Οι SiΧforNinE είναι από τις μπάντες του χώρου που έκαναν έντονη αίσθηση από την πρώτη ομώνυμη κυκλοφορία τους. Εξαιρετικές συνθέσεις που σου κολλάνε στο μυαλό και δεν χορταίνεις να τις ακούς. Μπάντα με καταρτισμένους μουσικούς που όταν τους βλέπεις στη σκηνή φαίνεται πόση δουλειά έχουν ρίξει για να φτάσουν εδώ που έχουν φτάσει, πόσο δεμένη ομάδα είναι μεταξύ τους και με πόση όρεξη και αγάπη κάνουν αυτό που κάνουν ώστε τα σύνορα της Ελλάδας να φαντάζουν πολύ μικρά για εκείνους.
Σίγουρα ένα μεγάλο συν είναι και ο frontman τους, Fotis Benardo, που τα έφερε έτσι η τύχη και βρέθηκε πίσω από το μικρόφωνο των SiΧforNinE. Λίγους μήνες πριν υποδεχτήκαμε και τη δεύτερη κυκλοφορία τους “Parallel Universe” με την οποία μας έδειξαν ξεκάθαρα πως έχουν έρθει για να μείνουν.
Με αφορμή λοιπόν την κυκλοφορία του δίσκου αλλά και το επερχόμενο live-παρουσίαση δίσκου της μπάντας στις 4 Ιανουαρίου στο Gagarin 205 Το Rock Overdose και η Τζοβάνα Σπήλιου είχε μια άκρως ενδιαφέρουσα κουβέντα με τα 3 από τα 4 μέλη των SiXforNinE (George Kapa, Herc Booze και Pete Outfox) στο studio τους στον Πειραιά.
Rock Overdose: Καλώς ήρθατε στο Rock Overdose! Χαρά μας να σας έχουμε κοντά μας! Προσωπικά είχα βρει εξαιρετικό τον πρώτο δίσκο σας και κρατάω την ίδια άποψη και για το “Parallel Universe” ο οποίος κυκλοφόρησε στις 2 Αυγούστου. Τι ανταπόκριση έχετε λάβει από κριτικές και κοινό έως τώρα;
Herc Booze: Εμείς ευχαριστούμε για την φιλοξενία! Όσον αφορά στο “Parallel Universe” σίγουρα το μεγαλύτερο ποσοστό (γιατί δεν μπορείς να πεις όλοι) από όσους το έχουν ακούσει φαίνεται πως το έχουν αγκαλιάσει. Για μένα ένα μεγάλο συν είναι όταν νιώθω πως ο κόσμος καταλαβαίνει τι έχει προηγηθεί για να φτάσουμε μέχρι εδώ, αυτό τουλάχιστον εμένα με ενδιαφέρει πιο πολύ.
Έχει μεγαλύτερη ανταπόκριση ο νέος δίσκος από τον πρώτο και σίγουρα σε αυτό παίζει μεγάλο ρόλο και η εταιρία στην οποία πλέον ανήκουμε (Eclipse Records), η οποία τον έχει ανοίξει λίγο περισσότερο προς τα έξω και ο κόσμος πλέον τον ξέρει και τον έχει ακούσει. Όσον αφορά στις κριτικές μπορώ να πω πως οι περισσότερες, γύρω στο 90%, είναι πολύ πολύ θετικές.
Rock Overdose: Τις παρακολουθείτε τις κριτικές; Τις διαβάζετε όταν ανεβαίνουν;
Herc Booze: Τις κριτικές τις παίρνω αρκετά σοβαρά ειδικά όταν νιώθω πως ο άλλος έχει να πει κάτι καλοπροαίρετο και δεν είναι απλά «να πω κάτι για να τελειώνω». Γιατί μετράει τι βάση έχει ο άλλος από πίσω όταν γράφει κάτι. Σίγουρα υπάρχουν και περιπτώσεις που προτιμούν τον πρώτο δίσκο συγκριτικά με τον δεύτερο. Σε γενικές γραμμές πάντως, τα σχόλια για τον δεύτερο δίσκο - από τον τρόπο που έχει γραφτεί, από την ποιότητα με την οποία έχει γραφτεί, από το συνολικό artwork, το πως έχει δουλευτεί στο σύνολό του - είναι από θετικά έως πολύ θετικά.
Rock Overdose: Την παραγωγή στο "Parallel Universe" την ανέλαβε ο Fotis Benardo. Η μίξη έγινε από τον Paul Pavao στο ''The Mix Room studios'' (Dream Theater, Alter Bridge, Marilyn Manson, 30 Seconds to Mars, Disturbed, Breaking Benjamin, Stone Temple Pilots) και το mastering έγινε από τον Tom Baker (Danzig, Mötley Crüe, Nine Inch Nails, Tenacious D, Rob Zombie). Σπουδαία ονόματα και οι δύο. Μιλήστε μας λίγο για τις συγκεκριμένες συνεργασίες.
George Kapa: O Φώτης έκανε το recording του δίσκου. Γενικά η λέξη παραγωγή είναι παρεξηγημένη εδώ στην Ελλάδα. Η παραγωγή έχει να κάνει με ένα γενικότερο όραμα που υπάρχει σε ό,τι έχει να κάνει και με το ηχητικό κομμάτι και με το αισθητικό και το συνθετικό. Δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση ναι μεν είναι ο Φώτης από πίσω αλλά και όλη η μπάντα ουσιαστικά. Έχουμε ένα πολύ συγκεκριμένο στόχο ο καθένας μας για τον ήχο του, οπότε δεν υπάρχει κάποιος εκτός μπάντας (όπως γίνεται σε πολύ μεγάλες παραγωγές) που να μας επιβάλει το πως θα γίνει η παραγωγή, οπότε αυτό το βάρος πέφτει πάνω στον Φώτη και σε εμάς. Αυτό είναι καλό και κακό, γιατί από τη μία έχουμε λόγο στα πάντα από την άλλη όμως παίρνουμε το ρίσκο πάνω μας αν κάτι δεν πάει καλά.
Στη μίξη έχουμε τον Paul Pavao ο οποίος είναι ο κορυφαίος βοηθός του Ben Grosse για τον οποίο δουλεύει από το 2001. Τον βρήκα εγώ ως όνομα γιατί μου άρεσε πάρα πολύ η δουλειά του. Δούλεψε σαν σκυλί για εμάς, για πάνω από 150 ώρες μίξης. Με τον Paul δουλεύαμε ως εξής: μας έστελνε live τι έκανε και ήμασταν όλοι μαζί σε ένα chat και λέγαμε «ανέβασε εκείνο, κατέβασε το άλλο» κτλ. Οπότε και στην μίξη είχαμε αρκετά μεγάλο λόγο. Μαζί το κάναμε όλο αλλά προφανώς είχε και να προτείνει πράγματα, οι γνώσεις του είναι φοβερές και έχει κάνει εκπληκτικές δουλειές.
Herc Booze: Καταπληκτικός συνεργάτης ο Paul. Δεν νομίζω να περίμενε κάποιος από εμάς το πόσο καλός ήταν.
George Kapa: Βασικά δεν περιμέναμε πως θα σπαταλήσει τόσο χρόνο για εμάς. Του είχαμε στείλει εμείς το υλικό μας και όταν τον συναντήσαμε από κοντά μας είπε πως είχε ενθουσιαστεί γιατί είχε καιρό να κάνει παραγωγή με κανονικά τύμπανα, κιθάρες κτλ γιατί εδώ και αρκετό καιρό έκανε μίξη σε αρκετά RnB και HipHop. Και οι δύο τους (Grosse και Pavao) συνεργάζονται με τεράστιες εταιρίες στην Αμερική που τους στέλνουν υλικό γιατί ξέρουν πως θα κάνουν καλά τη δουλειά τους, οπότε έχουν ένα πολύ καλό εισόδημα από αυτές τις παραγωγές οι οποίες δεν τους αρέσουν αλλά τις κάνουν αναγκαστικά.
Τον Tom Baker μας τον πρότεινε ο Ben Grosse με τον οποίο επίσης συνεργάζεται και ο οποίος είναι ανάμεσα στους top 5 κορυφαίους στο mastering. Το mastering ως διαδικασία ήταν πιο σύντομη από τη μίξη οπότε είχαμε και λιγότερο back and forth. Και αυτή η συνεργασία είχε πολύ καλά αποτελέσματα. Το mastering επηρεάζει πάρα πολύ το πως θα ακουστεί η μίξη και επειδή ένα κακό mastering μπορεί να σου χαλάσει το σύνολο σαν ισορροπία, αυτοί (Grosse και Pavao) έχουν κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζονται και που ξέρουν πως θα κάνουν σωστή δουλειά.
Rock Overdose: Εξαιρετικό το εξώφυλλο του δίσκου και γενικά το artwork το οποίο επιμελήθηκε ο Βαγγέλης Πέτικας/Revolver Design (Nightrage, Nightstalker, Sparzanza, Hopelezz, LuisLemon). Μιλήστε μας και για αυτή τη συνεργασία.
Herc Booze: Ο Βαγγέλης Πέτικας επιμελήθηκε και το εξώφυλλο του προτελευταίου δίσκου των Nightstalker. Τον ξέραμε από πριν, είναι φίλος χρόνια. Είμαστε απαιτητικοί σε κάποια πράγματα, γιατί έχουμε ένα συγκεκριμένο όραμα για το τι θέλουμε. Έτσι και στο συγκεκριμένο εξώφυλλο - από το τι φαίνεται, τα χρώματα, την ισορροπία σε κάποια πράγματα - δώσαμε φουλ περιγραφή στο τι ακριβώς θέλουμε.
Pete Outfox: Ουσιαστικά θέλαμε να βγάλουμε το τι γίνεται εδώ μέσα (στο studio) προς τα έξω.
George Kapa: Το όλο concept του album και σαν τίτλος και σαν εξώφυλλο έχει να κάνει με τη χημεία που υπάρχει μεταξύ μας σαν άνθρωποι και σαν μουσικοί, στον τρόπο με τον οποίο παράγεται η μουσική και στο «παράλληλο σύμπαν» στο οποίο βρισκόμαστε όταν παίζουμε μουσική. Πάνω στο brainstorming συνδυάσαμε τις ιδέες μας με αυτές του Βαγγέλη και κάπως έτσι προέκυψε το συγκεκριμένο εξώφυλλο. Στο προηγούμενο εξώφυλλο ήμασταν ακόμα πιο συγκεκριμένοι. Είχαμε πει στην Betty (Betty Tattoo/Digital Grief), μια tattoo artist, τι θέλουμε να έχει ακριβώς το εξώφυλλο και η οποία το έφτιαξε με τέμπερα όλο στο χέρι.
Για το εξώφυλλο του "Parallel Universe" ο Βαγγέλης δούλεψε digital. Για μένα το εξώφυλλο, όπως το βλέπω εγώ καθαρά, συμβολίζει τη μουσική η οποία είναι ο κύριος που κρατά τις 3 σφαίρες (με τους αριθμούς 649 στα λατινικά). Οι δε σφαίρες συμβολίζουν την μπάντα. Επειδή όταν παίζεις μουσική και αυτοσχεδιάζεις μπαίνεις σε ένα τρυπάκι όπου αφήνεσαι και σε πάει μόνο του, στο εξώφυλλο φαίνεται πως ο κύριος (η μουσική) κυριαρχεί εμάς και ό,τι συμβαίνει γύρω του είναι το παράλληλο σύμπαν στο οποίο μπαίνεις όταν είσαι στη μουσική. Για αυτό είναι και σουρεαλιστικό το εξώφυλλο με τα υδάτινα στοιχεία να βρίσκονται στον αέρα και τα αέρινα να βρίσκονται κάτω από το νερό κτλ.
Κάτι που ίσως να μην έχουμε αναφέρει ως τώρα είναι πως προέκυψε το όνομα της μπάντας αλλά και το λογότυπο μας. Για το όνομα ευθύνεται ο Herc Booze. Είχε τότε ένα μηχανάκι που είχε στην πινακίδα του τον αριθμό 649 και σε συνδυασμό με το τραγούδι του Jimi Hendrix “If 6 was 9”, του ήρθε το SiΧforNinE.
Herc Booze: Το δε σχέδιο για το λογότυπο αρχικά το είχαμε δώσει να μας το φτιάξουν αλλά τελικά το έφτιαξε ο George Kapa. Για εμάς είναι πολύ πιο σημαντικό που το έχει φτιάξει μέλος της μπάντας.
Rock Overdose: Από τον Μάιο ανήκετε πλέον στην αμερικάνικη δισκογραφική εταιρία Eclipse Records. Πως προέκυψε η συνεργασία σας και πως είναι η μέχρι τώρα εμπειρία σας με μία τόσο μεγάλη εταιρία;
Pete Outfox: Στείλαμε αρκετά e-mails σε διάφορες εταιρίες και μας απάντησαν διάφοροι. Στους πιο πολλούς άρεσε το υλικό μας αλλά απαιτούσαν λεφτά ώστε να βοηθήσουν στο να ανέβουμε ως μπάντα. Ουσιαστικά έτσι γίνονται πλέον οι περισσότερες συνεργασίες. Οι εταιρίες απαιτούν λεφτά για να κάνουν κάποια δουλειά για σένα, να σε τρέξουν λίγο για να ανέβεις, αφού ακόμα δεν είσαι σε επίπεδο που θα τους αποφέρεις κάτι οικονομικά. Στην Eclipse Records δέχτηκαν να μας αναλάβουν χωρίς αυτό το καθεστώς.
Herc Booze: Συνετέλεσε σε αυτήν την απόφαση πάρα πολύ το video clip του ‘Bullet Off Its Course’. Σε πρώτη φάση η συζήτηση μας με την εταιρία ήταν ακριβώς έτσι: «σε αυτή τη φάση που βρίσκεστε πολύ απλά παρέχω υπηρεσίες. Στην τελική είσαι nobody, είσαι κάπου στην άλλη άκρη του κόσμου, δεν ξέρω τι fan base έχεις, δεν ξέρω τι μπορείς να πουλήσεις, δεν ξέρω τίποτα και για αυτόν τον λόγο δεν θα επενδύσω σε σένα αλλά εσύ είσαι αυτός που θα αγοράσεις τις υπηρεσίες μου».
George Kapa: Ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα. Βασικά υπάρχουν δύο ειδών κατηγορίες εταιριών στον χώρο: αυτές που αναλαμβάνουν να κυκλοφορήσουν το οτιδήποτε αναγκαστικά (για παράδειγμα 40-50 κυκλοφορίες το χρόνο) αδιαφορώντας για το υλικό που θα κυκλοφορήσει, ζητώντας την ανάλογη χρηματική αμοιβή ώστε να μοιραστούν με την κάθε μπάντα/καλλιτέχνη τα έξοδα της παραγωγής. Από την άλλη υπάρχουν εταιρίες σαν την Eclipse Records στις οποίες αν δεν αρέσει το υλικό δεν το υπογράφουν.
Εξαρχής είχαν ενθουσιαστεί με το υλικό που τους στείλαμε αλλά όπως μας εξήγησαν δεν μπορούσαν να ρισκάρουν οικονομικά για να μας στηρίξουν. Για να σε φέρουν στο επίπεδο που θέλουν, ώστε να γίνει επικερδές όλο αυτό και για την εταιρία και για την μπάντα, θέλει τρέξιμο, όρεξη και χρήματα. Επειδή έχουν ρισκάρει κατά καιρούς και έχει τύχει να μην πάρουν πίσω τα χρήματα που έχουν επενδύσει φοβούνται και να ρισκάρουν. Όλα αυτά όμως ίσχυαν μέχρι να δουν το video clip μας.
Herc Booze: Από τη στιγμή που το είδαν κατάλαβαν πως το βλέπουμε σοβαρά, πως το προσπαθούμε πάρα πολύ, είδαν πως υπάρχει υπόβαθρο και βγήκε από μέσα τους το χόμπι τους, οπότε θέλησαν να το προσπαθήσουν μαζί μας γιατί τους αρέσαμε πραγματικά. Αυτό άλλωστε θες από μια εταιρία.
George Kapa: Επειδή ξέραμε πως είχαμε δουλέψει πολύ για όλο αυτό είχαμε πει πως θα βγάζαμε το album μόνοι μας αν δεν μας αναλάμβανε κάποια εταιρία η οποία θα ήθελε να μας αντιπροσωπεύσει σοβαρά. Θέλαμε μια συμφωνία που να είναι δέλεαρ και για εμάς και όχι να υπογράψουμε απλά μια συμφωνία που θα μας δεσμεύσει μόνο και μόνο για να έχουμε μια εταιρία. Ναι μεν είχαμε προτάσεις από εταιρίες αλλά δεν ήταν αυτό που θέλαμε.
Μόλις λοιπόν έστειλα στην εταιρία το e-mail και τους προώθησα και το video clip για να το τσεκάρουν αν θέλουν, μας απάντησαν μέσα σε 5 λεπτά λέγοντας μας πως πρέπει να κυκλοφορήσει αυτός ο δίσκος οπωσδήποτε. Από την πρώτη επαφή που είχαμε μαζί τους εκείνοι έκατσαν και αφιέρωσαν χρόνο στο υλικό που τους είχαμε στείλει, άκουσαν όλο το δίσκο και μας έστειλαν feed back στο τι τους άρεσε.
Rock Overdose: Έχει η εταιρία τον πρώτο λόγο σε αυτά που πρέπει να γίνουν ή σας έχει δώσει απόλυτη καλλιτεχνική ελευθερία (π.χ. ποια κομμάτια θα κυκλοφορήσουν ως singles);
Herc Booze: Οι Αμερικάνοι με το συμβόλαιο τους οριοθετούν τα πάντα, βάζοντας συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια. Για αυτούς τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Αυτό σε βάζει και σε ένα καλούπι δουλειάς και υπάρχει και μια υγιής συνεργασία. Πιέζεσαι λίγο παραπάνω αλλά είναι για καλό.
Pete Outfox: Με το να υπογράψεις σημαίνει πως έχεις καταφέρει να συντονιστείς με την εταιρία και έχετε θέσει κοινούς στόχους.
George Kapa: Το πιο σημαντικό πλέον είναι πως υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει μια δουλειά την οποία εμείς δεν γνωρίζουμε. Εμείς ξέρουμε να παίζουμε μουσική και αυτό θέλουμε να κάνουμε. Αυτός ξέρει να προωθεί τη μουσική. Αυτή είναι η δουλειά του, από εκεί βγάζει λεφτά. Κι εμείς χρειαζόμασταν κάποιον να μας ξαλαφρώσει από κάποια πράγματα τα οποία δεν έχουμε τον χρόνο να κάνουμε. Οπότε όταν είμαστε έτσι κι αλλιώς με μία πίεση χρόνου πάνω από το κεφάλι μας το να έχουμε κάποιον που θα ασχοληθεί με τα social media, που θα στείλει e-mail στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, σε fanzines κτλ. είναι για εμάς μια αποφόρτιση από ένα βάρος το οποίο το έχει αναλάβει αυτός τώρα. Όσον αφορά στο ποια κομμάτια θα κυκλοφορήσουν ως singles εκεί μας άφησε ελεύθερους.
Herc Booze: Με το 1ο single η εταιρία βρέθηκε ουσιαστικά προ τετελεσμένου γεγονότος, αν και έτυχε να είναι και το αγαπημένο τους κομμάτι από τον δίσκο. Επειδή βρίσκονται και στην Αμερική σίγουρα έχουν καλύτερη εικόνα για το τι συμβαίνει στην εκεί αγορά. Ξέρουν τι θέλουν να σπρώξουν εκεί. Το γεγονός πως βγάλαμε ως 2ο single ένα lyric video - "Counting Stars (A Parallel Universe)" - για ένα κομμάτι που είναι 9 λεπτά, είναι κάτι που το κάναμε και στον 1ο δίσκο βγάζοντας ως single το ομώνυμο κομμάτι που έχει διάρκεια 8 λεπτά, δηλαδή έχουμε μια τάση να μην λειτουργούμε σε καλούπια.
George Kapa: Με την κυκλοφορία του 9λεπτου κομματιού τώρα, θέλαμε να δείξουμε πως δεν είμαστε μια μπάντα που απλώς παίζει Rock 'n' Roll, είμαστε μια πολυδιάστατη μπάντα και ηχητικά και συνθετικά. Άλλωστε ένα τέτοιο κομμάτι δεν γίνεται να το κάνεις κανονικό video clip λόγω διάρκειας. Η εταιρία μας αφήνει ελευθερία στο καλλιτεχνικό κομμάτι. Υπάρχει βέβαια όρος πως δεν μπορείς να παραδώσεις υλικό χαμηλής ποιότητας ή εντελώς διαφορετικής αισθητικής και αυτό γίνεται για την προστασία της εταιρίας. Εγώ προσωπικά δεν θα υπέγραφα κάπου που θα με περιόριζε καλλιτεχνικά και νομίζω κανείς μας δεν θα το έκανε. Η εταιρία δέχτηκε το καλλιτεχνικό μας εγχείρημα ως έχει και είπε «οκ, μου αρέσει το βγάζω».
Rock Overdose: Ο νέος δίσκος έχει λίγο μεγαλύτερη ποικιλομορφία στις συνθέσεις του συγκριτικά με το ντεμπούτο σας. Μιλήστε μας λίγο για τα κομμάτια του δίσκου.
Herc Booze: Υπάρχουν 2 βασικές διαφορές σε σχέση με τον προηγούμενο δίσκο. Η πρώτη είναι πως εξελιχθήκαμε σαν άνθρωποι και σαν μουσικοί. Η δεύτερη είναι πως ο Fotis ήταν στο songwriting από την αρχή του δεύτερου δίσκου ενώ στον πρώτο ήταν ο άνθρωπος που θα έγραφε την μπάντα που τότε είχε άλλον τραγουδιστή. Τότε δηλαδή βρέθηκε σε μία θέση που είχε να γράψει στίχους και να τραγουδήσει έναν δίσκο που ήταν έτοιμος μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια από εμάς τους τρεις.
Ο Fotis στο "Parallel Universe" ήταν από την αρχή μέτοχος στην όλη διαδικασία οπότε δεν είχε παγιδευτεί κατά κάποιον τρόπο δημιουργικά, ήταν εκεί. Αυτό που κατάφερε ο Fotis στον πρώτο δίσκο ήταν πάρα πολύ δύσκολο γιατί κατάφερε να τον κάνει 100% δικό του. Επίσης μέχρι τότε ήταν γνωστός ως drummer και όχι ως τραγουδιστής. Εδώ η όλη ιστορία ξεκίνησε ως τετράδα και επομένως συνέχισε και προχώρησε διαφορετικά, είναι λογικό.
George Kapa: Ο Fotis ξέρουν όλοι πως είναι drummer οπότε έχει λόγο και στα τύμπανα, με την έννοια πως έχει άποψη, ξέρει να πει και πέντε ιδέες και ο Pete είναι πολύ ανοιχτόμυαλος στο να ακούσει. Επειδή παίζει και κιθάρα ο Fotis αν έχει και εκεί να μου πει εμένα μια ιδέα ή να φέρει ένα riff ή γενικά ο οποιοσδήποτε από την μπάντα αν έχει να φέρει κάτι, τότε εγώ θα το πάρω, θα το πλάσω και θα το φέρω στο μέτρα μου. Γενικότερα λειτουργεί πάρα πολύ το ομαδικό πνεύμα. Είμαστε πλέον και σε μία ηλικία που καταλαβαίνουμε απόλυτα τι σημαίνει η «ισχύς εν τη ενώσει».
Herc Booze: Στο νέο δίσκο ανεβήκαμε πιστεύω ένα level γενικότερα, ξέραμε ακόμα περισσότερο τι θέλαμε να βγάλουμε σαν ήχο, είναι ωραίο πως έχει μεγαλώσει και ο πειραματισμός μας, μιλάμε για τετράδα πια, με μεγαλύτερο δημιουργικό οίστρο.
George Kapa: Τους στίχους στον δίσκο τους γράφει ο Fotis, μπορεί βέβαια να πετάξουμε κι εμείς καμιά ιδέα. Γενικότερα όταν του έρχονται ιδέες και του κάτσει ένα θέμα που για κάποιο λόγο του κάνει κλικ θα λειτουργήσει πιο δημιουργικά οπότε τον αφήνουμε και εμείς στην ησυχία του να επεξεργαστεί τις ιδέες μόνος του. Τώρα αν είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο που θέλουμε να πούμε (που υπάρχουν περιπτώσεις τέτοιων κομματιών) τότε επιμένουμε στο τι θέλουμε να γραφτεί.
Για παράδειγμα, σε ένα κομμάτι του δίσκου επέμεινα πολύ συγκεκριμένα στο τι ήθελα να λέει, επέμεινα το θέμα του να αναφέρεται στην απώλεια κάποιου πολύ κοντινού ανθρώπου. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στο “Out of the Blue” το οποίο μιλάει για την απώλεια του πατέρα του Pete. Όταν ο Pete μου αφηγήθηκε την ιστορία αυτή, τότε μου είχε έρθει σχεδόν όλο το κομμάτι παικτικά, το είχα βγάλει όλο σε μια ακουστική κιθάρα. Αρχίσαμε μετά και το δουλεύαμε με τους άλλους αλλά δεν ανέφερα από την αρχή στον Pete και στον Foti πως το κομμάτι αυτό θέλω να μιλάει για αυτό το θέμα μέχρι που μπήκαμε στο στούντιο.
Ο Fotis δεν το πολυπίστευε το κομμάτι αλλά μόλις του εξήγησα την ιστορία τότε το φίλτραρε από την αρχή και κατάφερε να το απογειώσει με τις μελωδίες, με τον στίχο και με όλα, το έφερε βασικά εκεί που το θέλαμε. Το κομμάτι προχώρησε, γράφτηκαν οι φωνές, γράφτηκαν τα όργανα και αφού μιξαρίστηκε και ακούσαμε και το mastering τότε είπαμε στον Pete πως αυτό το κομμάτι αφορά στον πατέρα του.
Pete Outfox: Είναι το αγαπημένο μου κομμάτι από τον δίσκο.
George Kapa: Ήταν το αγαπημένο του κομμάτι πριν του το πούμε. Του έβγαζε από την αρχή κάτι πολύ σκοτεινό.
Rock Overdose: Σκέφτεστε να το κυκλοφορήσετε και αυτό ως single;
George Kapa: Έχει γίνει η συζήτηση εδώ και καιρό για αυτό. θέλουμε να κάνουμε ένα video για αυτό το κομμάτι, θα ήταν πολύ ωραίο.Pete Outfox: θα θέλαμε να μπορούσαμε να κάνουμε όλα τα κομμάτια video clip.
Rock Overdose: Προσωπικά θεωρώ ως οπαδός πως όποιο κομμάτι μιλάει στην ψυχή μου μου μένει στο μυαλό και μπορώ να ταυτιστώ μαζί του.
George Kapa: Ακριβώς. Κάποιοι που παρακολουθούν την μπάντα έχουν δώσει στον 2ο δίσκο μεγαλύτερη σημασία, ο οποίος είναι πολυδιάστατος και ηχητικά και στιχουργικά και συνθετικά κλπ. Δεν ακούς εδώ μια πανκ ροκ μπάντα που είναι straight forward rock’n’roll, αλλά έχει μέσα του πάρα πολλά πράγματα που θέλεις αρκετές ακροάσεις για να τα ακούσεις.
Το θετικό και με την εταιρία είναι ότι μας έχει δοθεί η ευκαιρία να 'επικοινωνηθεί' περισσότερο ο δίσκος στον κόσμο. Για παράδειγμα, το “Out of the Blue” δεν είναι από τα κομμάτια που οι περισσότεροι θα το ακούσουν και θα τους μείνει, είναι ένα κομμάτι δύσκολο. Αλλά αν κάτσεις και το παρατηρήσεις όμως, όσο πιο πολύ θα το ακούς θα δεις ότι θα έχει διαφορά.
Δεν παίζουμε μουσική διάρκειας 3 λεπτών, 100% ραδιοφωνική. Είναι δύσκολο να το πει αυτό κάποιος για εμάς. Τα κομμάτια μας είναι 5λεπτα, 6λεπτα, 7λεπτα με πολλά σημεία μέσα, με πολλούς ήχους, κάποια δεν έχουν την κλασική δομή και θέλουμε να το κρατήσουμε αυτό το progressive στοιχείο. Δεν θέλουμε να υπάρχει ένα καλούπι από πίσω.
Herc Booze: Ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε, το κάνουμε. Μπορείς να φτάσεις στο 110% και λίγο πιο πέρα από τις δυνάμεις σου γιατί πάντα υπάρχει και ένα όριο για διάφορους λόγους, είτε αυτός ο λόγος λέγεται χρόνος, είτε χρήμα, είτε υποχρεώσεις, είτε οτιδήποτε. Προσπαθούμε όμως κάθε φορά να εξαντλούμε το όριο, να ξεπερνάμε το σύνορο. Να γυρνάμε πίσω στα κομμάτια και να λέμε πως μας αρέσουν. Τα κομμάτια μας θυμίζουν εικόνες.
Rock Overdose: Προσπαθείτε να διαφοροποιηθείτε μουσικά;
George Kapa: Γίνονται πειραματισμοί στον ήχο και όλοι παίζουμε σχεδόν όλα τα όργανα. Δηλαδή ο Herc παίζει λίγο κιθάρα και τύμπανα, εγώ παίζω και μπάσο και λίγο τύμπανα. Ο δίσκος, τα κομμάτια του, είναι μια φωτογραφία της ζωής των τεσσάρων μας από το ένα χρονικό σημείο μέχρι το άλλο. Εδώ θα γίνω λιγάκι ωμός και θα πω πως αν δεν αρέσει σε κάποιον δεν με νοιάζει κιόλας.
Προφανώς και θέλουμε να αρέσει. Αλλά ο δίσκος είναι αυτό που είμαστε εμείς. Αποτυπώσαμε μια χρονική περίοδο η οποία περιγράφει 2 γέννες παιδιών, θανάτους, διακοπές, στεναχώριες. Είναι η ζωή μας, δεν μπορώ να απαιτώ να αρέσει στον άλλο, δεν το περιμένω. Αν αρέσει είναι ευπρόσδεκτο προφανώς, αν δεν αρέσει τι να κάνουμε τώρα. θέλουμε να είναι καλλιτεχνική έκφραση όλο αυτό το πράγμα.
Rock Overdose: Μέχρι τώρα έχετε 2 official videos από τον νέο δίσκο, με 1ο το “Bullet Off Its Course” και 2ο το “Counting Stars (A Parallel Universe)”. Εντελώς διαφορετικά concept και τα δύο, το 1ο δείχνει τη δυναμική της μπάντας παίζοντας το κομμάτι στις εγκαταστάσεις του παλιού αεροδρομίου, ενώ το 2ο είναι ένα ονειρικό animated lyric video βασισμένο στο artwork του δίσκου. Πως έγινε η επιλογή των singles αλλά και το concept στο κάθε video;
George Kapa: H επιλογή και των 2 singles ήταν καθαρά δική μας. Όσον αφορά το concept του “Bullet Off Its Course” αυτό σχετίζεται με το κόλλημα που έχω με τα αεροπλάνα γιατί ο παππούς μου ήταν μηχανικός αεροσκαφών. Οπότε πηγαινοερχόμουν στα αεροδρόμια και συγκεκριμένα σε αυτό από μικρός. Πάντα κάθε φορά που έμπαινα σε αεροπλάνο όταν ταξιδεύαμε με την μπάντα με το που έβλεπα αεροδιάδρομο σκεφτόμουν τι ωραία που θα ήταν να γυρίζαμε ένα video clip εκεί.
Επί δύο χρόνια προσπαθούσαμε να πάρουμε άδεια για να κάνουμε τα γυρίσματα. Ήταν και πολύ συγκεκριμένοι οι χώροι στους οποίους μας επετράπη εν τέλει να γυρίσουμε. Ο Γιάννης Νικολόπουλος που γύρισε το video κατάφερε να μας βάλει μέσα στο αεροδρόμιο και να το γυρίσουμε. Θέλαμε να γυρίσουμε το clip σε αυτόν τον χώρο ώστε να κάνουμε ένα video που να δείχνει τη δυναμική της μπάντας, να κάνουμε performance σε αυτό ώστε κάποιος να δει το πόσο επιβλητική μπορεί να είναι αυτή η μπάντα. Ο Γιάννης Νικολόπουλος κατάφερε να το δείξει αυτό.
Εν τέλει το concept του video συνδέθηκε και με τους στίχους του κομματιού. Μπορείς δηλαδή να παραλληλίσεις τον τρόπο που απογειώνεται πάνω στον αεροδιάδρομο ένα αεροπλάνο με τον τρόπο που κάποιος ξεφεύγει από την πορεία του. Κυρίως όμως το concept δεν βασίστηκε στους στίχους αλλά στο πως θέλαμε να δείξουμε την μπάντα.
Rock Overdose: Από ότι παρατηρήσαμε από τα social media ακολουθεί και 3ο video clip από τον δίσκο, του οποίου τα γυρίσματα έχετε ήδη ολοκληρώσει; Για ποιο κομμάτι θα είναι και τι concept θα έχει αυτή τη φορά;
Herc Booze: Έχουμε ήδη ολοκληρώσει τα γυρίσματα για το video clip του τραγουδιού “Every Cloud Has a Silver Lining”. Τα γυρίσματα ήταν πραγματικός άθλος, ήταν πολύ δύσκολα. Το concept είναι πάλι η μπάντα που παίζει αλλά είναι αρκετά ιδιαίτερο το location. Ο George Kapa έχει ένα θέμα με τα location, το ίδιο και ο σκηνοθέτης μας που είναι πάλι ο Γιάννης Νικολόπουλος. Ο Γιάννης είναι υπερταλαντούχος, είναι σκυλί του πολέμου, με την ίδια τρέλα και τις αντίστοιχες αντοχές με εμάς. Έχει σχέδιο, έχει γνώσεις, τεχνογνωσία και επαγγελματισμό.
George Kapa: Έχει και κοινή αισθητική με την μπάντα, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Έχει συνέπεια σαν άνθρωπος και επαγγελματισμό, ταυτόχρονα όμως μπορούμε και συνυπάρχουμε και στο κομμάτι του χαβαλέ μαζί του. Οι συνθήκες των γυρισμάτων ήταν δύσκολες γιατί τα γυρίσματα έγιναν στις Αλυκές του Μεσολογγίου, κράτησαν όλη την ημέρα, είχε γύρω στους 28 βαθμούς και λόγω του αλατιού και της αντανάκλασης του ήλιου πάνω του, αφυδατωθήκαμε και καήκαμε. Το μέρος το είχα βρει κάποια στιγμή και πήγαμε με τον σκηνοθέτη να το δούμε. Μας βοήθησαν πάρα πολύ οι άνθρωποι εκεί, ήταν όλοι πολύ φιλικοί και τους ευχαριστούμε.
Herc Booze: Ήταν αρκετά αφιλόξενη τοποθεσία για γυρίσματα.
George Kapa: Για τον Pete είχε κόπωση σωματική. Εμείς επειδή χοροπηδάμε και το έδαφος δεν ήταν ίσιο δεν βλέπαμε που πατάγαμε. Το έδαφος ήταν τόσο σκληρό σαν πέτρα οπότε ήταν πιο δύσκολο από όσο φανταζόμασταν. Μέσα σε μία μέρα κάναμε γυρίσματα σε δύο location εκεί, οπότε είχαμε να στήσουμε και να ξεστήσουμε δύο φορές. Ήταν πάντως ενδιαφέρουσα εμπειρία, το τοπίο ήταν σεληνιακό τελείως. Το concept και το μέρος ήταν δικής μας επιλογής. To video θα κυκλοφορήσει μέσα στον Δεκέμβριο, περίπου ένα μήνα πριν το live.
Rock Overdose: Πέρασαν σχεδόν 4 χρόνια από την κυκλοφορία του ομώνυμου ντεμπούτο άλμπουμ σας, το οποίο κυκλοφόρησε το 2015. Η ηχογράφηση του νέου δίσκου ενώ ξεκίνησε το 2017 κυκλοφόρησε τώρα. Τι μεσολάβησε μέχρι την κυκλοφορία;
Pete Outfox: Στην ουσία είχαμε να κάνουμε ηχογράφηση, μίξη, mastering, προετοιμασία του layout κτλ. Αφού τέλειωσαν οι ηχογραφήσεις, ψάχναμε να βρούμε και εταιρία.
George Kapa: Αφού κυκλοφορήσαμε τον 1ο δίσκο δεν είχαμε κάτι να μας πιέζει νομικά, οπότε αφού δεν υπήρχε πίεση βγήκε αυτό που θέλαμε. Από τη στιγμή που μπήκαμε να γράψουμε, κάποιες καθυστερήσεις υπήρξαν επειδή γράφουμε στο studio του Foti το οποίο δεν είναι πάντα ελεύθερο, επομένως όποτε βρίσκαμε κενό γράφαμε. Η δε διαδικασία της μίξης πήρε 150 ώρες και δεν ήταν κάθε μέρα, οπότε προσπαθούσαμε να ταιριάξουμε χρονικά με τον Paul Pavao 3 μέρες την εβδομάδα. Στο σύνολο της κράτησε σχεδόν ενάμιση μήνα. Το mastering επίσης κράτησε αρκετό καιρό επειδή ήμασταν σε αναμονή με τις υποχρεώσεις του Baker.
Όταν τελειώσαμε με όλες τις υποχρεώσεις και είχαμε πλέον στα χέρια μας ένα ολοκληρωμένο πακέτο που μπορούσαμε να το παρουσιάσουμε τότε ξεκίνησε το κυνήγι εταιριών. Αυτό ξεκίνησε σαν διαδικασία τον Σεπτέμβριο του 2018 και πήραμε θετική απάντηση από την εταιρία τον Δεκέμβριο, οι δε διαπραγματεύσεις κράτησαν 5 μήνες και έτσι καταλήξαμε να υπογράψουμε τον Μάιο του 2019, όπου τότε συμφωνήθηκε πως θα κυκλοφορήσει ο δίσκος τον Αύγουστο. Εμείς ένα χρόνο πριν την κυκλοφορία του δίσκου είχαμε ήδη ξεκινήσει να ενημερώνουμε πως είναι έτοιμος.
Herc Booze: Ουσιαστικά προσπαθούσαμε να βρούμε την καλύτερη δυνατή συμφωνία για την μπάντα.
George Kapa: Τώρα αφού υπάρχει πλέον συμφωνία για τον επόμενο δίσκο, δεν θα καθυστερήσει τόσο.
Rock Overdose: Σε αυτό το μεσοδιάστημα είχατε και μία αρκετά τιμητική στιγμή όταν συμμετείχατε στο Masterclass (2-3 Οκτωβρίου 2017) που πραγματοποίησε η φημισμένη παραγωγός Sylvia Massy (Tool, System of a Down, Johny Cash, Red Hot Chilli Peppers) στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του οποίου ηχογραφήσατε το κομμάτι “Never Ending Road”, το οποίο περιλαμβάνεται στο "Parallel Universe". Πως προέκυψε αυτό και πως ήταν η εμπειρία;
Herc Booze: Την πρώτη επαφή την είχα εγώ με τον Γιώργο Ασπιώτη ο οποίος έχει studio (υπήρξε πρώην μέλος των Spitfire και τώρα βρίσκεται στους Kingdragon). Έπρεπε να βρει μια μπάντα που να μπορεί να ανταποκριθεί σε κάποια δεδομένα και να μπορεί να πειραματιστεί. Το Masterclass πραγματοποιήθηκε στα Sierra Studios, ήρθαν άνθρωποι και από το εξωτερικό για να το παρακολουθήσουν και εμείς ήμασταν τα «πειραματόζωα».
George Kapa: Ήθελαν μια μπάντα που να μπορεί να παίξει καλά, που να μπορεί να αποδώσει σε συνθήκες studio καλά, να είναι συνεργάσιμη και για αυτόν τον σκοπό μας κάλεσε ο Γιώργος Ασπιώτης. Αυτό το Masterclass αφορούσε επαγγελματίες που ουσιαστικά θέλουν να μάθουν από μία τεράστια παραγωγό όπως είναι η Sylvia Massy, η οποία είναι πάρα πολύ γνωστή για τον πειραματισμό της. Κάνει πολύ περίεργα πράγματα… έχει κάνει ό,τι παλαβό μπορείς να φανταστείς. Χρησιμοποιεί τρυπάνια, λουκάνικα, έκαψε ένα ηχείο, έχει πυροβολήσει πιάνο μέσα σε studio, έχει κρεμάσει τραγουδιστή ανάποδα κτλ. και όλα αυτά για να βγάλει ιδιαίτερους ήχους. Ήταν φοβερή εμπειρία.
Ο Γιώργος Ασπιώτης ήταν αυτός που μας επέλεξε να συμμετάσχουμε και τον ευχαριστούμε πολύ για αυτό, μας έδειξε εμπιστοσύνη και εμείς ανταποκριθήκαμε σε όλο αυτό. Εκεί γράψαμε το “Never Ending Road” αλλά δεν είναι η εκτέλεση που έχουμε στον δίσκο. Βγήκε πολύ διαφορετικό το κομμάτι όπως το ηχογραφήσαμε μαζί της. Κερδίσαμε πολύ από όλο αυτό, για εμάς ήταν ένα τεράστιο μάθημα γιατί αυτή έκανε παραγωγή. Μας άκουσε χωρίς να μας γνωρίζει πριν και επειδή αυτή η γυναίκα είναι πολλή έμπειρη και ευφυής κατάλαβε πολύ γρήγορα τι λείπει από το κομμάτι και μας έκανε τις προτάσεις της. Μαζί της μπήκαμε στο τρυπάκι να δούμε πως είναι να δουλεύεις με έναν σοβαρό παραγωγό και να έχεις έναν άνθρωπο ο οποίος είναι το τρίτο αυτί, μάθαμε ουσιαστικά πως είναι να ακούς απόλυτα τον άλλο. Ήταν πολύ down to earth άνθρωπος, μας πρότεινε διάφορους πειραματισμούς τους οποίους ήμασταν ανοιχτοί να ακολουθήσουμε και όπως έβγαινε.
Το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από όλο αυτό το πράγμα ήταν πως είδα πως όλα μας τα κομμάτια χρειαζόντουσαν ενορχηστρωτικά και κάτι έξτρα σε σημεία, γιατί είχανε κενά τα οποία κάνανε κοιλιά. Τα αναθεωρήσαμε, πήγαμε μέσα στο studio και είπαμε πως πρέπει να προσθέσουμε κάποια πράγματα. Οπότε μπήκαμε πάλι studio και γράψαμε έξτρα κιθάρες. Ενώ αυτή άκουσε μόνο το “Never Ending Road” εμείς, επειδή είμαστε παρατηρητικοί, πήραμε το μάθημα μας. Αυτή συνετέλεσε πάρα πολύ (χωρίς να το ξέρει) στο να ακούγεται πολύ πιο ενδιαφέρον ο ήχος του δίσκου μας. Αυτό της το έστειλα σε μήνυμα μετά. Οι τεχνικές της γνώσεις είναι απίστευτες και ψάχνεται συνέχεια να μάθει τα πάντα και να πειραματιστεί.
Μας έδειξε πως όσο ηχογραφούμε θα πρέπει να είναι fun όλο αυτό το πράγμα τη χρονική στιγμή που το κάνουμε και να το ευχαριστιόμαστε. Είχε πολύ μεγάλες απαιτήσεις από όλους μας αλλά είχε και concept πίσω από όλο αυτό. Σε έπειθε να δοκιμάσεις. Επίσης ήταν αγχωτικό όσο παίζαμε εκεί γιατί βρίσκονταν μουσικοί παραγωγοί και ηχολήπτες που μία από τις δουλειές τους είναι να ακούσουν τα λάθη. Αυτοί ήταν σε αυτό επικεντρωμένοι και αυτό μας δημιουργούσε ένα έξτρα άγχος αλλά από την άλλη ήταν και πολύ θετικό γιατί καταφέραμε να το φέρουμε εις πέρας αξιοπρεπέστατα.
Rock Overdose: Η πρώτη σας κυκλοφορία κατά την προσωπική μου άποψη ήταν μια εξαιρετική δουλειά που αδικήθηκε ή να το θέσω καλύτερα δεν έλαβε την αναγνώριση που της άξιζε. Με την κυκλοφορία του επίσης εξαιρετικού "Parallel Universe" τι βλέπετε πως έχει αλλάξει πλέον;
George Kapa: Η κυκλοφορία του 2ου δίσκου δίνει μια ευκαιρία και στον 1ο δίσκο να φανεί και αυτός λίγο παραπάνω, τον οποίο και αυτόν αγαπάμε. Είναι πολλοί οι παράγοντες που κάνουν ένα δίσκο να φανεί. Δεν αρκεί το να είναι καλός ένας δίσκος προφανώς, θέλει και το μάρκετινγκ, θέλει να πετύχεις και τη μόδα, θέλει να πετύχεις πολλά. Έχει να κάνει και με το τι ακούει ο κόσμος στην περιοχή που βρίσκεσαι - άλλο το κοινό στην Αμερική, άλλο στην Ευρώπη.
Ο 2ος δίσκος σίγουρα έχει 'επικοινωνηθεί' καλύτερα μόνο και μόνο από την εταιρία, αυτό είναι το ένα σενάριο. Το δεύτερο είναι πως με το εγχείρημα του 2ου δίσκου δείχνεις πως επιμένεις να είσαι στον χώρο. Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε, το είπαμε με τον πρώτο δίσκο, το ξαναλέμε και τώρα. Επίσης με τη δεύτερη κυκλοφορία δεν κάναμε έκπτωση ούτε στον ήχο, ούτε στο εξώφυλλο, ούτε πουθενά. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως την έχει υπογράψει μια εταιρία που έχει ανεβάσει σημαντικές μπάντες και αυτό το καταλαβαίνει ο κόσμος που παρακολουθεί. Λαμβάνουμε πλέον πιο θετικό feedback. Θα φανεί βέβαια στην πορεία και στα live που θα κάνουμε.
Rock Overdose: Σαν μπάντα πως δημιουργείτε και συνθέτετε νέο υλικό; Φέρνει ο καθένας τις ιδέες του, μαζεύεστε και τζαμάρετε; Πως έγινε η σύνθεση για το υλικό του νέου δίσκου;
George Kapa: Τζαμάρουμε σαν μπάντα. Το πιο μεγάλο ποσοστό σύνθεσης νέου υλικού γίνεται μέσα στο studio που κάνουμε πρόβα. Απλά ξεκινάμε να παίζουμε, έχουμε ένα δημοσιογραφικό κασετόφωνο να μας ηχογραφεί και ό,τι μας αρέσει το κρατάμε. Κάποιες φορές φέρνω και από πριν κάποιες ιδέες οι οποίες δεν χρειάζεται να είναι ολοκληρωμένες. Κάποιος από εμάς θα παίξει κάτι, θα το ακούσουν οι άλλοι και θα παίξουν πάνω σε αυτό και κάπως έτσι βγαίνουν οι συνθέσεις. Φροντίζουμε να ηχογραφούμε κάθε πρόβα.
Pete Outfox: Το πρώτο μας κομμάτι γράφτηκε σχεδόν όλο στην πρώτη μας πρόβα ως μπάντα.
Herc Booze: Είναι τελείως old school η όλη διαδικασία. Η μπάντα παίζει, μαζεύουμε υλικό κτλ. Είναι σαν να συμπληρώνεις παζλ. Ο ένας ιντριγκάρει τον άλλο. Για παράδειγμα ο George Kapa μπορεί να φέρει ένα πολύ μεγάλο μέρος έτοιμο στο οποίο όμως θα πειράξουμε κάποια πράγματα. Υπάρχει μία απόλυτη ελευθερία μεταξύ μας και με αυτό τον τρόπο ξεκίνησε ουσιαστικά και η μπάντα.
Rock Overdose: Θα σκεφτόσασταν να ηχογραφήσετε ένα concept album;
Pete Outfox: Έχει πέσει σαν πρόταση.
George Kapa: Στο concept υπάρχει πάντα η έννοια της συνοχής, κάτι που υπάρχει στα δικά μας album, γιατί έχουν μια ροή και ένα δέσιμο τα κομμάτια μεταξύ τους. Αυτό συμβαίνει λόγο του τζαμαρίσματος, το οποίο είναι κάτι πολύ οργανικό. Και οι δύο δίσκοι έχουν μια ιδιαίτερη ενέργεια, είναι φτιαγμένοι κοιτώντας και ακούγοντας ο ένας τον άλλο, έχει ανταλλαγή ενέργειας όλο αυτό και για αυτό βρίσκω πως υπάρχουν κοινά με τα concept albums. Μου αρέσει όμως η ιδέα του να φτιάξουμε κάτι που να έχει και μια κοινή θεματική.
Rock Overdose: Έχετε αναπτύξει έναν απόλυτα προσωπικό και χαρακτηριστικό ήχο ως μπάντα, τόσο από άποψη φωνητικών αλλά και μουσικά/κιθαριστικά. Αυτό ήταν κάτι που το επιδιώξατε από την αρχή ή προέκυψε φυσικά;
George Kapa: Ναι και όχι. Προσωπικά σαν κιθαρίστας το μεγαλύτερο επίτευγμα που μπορώ να σκεφτώ και θα ήθελα να καταφέρω είναι να έχω έναν προσωπικό ήχο που να τον καταλαβαίνει ο άλλος αν γίνεται και από την πρώτη νότα. Δεν θεωρώ πως είμαι εκεί αλλά αυτό είναι που θα ήθελα να πετύχω, οπότε το έχω πάντα στο κεφάλι μου και προσπαθώ να το κάνω με κάποιο τρόπο. Ιδανικά θα ήθελα αυτό να εμπνεύσει και άλλο κόσμο να παίξει κιθάρα.
Ο ξεχωριστός ήχος δημιουργήθηκε όμως μέσα από το σύνολο, παίζουμε όλοι μαζί, πειραματιζόμαστε και όλο αυτό με έφερε στο να ακούγομαι όπως ακούγομαι. Είναι και δικό μου επίτευγμα αλλά και της μπάντας. Όσον αφορά στα φωνητικά και στο κομμάτι του Φώτη αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως δεν είχε ποτέ κάποιο κόλλημα στο να θέλει να ακούγεται σαν κάποιον άλλο κι αυτό γιατί η ιδιότητά του ήταν drummer και όχι τραγουδιστής. Προέκυψε να γίνει τραγουδιστής γιατί πολύ απλά το έχει.
Δεν έκατσε να μελετήσει άλλους τραγουδιστές οπότε δεν έχει περάσει από όλο αυτό που έχουμε περάσει όλοι μας παίζοντας κάποιο όργανο και που θέλαμε να μοιάσουμε σε κάποιους άλλους. Οπότε θεωρώ πως η φωνή του έχει ένα χαρακτήρα ιδιαίτερο μόνο και μόνο από αυτό, είναι πιο παρθένος οργανισμός καλλιτεχνικά στο κομμάτι της φωνής.
Herc Booze: Εξελίσσεσαι ταυτόχρονα με τους υπόλοιπους. Έχει να κάνει και με το τι ψάχνεις και βρίσκεις σε επίπεδο τεχνολογίας και με το τι θες να κάνεις.
Rock Overdose: YouTube και views, social media κτλ. Έχει αλλάξει αρκετά ο τρόπος με τον οποίο βγαίνει η μουσική προς τα έξω (πιο προσιτή η μουσική σε όλους). Πόσο σας επηρεάζουν ως καλλιτέχνες όλα τα νέα μέσα που έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια το τοπίο της μουσικής βιομηχανίας;
Herc Booze: Ειδικά στην εποχή που ζούμε το θέμα είναι να καταφέρεις να σηκώσεις τον άλλο από την φάση που είναι στο σπίτι του και δεν κουνιέται (και μιλάω για νέους ανθρώπους κυρίως). Άμα καταφέρεις να τον κάνεις να σηκωθεί και να έρθει στο live τότε για μένα αυτό είναι επιτυχία τελικά. Στο Spotify ή στο YouTube θα δεις αυτά που θα επιλέξει η εταιρία. Για παράδειγμα βλέπεις ένα κομμάτι με κάτι χιλιάδες views και τα υπόλοιπα του ίδιου δίσκου ότι είναι πιο κάτω. Αυτό έχει να δείξει κάτι για το commitment του κόσμου. Αυτό σημαίνει πως έχει επικεντρωθεί σε ένα πράγμα και τα υπόλοιπα μόνο κάποιοι τα ακούνε.
Το θέμα είναι να κουνήσεις λίγο τον κόσμο γιατί υπάρχει μία τάση τελείως εσωστρεφής που ο άλλος δεν συμμετέχει σε τίποτα. Δεν είναι τυχαίο όλο αυτό που συμβαίνει. Για μένα το στοίχημα είναι να πάει ο άλλος να δει ένα live. Τα πολλά views οκ καλά είναι αλλά δεν αποδίδουν κάτι μουσικά. Το θέμα είναι να κουνηθεί με κάποιον τρόπο ο κόσμος. Το δε CD έχει πεθάνει πλέον, μόνο στα live το δίνουμε.
George Kapa: Τα νούμερα που βλέπεις είναι πλασματικά συνήθως. Προφανώς όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Από την άλλη ένα video που έχει ένα εκατομμύριο views δεν πάει να πει και πως καλλιτεχνικά είναι κάτι το οποίο είναι άξιο ενδιαφέροντος. Και πάλι είναι πολύ σχετικό. Υπάρχουν πολλές μπάντες που ναι μεν έχουν πολλά views αλλά αυτό δεν σημαίνει πως και ο ίδιος κόσμος που έκανε τα views θα πάει να δει και τις αντίστοιχες μπάντες live. Πλέον είναι διαφορετική η εποχή και είναι διαφορετικές οι απαιτήσεις του κόσμου. Κατεβάζουν μουσική αντί να αγοράζουν δίσκους. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις πλέον γιατί κάποιος δεν ακούει συγκεκριμένα albums, για τον απλούστατο λόγο πως δεν έχει μάθει να το κάνει.
Οι έφηβοι πλέον έχουν μάθει να ακούν μουσική από το laptop τους, στο YouTube, στο facebook κτλ. Οπότε εμείς που είμαστε μία μπάντα αυτής της ηλικίας δυσκολευόμαστε να προσαρμοστούμε σε αυτή τη φάση γιατί δεν έχουμε δεχτεί μέσα μας πως πλέον ο κόσμος πατάει να ακούσει ένα κομμάτι, το ακούει για λίγο και στη μέση του το αλλάζει. Αλλά η καινούρια γενιά το κάνει αυτό. Πατάνε ένα κλικ για να μπουν σε ένα site και αν δεν ανοίξει σε 3 δευτερόλεπτα τότε θα μπουν σε άλλο. Είναι τόσο απλό. Όταν εμείς για παράδειγμα ακούγαμε μουσική και μαθαίναμε πως θα βγάλουν οι Iron Maiden έναν καινούριο δίσκο για εμάς αυτή η κυκλοφορία ήταν το event του μήνα. Είναι πλέον τόση πολλή η πληροφορία που δέχονται οι πιτσιρικάδες που δεν μπορούν να ασχοληθούν παραπάνω.
Συγκριτικά με το παρελθόν, αυτή τη στιγμή οι μπάντες καλούνται να κάνουν ένα εκατομμύριο πράγματα για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του κόσμου. Για εμάς που είμαστε μεγαλωμένοι αλλιώς, σε πολλά σημεία βρισκόμαστε σε περίοδο προσαρμογής. Από την άλλη είναι σημαντικό πως μπορεί πλέον ο οποιοσδήποτε να κάνει μία μπάντα, να γράψει με οποιονδήποτε τρόπο ένα δίσκο σπίτι του με μια ακουστική κιθάρα, να τον ανεβάσει στο internet και αυτό κάπου να υπάρχει, ενώ παλιότερα δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα. Καλώς ή κακώς και εμείς υπάρχουμε κάπου με τα video μας που ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει μέσα και να τα δει.
Ενώ παλιά αν ήσουν μία μπάντα στα 90’s ή στα 80’s θα έπρεπε να παίξει το video σου στο MTV και αν δεν έπαιζε εκεί δεν θα έπαιζε πουθενά και επομένως δεν θα υπήρχες. Από τη μία δηλαδή μπορείς να έχεις παρουσία οπουδήποτε σήμερα αλλά μπορεί και να χαθείς μέσα σε αυτή τη θάλασσα. Ναι μεν αλλά… Για μένα νομίζω πως όλο αυτό το πράγμα έχει λειτουργήσει αρνητικά. Όσο αγόραζε ο κόσμος CDs η εταιρία θα έβγαζε λεφτά και εμείς θα ήμασταν ο τρόπος που θα έβγαζε λεφτά, οπότε θα έβαζε λεφτά σε εμάς. Αυτό το πράγμα δεν γίνεται πλέον.
Herc Booze: Δημιουργικά καλείται ένας μουσικός να κάνει πάρα πολλά πράγματα ταυτόχρονα με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν διαστήματα που να μπορείς να αδειάσεις το κεφάλι σου. Παράλληλα με τη μουσική και τη δημιουργία ενός δίσκου έχεις και το άγχος του βιοπορισμού. Δεν υπάρχει χρόνος και χρήμα ώστε να μπορείς να είσαι για κάποιο χρονικό διάστημα κλεισμένος μέσα στο studio και να δημιουργείς.
Rock Overdose: Ποιες είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σας από τον χώρο της μουσικής μέχρι τώρα;
Herc Booze: Ηλικιακά αν το πάρουμε εγώ ακούω λίγο περισσότερο από τους άλλους πιο κλασικά πράγματα, 60’s και 70’s. Από τον δε Pete έμαθα τους Meshuggah. Επίσης έχω τις κλασικές επιρροές από μπασίστες που περιμένουν όλοι να έχω, όπως είναι ο Geezer Butler και ο Cliff Burton αλλά και από μπασίστες που έχουν να κάνουν με το funk και την disco στο μπάσο. Εκεί μαθαίνεις σαν μπασίστας το groove, το πως λειτουργεί. Με τα υπόλοιπα παιδιά της μπάντας έχουμε και έναν κοινό πυρήνα επιρροών, όλοι μας δηλαδή έχουμε ακούσει Metallica, Motorhead, AC/DC. Υπάρχει ένα μουσικό υπόβαθρο από τον καθένα μας αλλά αυτό αλλάζει κιόλας. Για παράδειγμα υπήρξε κάποια περίοδος που άκουγα πολύ reggae.
Pete Outfox: Εγώ για παράδειγμα ακούω πολύ techno. Γενικά όμως είμαστε στα ακούσματα μας πιο παραδοσιακοί μεταλλάδες. Παλιότερα άκουγα και πιο πολλά soundtracks, μου αρέσουν επίσης οι Dead Can Dance, η Loreena MacKennitt κτλ.
George Kapa: Επειδή όλοι μας κατά καιρούς ακούμε διάφορα και επειδή τεχνικά είμαστε καταρτισμένοι, ως ένα βαθμό αυτό μας επιτρέπει να μπορούμε να κάνουμε διάφορα πράγματα, όταν έχουμε όρεξη να παίξουμε το οτιδήποτε. Έχει τύχει δηλαδή να παίξουμε και reggae και blues και funk και οτιδήποτε πάνω στο τζαμάρισμα. Όλα αυτά δεν αποτυπώνονται στον δίσκο πάντα, αλλά αν ακούσεις κάποια συγκεκριμένα σημεία στα κομμάτια μας τότε καταλαβαίνεις πως υπάρχουν κάποιες επιρροές. Στην πρόβα έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τα πάντα και αυτό μας κάνει να μην βαριόμαστε και δεν μας δημιουργεί την ανάγκη να πάμε να παίξουμε με πολλές διαφορετικές μπάντες. Για την ακρίβεια βαριέμαι να παίξω με οποιαδήποτε άλλη μπάντα εκτός των παιδιών.
Σχετικά με τις δικές μου επιρροές, εγώ ακούω πάρα πολλά πράγματα από 60’s, 70’s, 80’s, 90’s καθώς και πολλά progressive, straight rock πράγματα. Γενικά είμαστε ανοιχτοί σε οτιδήποτε μας γαργαλάει τα αυτιά και ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας. Όσον αφορά στον ήχο και το υλικό που τελικά θα βγάλουμε προς τα έξω εμένα με ενδιαφέρει να είμαστε οι 4 μας ευτυχισμένοι σε πρώτη φάση. Από εκεί και πέρα έχω τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στους υπόλοιπους τρεις και σε αυτό που αισθάνομαι εγώ, που μου αρκεί. Μακάρι όλο αυτό που κάνουμε να έχει και ανταπόκριση. Δεν υπάρχει συνταγή. Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν κάνεις μια καλλιτεχνική δήλωση ξέρεις πως δεν μπορείς να αρέσεις 100% σε όλους.
Rock Overdose: SiXforNinE και live εμφανίσεις. Το καλοκαίρι που μας πέρασε σας είδαμε στο New Long Fest, στο Let’s Rock Festival και φυσικά στο Release Festival μαζί με Anthrax και Disturbed. Είστε μια αμιγώς συναυλιακή μπάντα με βάση τον ήχο σας και σας ταιριάζει κατά την άποψη μου να παίζετε σε μεγάλους χώρους. Πόσο σημαντικές είναι για εσάς οι live εμφανίσεις και τι θέλετε να δίνετε στο κοινό που σας βλέπει κάθε φόρα;
George Kapa: Στο Let’s Rock Festival νιώσαμε πως ήμασταν αρκετά ευνοημένοι με την έννοια πως ήταν το τρίτο live που κάναμε με τα νέα κομμάτια και είχαμε ήδη ρολάρει. Χρονικά τότε υπήρξε μια καθυστέρηση στην ώρα εμφάνισής μας η οποία λειτούργησε θετικά και εμφανιστήκαμε τελικά την καλύτερη ώρα, όταν είχε ήδη βραδιάσει. Στο New Long Fest είχαμε ξαναπαίξει και στο παρελθόν οπότε ξέραμε πως είναι. Απλώς το line up αυτή τη φορά δεν ταίριαξε στον ήχο μας. Στο Let’s Rock Festival και στο Release παίξαμε με line up που ταιριάζει πιο πολύ σε αυτό που ήδη παίζουμε. Επίσης στο Release το level της εν λόγω διοργάνωσης είναι κορυφαίο.
Herc Booze: Γενικά για εμάς οι live εμφανίσεις είναι πάρα πολύ σημαντικές.
Pete Outfox: Στα live θέλουμε να δείχνουμε αυτό που ήμαστε. Είναι μία ευκαιρία για πάρτι έξω. Όπως παρτάρουμε μεταξύ μας στο studio αυτό θέλουμε να κάνουμε και έξω στα live.
George Kapa: Μέσα από τα live μας δίνεται η ευκαιρία σαν μπάντα να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε το υλικό μας με έναν διαφορετικό τρόπο, γιατί είναι διαφορετικό να ακούς ένα CD χωρίς να βλέπεις τον άλλο μπροστά σου να παίζει και είναι διαφορετικό να βλέπεις τον άλλον να ιδρώνει, να χτυπιέται και να μπορείς να τον κοιτάξεις στα μάτια. Επίσης παίζει ρόλο και τι λεφτά έχεις ώστε να κάνεις ένα production που να είναι λίγο διαφορετικό για να μπορείς να σοκάρεις τον κόσμο. Τώρα δεν είμαστε στο level που να μπορούμε να το κάνουμε αυτό, ώστε να έχουμε για παράδειγμα τα 3D animation ή τα φώτα που θα θέλαμε. Έχουμε πολλές ιδέες αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και όλα όσα θέλουμε.
Rock Overdose: Προτιμάτε τους μεγάλους ανοιχτούς χώρους ή τις μικρές σκηνές;
George Kapa: Έχουμε παίξει και σε μικρές και σε μεγάλες σκηνές. Στις μεγάλες σκηνές έχεις χώρο να αλωνίσεις και έχεις ποιοτικό ήχο. Βέβαια αυτό μπορεί να σου γυρίσει και μπούμερανγκ με την έννοια πως μπορεί να ακουστείς πιο άδειος, ενώ σε ένα μικρό μαγαζί που έχει αντήχηση και ο κόσμος είναι όλος μαζεμένος είναι πιο εύκολο να φανεί πώς η μπάντα είχε ενέργεια. Πάνω στη μεγάλη σκηνή είναι πιο δύσκολο να ρουφήξεις ενέργεια.
Στο Release βέβαια το μεγαλύτερο άγχος μας ήταν πως είχαμε να παίξουμε καιρό live οπότε πολλά πράγματα μπορούσαν να πάνε στραβά. Ευτυχώς πήγαν όλα μια χαρά. Όταν παίζεις σε ένα μικρό live έχεις το ωραίο συναίσθημα πως παίζεις και ο κόσμος είναι σχεδόν μπροστά σου και έτσι παίρνεις και εσύ ενέργεια. Στα μεγάλα φεστιβάλ υπάρχει και κόσμος στα 30 μέτρα μακριά σου, οπότε για να εκλάβεις ενέργεια θα πρέπει να δεις τουλάχιστον 500-1.000 άτομα να δίνουν ένταση.
Στην περίπτωση του Release το έκαναν για εμάς ενώ δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα ο καινούριος δίσκος ώστε να γνωρίζει ο κόσμος τα κομμάτια και όλο το setlist μας είχε βασιστεί σε αυτόν. Οπότε ήταν έκπληξη για εμάς η τόσο θετική ανταπόκριση.
Herc Booze: Στις μεγάλες σκηνές όταν σου έρθει η αντίδραση του κόσμου και τη νιώσεις τότε λες πως τα πας καλά και συνεχίζεις. Γίνεται ένα αλισβερίσι ενέργειας και όταν είναι πολλά τα άτομα είναι έως και τρομακτικό. Όταν καταφέρεις να το κερδίσεις όλο αυτό τότε είναι μαγεία.
Rock Overdose: Θυμηθείτε κάτι που σας έχει μείνει έντονα (καλύτερη ή χειρότερη στιγμή) από τις μέχρι τώρα live εμφανίσεις σας.
George Kapa: Δεν έχω να θυμηθώ κάποια άσχημη στιγμή γιατί εδώ που τα λέμε στον προηγούμενο δίσκο δεν κάναμε και κάποια μεγάλη περιοδεία που εκεί μπορούν να σου τύχουν διάφορα. Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ ως έντονη στιγμή είναι όταν παίξαμε στην Φρανκφούρτη στο Musikmesse. Πρόκειται για μία έκθεση μουσικών οργάνων οπότε όλοι όσοι είναι εκεί πέρα είναι μουσικοί και όσοι βλέπουν τα live είναι επίσης μουσικοί, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι και καταξιωμένοι. Αυτό είναι εξαιρετικά αγχωτικό γιατί ο άλλος από κάτω δεν ήρθε να περάσει χαλαρά και να ακούσει τη μουσική σου, δεν έχει έρθει για να διασκεδάσει αλλά για να δει μουσικά όργανα. Οπότε αν παίξεις ένα κομμάτι στο οποίο θα βαρεθεί, τότε θα σηκωθεί να φύγει.
Εμένα προσωπικά με είχε αγχώσει αυτό λίγο, ήμουν σε φάση πως από τη μία πρέπει να παίξουμε και να μην κάνουμε ούτε μισό λάθος αλλά και να περάσουμε καλά αφού ήταν και η πρώτη φορά που θα παίζαμε έξω. Αυτό μπορώ να θυμηθώ ως έντονη εμπειρία, κάτι κακό μέχρι τώρα δεν μας έχει τύχει. Επίσης στο πρώτο πρώτο live που κάναμε ως μπάντα με τον Foti και που παίζαμε με τους Spiritual Beggars, θυμάμαι πως την ώρα που έπαιζα ένα σόλο σταμάτησε να παίζει ένα πετάλι και ακουγόμουν σαν βουβός κινηματογράφος και με έβλεπαν να παίζω χωρίς να ακούγεται τίποτα.
Επίσης επειδή αλλάζαμε κουρδίσματα σε 2 κομμάτια, σε κάποιο κομμάτι είχα ξεχάσει να αλλάξω το κούρδισμα και ακούστηκε εντελώς φάλτσο. Ευτυχώς δεν το κατάλαβε κανείς - ούτε καν τα παιδιά από τη μπάντα - και εγώ άλλαξα το κούρδισμα κατά τη διάρκεια του κομματιού. Αλλά πέρα από αυτά όλες οι εμπειρίες μας ήταν μια χαρά.
Pete Outfox: Εγώ σε αυτό το live με τους Spiritual Beggars θυμάμαι πως δεν μπορούσα να σηκώσω πολύ το χέρι μου και πόναγα. Μια βδομάδα πριν δεν μπορούσα καν να το κουνήσω.
Rock Overdose: Στις 4 Ιανουαρίου του νέου έτους ετοιμάζετε ένα μεγάλο live–παρουσίαση του "Parallel Universe" στο Gagarin 205. Όπως αναφέρετε και στο δελτίο τύπου θα έχουμε guest εμφανίσεις και εκπλήξεις. Τι να περιμένουμε από εκείνη τη βραδιά;
George Kapa: Στις 4 Ιανουαρίου λοιπόν είναι το live που θα παρουσιάσουμε τον δίσκο. Είναι κάτι που το ονειρευόμαστε καιρό επειδή είναι ένα live που θα το κάνουμε με τους δικούς μας κανόνες, αφού θα μπορούμε να παίξουμε πάνω από 45 λεπτά ως headliners πλέον και θα μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε μας έρθει πάνω στη σκηνή. Επειδή εμείς τζαμάρουμε πάρα πολύ θέλαμε να κάνουμε ένα live στο οποίο θα έχουμε την ελευθερία να παίξουμε πολλή ώρα γιατί είμαστε από τις μπάντες που θέλουμε να καθόμαστε πάνω στη σκηνή. Επίσης θέλουμε να κάνουμε κάποια έξτρα πράγματα τα οποία δεν θα τα αποκαλύψουμε αυτή τη στιγμή.
Herc Booze: Ο τελευταίος δίσκος θα παιχτεί ολόκληρος και ενδιάμεσα στα κομμάτια του θα ενσωματώσουμε κάποια κομμάτια του παρελθόντος, κάποια κομμάτια τζαμαρίσματος και κάποιες guest συμμετοχές. Θα δείξουμε περισσότερο τι έχει κάνει η μπάντα μέχρι τώρα.
George Kapa: Κάποια κομμάτια ενδεχομένως να τα «πειράξουμε» κιόλας. Ουσιαστικά θέλουμε να κάνουμε ένα show στο οποίο θα κάνουμε πράγματα τα οποία δεν μπορούν να κάνουν άλλοι. Αυτό το live θα είναι επίσης ένα από τα πολύ λίγα που θα μπορούμε να παίξουμε και το δεκάλεπτο κομμάτι - "Counting Stars (A Parallel Universe)" - γιατί αυτό το κομμάτι θέλει πολύ συγκεκριμένο τρόπο να παρουσιαστεί, δεν μπορείς να παίξεις ένα τόσο μεγάλο κομμάτι σε ένα φεστιβάλ που το set σου είναι 40 λεπτά. Επίσης το κομμάτι αυτό είναι τόσο ατμοσφαιρικό που δεν μπορεί να παιχτεί μέρα.
Herc Booze: Σίγουρα θα περάσουμε καλά!
Rock Overdose: Κλείνοντας θα ήθελα να μας πείτε ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Ο επίλογος σε εσάς.
Pete Outfox: Δεν έχουμε αυτή τη στιγμή κάτι καινούριο. Στην ουσία περιμένουμε το live στο Gagarin 205 και μετά θα θέλαμε να παίξουμε επαρχία και αν γίνεται εξωτερικό. Γενικά θέλουμε να παίξουμε και να υποστηρίξουμε τον δίσκο, ταυτόχρονα να γράψουμε νέα μουσική για τον επόμενο δίσκο, κάτι που ήδη έχουμε αρχίσει να κάνουμε. Προς το παρόν όμως επικεντρωνόμαστε στο δίσκο που έχει κυκλοφορήσει.
Rock Overdose: Σας ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας. Ραντεβού στις 4 Ιανουαρίου στο Gagarin 205!
SixforNine: Εμείς σας ευχαριστούμε! Σας περιμένουμε όλους τότε!
Για το Rock Overdose
Συνέντευξη: Τζοβάνα Σπήλιου
Comments
