Η ανακοίνωση της επανασύνδεσης των SANCTUARY και η αναγγελία της εμφάνισής τους στην Ελλάδα,μου είχε δημιουργήσει πολύ έντονα συναισθήματα.Ο λόγος ήταν ότι οι μνήμες απο εκείνο το φοβερό live που είχαν δώσει πριν 21 χρόνια στο σινέ "Άντζελα",παρέα με τους FATE"S WARNING είχαν παραμείνει ακόμα νωπές παρά το πέρασμα τόσων χρόνων.Είμαι σίγουρος ότι όσοι είχανε βρεθεί εκεί θα νιώθανε το ίδιο.
Βέβαια απο τότε συνέβησαν πολλά,διαλύθηκαν,οι NEVERMORE έγραψαν την δική τους ιστορία,ο Warrel πέρασε πολλά και με όλα αυτά στο μυαλό δεν ήξερα τι ακριβώς να περιμένω.Το σίγουρο είναι ότι ήλπιζα η επερχόμενη εμφάνισή τους να μη μου χαλάσει όλα αυτά τα ωραία συναισθήματα.Και τελικά,ευτυχώς ο κύριος Warrel Dane και η παρέα του μου έκαναν το χατήρι.
Αλλά ας περάσουμε στη φοβερή αυτή βραδυά που ζήσαμε.Γύρω στις 7.30 βρέθηκα έξω απο το Gagarin 205 και ομολογώ ότι παραξενεύτηκα απο τον λίγο κόσμο που συνάντησα.Δεδομένου ότι είχε γίνει πολύς ντόρος και υπήρχε ενθουσιασμός για το live,περίμενα άλλη εικόνα.Βέβαια αναλογιζόμενος ότι πολλοί ίσως θα ερχόντουσαν μόνο για τους SANCTUARY,αποφάσισα να μην απογοητευτώ και να διατηρήσω την ελπίδα μου για μεγαλύτερη προσέλευση.
Την συναυλία θα άνοιγαν οι δικοί μας DISHARMONY,μια μπάντα που μουσικά πλησιάζει πολύ το ύφος των SANCTUARY.Τηρώντας ευλαβικά το ανακοινωθέν πρόγραμμα,η μπάντα βρέθηκε στην σκηνή με σκοπό να θερμάνει την ατμόσφαιρα.Αρκετά δεμένοι και ενθουσιώδεις,έδειξαν ότι ήταν αποφασισμένοι να πιάσουν απο τα μαλλιά αυτή την ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε.Παρά το σύντομο setlist,κατάφεραν να δημιουργήσουν καλό κλίμα,το στήσιμό τους εξαίρετο,οι συνθέσεις τους πολύ καλά δουλεμένες κι ενδιαφέρουσες και παρά τα όποια μικρά τεχνικά προβλήματα στον ήχο,τι πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα σε support μπάντα,έδωσαν τα διαπιστευτήριά τους.Μια εμφάνιση η οποία τους τιμά και μας χαροποίησε ιδιαιτέρως.
Ήταν πια θέμα λίγων λεπτών πια η θρυλική μπάντα των SANCTUARY να βρεθεί επί το έργον.Ο κόσμος σαφέστατα πια πολύ περισσότερος,χωρίς βέβαια να έχει γεμίσει ασφυκτικά τον χώρο,και η έντονη προσμονή του να ακούσει ζωντανά τα τραγούδια ύμνους της μπάντας,ήταν έκδηλη.Και μαζί τους και κάποιοι "παλιοί" σαν εμένα που νιώθαμε πια ένα έντονο σφίξιμο στην καρδιά,αναπολώντας εκείνη τη βραδυά που ο Warrel μας μαστίγωνε με την πλούσια κόμη του κάνοντας heabanging,με εμάς στην πρώτη σειρά σε κατάσταση υστερίας.
Και η ώρα έφτασε.Τα φώτα σβήνουν,ένα intro ακούγεται απο τα ηχεία και η πεντάδα βρίσκεται στη σκηνή με το "Eden lies obscured" να ξεκινά την συναυλία.Δεν χρειάστηκαν ούτε ελάχιστα δευτερόλεπτα για να ξεσηκωθεί ο κόσμος που έδειχνε ότι ήταν έτοιμος απο χρόνια μάλλον."Die for my sins" και τα πράγματα αγριεύουν ευχάριστα.Η μπάντα εξαιρετική απο την πρώτη νότα,παλιά και νέα μέλη δείχνουν ότι δεν ήρθαν για ένα τυπικό live αλλά για ένα μεγάλο πάρτυ παρέα με μερικές εκατοντάδες τρελαμένους φίλους τους.
Ο Warrel σου δίνει την εντύπωση κάποιου που μετά απο πολλά χρόνια ξαναβρήκε την παλιά αγαπημένη του,είναι εμφανές ότι το ζεί πιό έντονα απο τον καθένα.
Οι εκφράσεις του,η κίνησή του,η απόλυτη επαφή με το κοινό σε κάνουν να τον εκτιμήσεις ακόμα πιο πολύ.
Μπορεί η φωνή του να μην είναι η ίδια ακριβώς και να αποφεύγει να την τραβήξει πολύ ψηλά,αλλά και τι έγινε?Δύναμη διαθέτει,λυρισμό επίσης,συναίσθημα full και μακάρι να υπήρχαν πολλοί που να μπορούν να συναγωνιστούν την ερμηνευτική του ικανότητα.Ακόμα και σε σημεία που δείχνει κάπως κουρασμένη,έχει τον τρόπο να το ξεπεράσει και να αφήσει ίσως ελάχιστους να το καταλάβουν.Εξάλλου,έχω ξαναπεί,ότι σε μια συναυλία όλα αυτά μπορούν να περάσουν απαρατήρητα όταν όλα τα άλλα σε έχουν ήδη εκτοξεύσει σε άλλη σφαίρα ενθουσιασμού και παραληρήματος.
Και αυτό ακριβώς συμβαίνει όσο περνά η ώρα.Το moshpit είναι ασταμάτητο,κι ο Warrel και η παρέα του την έχουν καταβρεί,προτρέποντας συνεχώς να "γίνει χαμός" απο κάτω κάθε φορά που μας παρουσίαζε το επόμενο κομμάτι.Και πάρα πολλοί ακολουθούν την προτροπή του.Έτσι κι αλλιώς ό,τι κομμάτι και να παίξουν αποτελεί "heavy metal anthem" και χτυπάει τις μεταλλικές καρδιές μας.Ακόμα και οι 2 διασκευές,η γνωστή στο "White rabbit" των Jefferson Airplane και το "Animal Magnetism" των Scorpions χαίρουν της πλήρους αποδοχής του κοινού.Το "Veil Of Disguise" κλείνει το κανονικό μέρος και αναμένουμε το encore στο οποίο ήδη ξέραμε τι μας περίμενε,μιάς ακόμα και ο ίδιος ο Warrel απαντώντας στις συνεχείς επικλήσσεις για "Taste Revenge",είπε ότι "ξέρετε ότι αυτό θα είναι στο encore".
Και πρίν απο αυτό έρχεται το " Long Since Dark" και αυτό που όλοι αναμέναμε απο το πρώτο δευτερόλεπτο φτάνει.Το κοινό σε κατάσταση παροξυσμού καταλαμβάνει την σκηνή και μαζί με την μπάντα γίνονται μια μεγάλη παρέα που απολαμβάνει κάθε στιγμή αυτού του live.Μπορεί η όλη εικόνα να φάνηκε λίγο "γραφική" σε κάποιους αλλά σίγουρα την προτιμώ απο κάποιους άλλους που παίζουν παγωμένοι πάνω στη σκηνή και θεωρούν ότι είναι στο θρόνο τους κι απο κάτω ο "λαός"...
Μέσα σε αυτό το σκηνικό η παράσταση λαμβάνει τέλος.Ο κόσμος αποκαμωμένος και με ένα πλατύ χαμόγελο ευτυχίας,προσφέρει το τελευταίο χειροκρότημα σε μια μπάντα που αναστήθηκε για τα καλά απο τις στάχτες της κι έδωσε ένα αναμφισβήττα φοβερό live!
Soldiers of steel are back !!!!!!!!!!!
Sanctuary setlist:
1) Eden Lies Obscured
2) Die For My Sins
3) Battle Angels
4) Seasons Of Destruction
5) White Rabbit (Jefferson Airplane cover)
6) The Mirror Black
7) Sanctuary
8) Future Tense
9) One More Murder
10) Soldiers Of Steel
11) Animal Magnetism (Scorpions cover)
12) Termination Force
13) Veil Of Disguise
Encore:
14) Long Since Dark
15) Taste Revenge
Για το RockOverdose.gr
Πάνος Warlord Μπούγαλης
Φωτογραφίες:
John Metlaman
Videos:
Πάνος Warlord Μπούγαλης
Comments
