετ τους ήταν ποιοτικό, από τον επαγγελματισμό στο παίξιμο μέχρι την επιλογή του setlist. Βαριά ατμόσφαιρα, σκοτεινοί ήχοι, brutal κατάσταση. Η στιγμή που ξεχώρισε στο σετ είναι αυτή που ο frontman Σάκης Κιοσσές αφιέρωσε μια “καφρίλα” όπως χαρακτηριστικά είπε, στη σύζυγό του! Μία όμορφη κίνηση εκ μέρους του που απολαύσαμε κι εμείς! Όπως καταλαβαίνετε οι Agnes Vein με αυτή την εμφάνιση πέτυχαν τον σκοπό τους, δηλαδή να ζεστάνουν τον παρευρισκόμενο κόσμο μέχρι την έλευση του Σάκη Τόλη. Εκτός αυτού, η αυτοπεποίθησή τους μαρτυρούσε πως δεν είχαν ανάγκη να αποδείξουν τίποτα σε κανέναν. Από τους Agnes Vein είχαμε μια ειλικρινή, απλή, χαλαρή εκ μέρους τους εμφάνιση που δε της έλειπε η ποιότητα και η σκληρότητα από πουθενά.
Το Eightball είχε ήδη γεμίσει, ο κόσμος όμως δεν σταματούσε να μπαίνει τουλάχιστον μέχρι τις 22:15. Το live εξάλλου ήταν sold out. Δεν έπεφτε καρφίτσα! Γύρω στις 22:30 ανέβηκαν στη σκηνή μερικά μέλη από την μπάντα του Σάκη Τόλη για να επιμεληθούν τις τελευταίες λεπτομέρειες του ήχου. Ανάμεσά τους ήταν και ο πασίγνωστος Fotis Benardo (Nightfall, ex-Septicflesh, ex-Necromantia, ex-Chaostar, ex-Nightrage, ex-Bob Katsionis), ο παραγωγός του “Among the Fires of Hell” που διετέλεσε και ως drummer του δίσκου. Δεν απορώ γιατί ο ήχος ήταν τόσο κρυστάλλινος, από τη στιγμή που είχαν φέρει μαζί τους έναν τεχνικό ο οποίος επικοινωνούσε μαζί τους στα Αγγλικά και ήλεγχε την παραμικρή λεπτομέρεια! Μου έκανε τρομερή εντύπωση η προσοχή του στο check!
Γύρω στις 22:40, τα φώτα σβήνουν. Το ατμοσφαιρικό intro του Σάκη Τόλη έπαιζε πλέον στα ηχεία. Με το που πάτησε το πόδι του ο Αρχηγός, αυτό ήταν. Από εκεί και πέρα χάθηκε η όποια συνοχή υπήρχε και το μόνο που ενδιέφερε τον κόσμο ήταν να δώσει αγάπη στον Σάκη! Όπως υποσχέθηκε, ο Σάκης Τόλης ξεκίνησε με το “My Salvation” παίζοντας τον προσωπικό του δίσκο. Το κοινό τραγουδούσε μαζί του όλους τους στίχους, κάτι που γενικά συνέβη με πολλά κομμάτια στο setlist. Από την αρχή μέχρι το τέλος, το σετ του Αρχηγού ήταν εκρηκτικό! Η αγάπη και η ενέργεια του κόσμου σε συνδυασμό με την αψεγάδιαστη απόδοση της μπάντας του Σάκη και την συνεχή αλληλεπίδρασή τους μαζί μας δημιούργησαν μια απερίγραπτη, θερμή ατμόσφαιρα.
Ακούστηκαν όλα τα κομμάτια με τη σειρά από το “Among the Fires of Hell” μέχρι το “Live With Passion – Die With Honour”, ενώ το υπόλοιπο setlist περιλάμβανε μία προσθήκη από Daemonia Nymphe (“Nocturnal Hektate”) που υπήρχε ως bonus track στο “Among the Fires of Hell” και το υπόλοιπο επιφύλασσε χτύπημα στο mosh pit με Rotting Christ και συγκεκριμένα με τα: “…Pir Threontai”, "Ira Incensus",“Cine iubeşte şi lasă”, “Tou Thanatou”, “Holy Mountain”, “Non Serviam”. Μιλάμε για ένα εξαιρετικά δυνατό live, οπότε είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω ποια στιγμή από όλες ξεχώρισε. Αν πρέπει να επιλέξω οπωσδήποτε, επιτρέψτε μου να διαλέξω το κλείσιμο με “Non Serviam”, όπου εκεί ο κόσμος ξέφυγε! Ευχαριστούμε για ό,τι μας έχεις προσφέρει τεράστιε Σάκη, σ’ αγαπάμε! Non Serviam!
Για το RockOverdose,
Κατερίνα Μήτικα
Comments
