STRIKELIGHT-CRIMSON FIRE-DEMOLITION TRAIN – Live Report

Το γεγονός ότι η ελληνική metal σκηνή,τα τελευταία χρόνια,έχει κάνει άλματα προόδου και πολλά απο τα γκρούπς μπορούν να συναγωνιστούν πολύ άνετα μπάντες του εξωτερικού,είναι αναμφισβήτητο.

 Και αυτό το αποδεικνύουν όχι μόνο δισκογραφικά αλλά και με τις ζωντανές τους εμφανίσεις.Έτσι το ότι 3 απο αυτά τα γκρούπς θα συνυπήρχαν την ίδια βραδυά σε μια σκηνή,αποτελούσε μεγάλο δέλεαρ.Τα 2 απο αυτά,STRIKELIGHT/CRIMSON FIRE, μετράνε αρκετά χρόνια στην πιάτσα,ενώ οι DEMOLITION TRAIN,αποτελούν μια πολύ ελπιδοφόρα μπάντα.

 

 Το δρομολόγιο γνωστό τον τελευταίο καιρό,Kyttaro club,που δείχνει να αναγεννά το ένδοξο παρελθόν του.Κι αυτό όχι αναίτια,μιάς και διαθέτει σχεδόν σε όλα τα LIVES,έναν απο τους καλύτερους ήχους.Φτάνουμε λοιπόν και συναντάμε τις γνωστές φυσιογνωμίες,φίλους και γνωστούς,και γενικά η προσέλευση ήταν πολύ καλή αφού τελικά περίπου 200 άτομα τίμησαν την ελληνική σκηνή με την παρουσία τους.

 

 Ξεκίνημα λοιπόν με τους DEMOLITION TRAIN.

Η μπάντα παίζει αλήτικο,αλανιάρικο speed metal,που τσακίζει κόκκαλα.Και αυτό ακριβώς έκαναν,χωρίς ίχνος άγχους,μπήκαν τσαμπουκαλεμένοι και έσπειραν αδίστακτα γκαζωμένα riffs,με απίστευτη ενέργεια και δύναμη.

                                                                                                                      

 

 

 Πουθενά δεν φάνηκε ότι είναι νέα μπάντα αφού είτε ως τριμελής αρχικά,όσο και ως τετραμελής απο ένα σημείο της συναυλίας και μετά,είχαν πολύ καλό δέσιμο και έπαιξαν δικά τους κομμάτια καθώς και μια διασκευή στο "No class" των θεών MOTORHEAD.

Oμολογώ ότι και τις 2 φορές που τους έχω δεί με εντυπωσίασαν και μας έδωσαν πολλές ελπίδες για το μέλλον και το τι περιμένουμε να ακούσουμε απο αυτούς.

 

 

 Η συνέχεια ανήκε στους CRIMSON FIRE.Έχω ξεχάσει πια πόσες φορές τους έχω δεί να παίζουν live,αλλά ποτέ δεν με χαλάει ακόμα μια.Κι αυτό γιατί το μελωδικό heavy metal που παίζουν,είναι αξιολογότατο και η μπάντα πάντα προσπαθεί να διασκεδάσει το κοινό.

 

Και αυτό το βράδυ δεν άλλαξε κάτι,μάλλον άλλαξε αλλά πρός το καλύτερο.Εκτιμώ ότι η εμφάνισή τους ήταν αν όχι η κορυφαία που έχουν δώσει,σίγουρα μέσα στις 3 καλύτερες ever!Με εφόδιο το εκπληκτικό δικό τους υλικό  που έχει την ικανότητα να σε αρπάζει ευχάριστα με την δύναμη,την μελωδία και τα πιασάρικα ρεφρέν.

 

 

 

Ευχάριστη έκπληξη και οι δύο διασκευές,η πρώτη στο "Hands of destiny" των θρυλικών HEIR APPARENT καθώς και στο "Bark at the moon" του OZZY.Με τον τέλειο ήχο να είναι αρωγός στην προσπάθειά τους δεν δυσκολεύτηκαν να μας μεταδώσουν την καλή τους διάθεση και να μας χαρίσουν στιγμές διασκέδασης.Να μιλήσουμε πια για το πόσο καλά στέκονται πάνω στην σκηνή είναι πια περιττό,αφού η πείρα τους είναι δεδομένη μετά απο τόσες ζωντανές εμφανίσεις.

 

 

 Την βραδυά θα έκλειναν οι STRIKELIGHT,άλλη μια πολύ σημαντική μπάντα του ελληνικού heavy metal.Ουκ ολίγα τα χρόνια που κουβαλάνε στην πλάτη τους,όχι ηλικιακά,αλλά ως συγκρότημα.

 

Κλασσικό,παραδοσιακό heavy metal,με αρκετές καταβολές στην υπέροχη μουσικά δεκαετία του '80.Δεν τους ενδιαφέρουν μόδες και μοντέρνες τάσεις,το μόνο που τους νοιάζει είναι να παίζουν την μουσική που γουστάρουν,και το κάνουν με τον ιδανικότερο τρόπο.Λιτά και απλά,όμως τόσο αληθινά και πορωτικά.

 

Εδώ δεν χωράει καμμιά αμφιβολία,η εμφάνισή τους ήταν η καλύτερη της πορείας τους,απίστευτη και μοναδική.Σεληνιασμένοι,με την καλή έννοια πάντα,ανέβηκαν επάνω για να εξαπολύσουν την μεταλλική τους καταιγίδα και να μας παρασύρουν όλους.Το έβλεπες στα πρόσωπα του κόσμου απο κάτω,πόσο καλά πέρναγαν.Πιό άγριοι απο ποτέ και με έντονη την αίσθηση ότι πιά έχουν γίνει πολύ συμπαγής ως μπάντα,έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.

 

 Και τεχνικά και ως σκηνική παρουσία,ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο και ανταμοίφτηκαν απο την συμμετοχή του κοινού και το αυθόρμητο και έντονο χειροκρότημα.Έτσι συνέχισαν σε όλη τη διάρκεια του live και όσο πέρναγε η ώρα τα πράγματα γινόντουσαν ακόμα καλύτερα.Μη με ρωτήσετε για setlist και τέτοια γιατί μετά απο τα 2-3 πρώτα τραγούδια εγκατέλιεψα κάμερα κια φωτογραφική,κι απλά βρέθηκα στην πρώτη σειρά για να χτυπηθώ,και το ευχαριστήθηκα,όπως όλοι μας νομίζω εκεί μέσα.

 

 

 Το τέλος μας βρήκε εξουθενωμένους,αλλά χαρούμενους για όλο αυτό που ζήσαμε.Και το καλύτερο είναι ότι εκτός του ότι και τα 3 συγκροτήματα απέδωσαν φοβερά,είναι όλα τα μέλη τους μια παρέα,μακριά απο βεντετισμούς και ανταγωνισμούς,που πολλές φορές έχουμε δεί στην ελληνική σκηνή.Είναι φιλαράκια μας,κι άτομα που θα τους συναντήσουμε στα γνωστά μας στέκια  να πιούμε τις μπύρες μας,παιδιά που το heavy metal είναι κομμάτι της ζωής τους κι αυτό φαίνεται και μέσα απο τη μουσική τους.

 

  Όπως και ενθαρρυντική ήταν αυτή τη φορά η προσέλευση του κόσμου,οπότε αυτή τη φορά δεν έχει γκρίνια απο μένα,τη γλυτώσατε....

 

 Έκαναν φανερό ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πόση δυναμική και ποιότητα υπάρχει στο χώρο του ελληνικού heavy metal,πάμπολλες μπάντες βέβαια,αλλά όσες δουλεύουν σκληρά και σοβαρά κάνουν το βήμα μπροστά,και αυτές οι 3 έχουν κάνει πια άλματα,όχι απλά βήματα.Μπορεί να αδικούνται απο το γεγονός ότι βρίσκονται στην Ελλάδα και ειδικά σε αυτή την τραγική περίοδο που διανύουμε,και αυτό να μην τους χαρίζει την δυνατότητα για κάτι πολύ μεγαλύτερο εκτός συνόρων,αλλά αυτό δεν μειώνει σε ελάχιστα την προσπάθειά τους.

 Και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι για πάντα η μουσική απλώς θα είναι η τρέλα τους και μόνο,αλλά αυτό ίσως είναι και ο λόγος που τους κάνει τόσο αυθεντικούς.

 

  Για το Rockoverdose.gr

  Πάνος Warlord Μπούγαλης

Comments