The Offspring: 1 κομμάτι από κάθε δίσκο ώστε να προετοιμαστούμε για το Release Festival.

 

Λιγότερο από 3 μήνες έμειναν για να έχουμε ξανά στη χώρα μας μετά από 15 χρόνια μία από τις πιο σημαντικές μπάντες στην ιστορία του punk rock και του μοντέρνου ήχου γενικότερα.

Μπορεί να γιορτάζουν 30 χρόνια από την κυκλοφορία του “Smash” (1994), το εμπορικότερο album ανεξάρτητης εταιρείας στην ιστορία της μουσικής, αλλά για σήμερα θα περάσουμε από όλη την εκτενή δισκογραφία τους για να προετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά.

 

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

 

Jennifer Lost The War (The Offspring, 1988)

 

 

"Πίσω στο 1988 όπου ο Dexter ήταν ο καλύτερος μαθητής της σχολής Cobra Kai."
Πρώτο κομμάτι, πρώτος δίσκος και ξεκινάμε.

 

Dirty Magic (Ignition, 1992)

 

 

Το κομμάτι με το οποίο δήλωσαν "δεν παίζουμε μόνο punk" και ευτυχώς που το έκαναν.

Αν μπορούσα να κάνω μια αντιστοιχία για τη σημαντικότητα του συγκεκριμένου θα ήταν με το "Fade to Black" των Metallica. Και τα δύο στο δεύτερο δίσκο, και τα δύο αφορμή για να ακούσουν σχόλια του στυλ "γίνατε εμπορικοί".

Έδειξαν όμως πως τα μεγάλα συγκροτήματα δεν χωράνε σε ταμπέλες και μπορούν να κάνουν παραπάνω από ένα πράγματα καλά.

 

Bad Habit (Smash, 1994)

 

 

Περιμένατε το Self Esteem ε;
Τι να κάνουμε, δεν έχει κακό κομμάτι αυτός ο δίσκος και ας ελπίσουμε μιας και κλείνει 30 χρόνια να το τιμήσουν με πολλές επιλογές.

Βάλτο να παίξει ενώ έχεις κολλήσει στην κίνηση και θα με θυμηθείς.
Δεν μπορείς παρά να περιμένεις να φτάσει στο 2:30 και να φωνάξεις μαζί τους "You stupid dumbsh*t goddamn mother fuck*er!".

 

Gone Away (Inxay On The Hombre, 1997)

 

 

Αν έχεις χάσει δικό σου άνθρωπο, το συγκεκριμένο σε αγγίζει όσο ελάχιστα.
Άλλη μία απόδειξη του πως όταν όταν ο Dexter αφήνει την πένα να γράψει για προσωπικές εμπειρίες το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο.

 

I reach to the sky and call out your name
Oh, please let me trade, I would

 

The Kids Aren't Alright (Americana, 1998)

 

 

Θα μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να γίνω προβλέψιμος. Για το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν υπάρχουν λάθος επιλογές αλλά εδώ μιλάμε για έναν ύμνο που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά.

 

Chances thrownNothing's freeLonging for, used to be.

 

Original Prankster (Conspiracy Of One, 2000)

 

 

Πόσο κουλ μπορεί να είναι ένα κομμάτι;
Χαρακτηριστικός ήχος και εικόνα της εποχής και της skate-punk κουλτούρας. Iconic.

 

(Can't Get My) Head Around You (Splinter, 2003)

 

 

Ωραία εισαγωγή και γρήγορο μπάσιμο κατευθείαν στο ρεφρέν. Χαρακτηριστικό κομμάτι που μέσα σε 2 λεπτά αδρεναλίνης χωράει όλα όσα τους κάνανε αγαπημένους.

 

You're Gonna Go Far, Kid (Rise And Fall, Rage And Grace, 2008)

 

 

Αν κάτι κάνουν καλά σε αυτό το άλμπουμ είναι σίγουρα τα ρεφρέν. Trust in You, Hammerhead, Stuff is Messed Up, το ένα πιο κολλητικό από το άλλο.

Το συγκεκριμένο κομμάτι μπορεί να βγήκε 20 χρόνια μετά τον πρώτο τους δίσκο αλλά σίγουρα ανήκει στη λίστα με τα καλύτερά τους.

 

OC Guns (Days Go By, 2012)

 

 

Την αγάπη τους για την Μεξικάνικη κουλτούρα δεν την έχουν κρύψει.
Πέρα από Ισπανικούς τίτλους και στίχους σε κομμάτια ο Dexter έχει κυκλοφορήσει μέχρι και δική του καυτερή σος, "Gringo Bandito".
Στo OC Guns αναμιγνύουν υπέροχα αυτόν τον ήχο με το δικό τους.

 

The Opioid Diaries (Let The Bad Times Roll, 2021)

 

 

Και για το τέλος, ας μιλήσουν οι στίχοι. Γίνεται punk-rock χωρίς λίγο κράξιμο στους βιομήχανους αφέντες μας;

 

Now we've made a nation full of kids on dope
They're looking down now at the end of their rope
So now who's gonna come and fix this
'Cause it won't stop now
Yeah, yeah
'Cause they're not junkies like the news guy said
They're just kids who've gotten over their heads
Big Pharma hooked them in the first place
And it won't stop

 

 

 

Σίγουρα άφησα πολλά απέξω αλλά είπαμε, ένα από κάθε άλμπουμ.
Τι θα διάλεγες εσύ;

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

 

Comments