Είναι πραγματικά ζοφερό το κλίμα στο οποίο ζούμε,κινούμαστε και μέσα από τις μάσκες μας προσπαθούμε να ανασάνουμε, θα μπορούσε να το φανταστεί κανείς στους χειρότερους εφιάλτες του πριν από μια δεκαετία; Η Ελλάδα και ο κόσμος βέβαια έχει πάρει μια τελείως διαφορετική στροφή από την 11/9/2001. Εκείνο ήταν το σημείο μηδέν, ξεκίνησε το πρώτο πλήγμα κατά της ελευθερίας, εδραιώθηκε ή άρχισε να εδραιώνεται ακόμη μεγαλύτερη καταστολή, παρακολούθηση, ευφάνταστοι εχθροί, πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, πόλεμος κατά όσων δε συμφωνούν μαζί μας, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο..Big Brother στις τηλεοράσεις, reality, κουτσομπολιά, κλειδαρότρυπα..η ζωή των άλλων σε δημόσια θέα.
Αυτό που πάει όμως να ψηφιστεί αυτές τις ημέρες στη Βουλή δεν έχει προηγούμενο, πάνε να βάλουν χέρι ακόμα και στην ελευθερία λόγου, όση απέμεινε μιας και ο δημόσιος λόγος δεν περνά και τις καλύτερες μέρες του. Έχω πάψει να ενημερώνομαι από την ελληνική τηλεόραση, εφημερίδες εδώ και πολλά χρόνια. Δεν υπάρχει συνήθως κανένας απολύτως λόγος, είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος της προπαγάνδας που πραγματικά απορείς αν ζούμε πλέον όλα τα προφητικά σενάρια του Όργουελ και του Χάξλεϋ. (1984, Η φάρμα των ζώων, Θαυμαστός καινούριος κόσμος). Αυτό πέρασε και στις ιστοσελίδες οι οποίες ολισθαίνουν επικύνδυνα στο ίδιο μονοπάτι όντας συνήθως κρατικοδίαιτες.
Η τέχνη είχε πάντα ως σκοπό να προβοκάρει, να ερεθίσει, να σε κάνει να σκεφτείς, να αμφισβητήσεις, να ονειρευτείς και εν τέλει να διαμορφώσεις μια προσωπικότητα η οποία δεν θα είναι μια απο τα ίδια. Κάπου εκεί βρέθηκε και το κόλπο με το εύπεπτο και το ανούσιο...
Η αλλοτρίωση των ηθών, το εύκολο, το ξεπούλημα..ο υλισμός και η σάρκα, η ματαοδοξία..
Δεν τους έφτασε όμως ούτε αυτό σε μια διασταλτική ερμηνεία του νόμου τραγούδια όπως τα Refuse Resist, Freedom, Bullet in your Head, Davidian.... και γενικά χιλιάδες δημιουργίες που έχουν πολιτικό στίχο και οδηγούν σε μια κάποια αντίσταση στην αντιδημοκρατικη λαίλαπα και στην προάσπιση της ελευθερίας θα μπορει να οδηγήσει τον καλλιτέχνη σε μια τιμωρία φυλάκισης. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει φίμωση. Ο καλλιτέχνης θα βρίσκεται απέναντι στις ορέξεις του κάθε συστήματος, που με μεγάλη ευκολία θα μπορεί να τον καταδικάζει και εν τέλει να τον εξαφανίζει με κάποια απόφαση. Συμβαίνει αγαπητοί φίλοι ήδη σε άλλες χώρες, πέρασε στη νομοθεσία τους ως οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν ξέρω αν ο κωρονοιός ήταν το ξεκίνημα του τέλους όλων όσων γνωρίζαμε, αυτό που βλέπω είναι πως η δυστοπία των ταινιών είναι εδώ. Συνταγματικές ελευθερίες καταργούνται, η προώθηση της έκφρασης έχει να κάνει πλέον με ότι συμφέρει μια κάστα συγκεκριμένου κύκλου, τα αίσχη βέβαια για να μπει κανείς σε αυτό τον κύκλο γίνονται γνωστά αυτές τις ημέρες δε χρειάζονται να αναπτυxθούν περισσότερο σε αυτό το άρθρο.
Πόσο λάθος μπορεί να γίνει ο κόσμος χωρίς την πραγματική, την ψυχωμένη τέχνη. Λογικά η Γη θα σταματήσει να γυρίζει...οι διωξεις δυστυχώς είναι κοντά, από τον δημιουργό αφαιρείται και σχεδόν ισοπεδώνεται η έκφραση. Καταργούνται δικαιώματα και ελευθερίες στο σύνολό τους. Αυτονόητες καταστάσεις και ένοιες για τις οποίες ένας ολόκληρος πολιτισμός αγωνίστηκε αιώνες.
Ο παραλογισμός και η στέρηση σε όλο τους το μεγαλείο.
H τέχνη είναι αναγκάια όσο ποτέ.
ΥΓ. Παράθεση άρθρου
Οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει:α) να εμπεριέχουν υποκίνηση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων ή μέλους ομάδας, ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής, ιθαγένειας ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού,
β) να εμπεριέχουν δημόσια πρόκληση σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος (άρθρο 187Α ΠΚ).
Για το Rock Overdose,
Χρήστος Τσάνταλης
Comments
