Αφιέρωμα: 26 χρόνια The Tea Party – “Τhe Edges Of Twilight”

Η πρώτη μελωδία που άκουσα ποτέ από τους Tea Party ήταν το Fire in the Head, εκεί συνειδητοποίησα άμεσα πως ο μουσικός τύπος είχε δίκιο σε όλα τα σχόλια για το ταλέντο τους. Φέτος συμπληρώνονται είκοσι έξι ολόκληρα χρόνια από το  The edges of twilight που έμελλε να είναι και το σημείο αναφοράς για την καριέρα τους. Δεν είναι μόνο τα τριάντα τόσα ανατολίτικα όργανα που παίξανε, δεν είναι πως χαρακτηρίστηκαν και όχι άδικα διάδοχοι των Led Zeppelin, είναι το θάρρος που έδειξε το μαγικό τρίο από τον Καναδά σε μια εποχή που οι επιταγές της μουσική βιομηχανίας φώναζαν  grunge. Mιλώντας με τον Jeff για εκείνη την εποχή μου έλεγε για την ημερομηνία της συναυλίας που είχαν στο Seattle και για τις μπάντες που μαζεύτηκαν στο κοινό για να δουν τους Καναδούς να παίζουν το μεθυστικό rock and roll τους και ναι ήταν όλοι  οι κολοσσοί από κάτω. Support οι Second Coming του Βacolas που ο Jeff  θεώρησε αδερφό του Layne Staley  λόγο συγκατοίκησης την εποχή εκείνη.

Το Edges of twilight είναι ένας δίσκος μαγικός, σε παίρνει στο ανατολίτικο χαλί του και σε ταξιδεύει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της παράδοσης, δανείζεται την μαγεία των Zeppelin φέρνει στο μυαλό τις νύχτες των Doors, παίζει στα ίσια όλα όσα είχαν καταφέρει με αυτή τη συνταγή οι μεγάλοι Cult. Δεν ξέρω αν είναι ο αγαπημένος μου  γιατί το Triptych λίγα χρόνια αργότερα με διακτίνισε στην κυριολεξία, είναι σίγουρα όμως ο πιο φιλόδοξος και μεγαλοπρεπής. Οι Tea Party γέμισαν ένα κενό που υπήρχε και  δεν έχασαν την πρωτοκαθεδρία και τα σκήπτρα στο θρόνο του μυσταγωγικού κ ποιοτικού ροκ από τότε.

 Ο δίσκος δεν έχει αδύναμες στιγμές, είναι όλες κορυφαίες, η δυναμική του είναι τόσο μεγάλη και η χημεία των μελών σε ξεσηκώνει, τρίο ορχήστρα, δεν έχετε παρά να υποκλιθείτε σε συνθέσεις όπως το Bazaar, Silence, Sister Awake,Walk with me να γοητευτείτε από τους σπαραγμούς του Jeff Martin στο Drawing down the moon, την ποιητική συμμετοχή του Roy Harper στο  τέλος…και το ντελίριο του Coming home, θυμάμαι  σαν χθες το βράδυ στο Eightball πριν από κάποια χρόνια να  το τραγουδάει και να μου λέει αφιερωμένο brother..ξαναέρχομαι Ελλάδα σύντομα επειδή εδώ νιώθω σαν το σπίτι μου..μεγάλος δίσκος, μεγάλες στιγμές..τεράστια μπάντα.