Οι Ιρλανδοί Therapy? και πάλι στη χώρα μας και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να λείψουμε για ακόμα μία φορά. Για τους γνώστες, είναι δεδομένο ότι θα περάσουν μία καταπληκτική βραδιά. Για αυτούς που δεν έχουν μυηθεί ακόμα, είναι μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ασχοληθούνε με το συγκρότημα καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να τους δει κάποιος ζωντανά και να μην του αρέσουν.
Η προσέλευση του κόσμου αρχικά ήταν λίγο αποκαρδιωτική στην αρχή αλλά τελικά μαζεύτηκαν αρκετοί και δημιουργήθηκε μία όμορφη ατμόσφαιρα.
Την αρχή έκαναν οι Θεσσαλονικείς Jaw Bones. Όταν έφτασα στο χώρο, όπως πάντα, έριξα μια ματιά στο merchandise των συγκροτημάτων. Ο τύπος που ήταν υπεύθυνος μου είπε πάρε το Jaw Bones. Δεν θα χάσεις. Απάντησα ότι θα δω πρώτα την μπάντα και μετά βλέπουμε. Τελικά με το που ολοκληρώθηκε το μισάωρο set τους επέστρεψα στον πάγκο και το πήρα το mini CD. Ο hardcore-ίζον ήχος τους με κέρδισε από το πρώτο κιόλας κομμάτι. Το ίδιο και η ιδιαίτερη/τρελή (με την καλή έννοια) εμφάνιση του frontman τους. Δυστυχώς θα έλεγα ότι ανήκουν στην κατηγορία “αν ήταν από το εξωτερικό σίγουρα θα κάνανε κάτι πολύ αξιόλογο και με μεγάλη απήχηση”. Εδώ στην Ελλάδα δεν ξέρω… Πραγματικά όμως εύχομαι ότι καλύτερο. Εμένα πάντως στα 30 λεπτά της εμφάνισης τους με κερδίσανε.
Δέκα λεπτά μετά τους Jaw Bones, τη σκυτάλη πήραν οι Αθηναίοι Semen Of The Sun. Το τρίο μας παρουσίασε κομμάτια από το δεύτερο full-length δίσκο του με τίτλο “The Walk”. Alternative rock, με όμορφες μελωδίες, δυνατή σκηνική παρουσία και κομμάτια που ζέσταναν ακόμα περισσότερο τον κόσμο που είχε αρχίσει να μαζεύεται και να δίνει το παρόν. Αν και στη διάθεση τους είχαν μόλις 25 λεπτά, εντούτοις, εισέπραξαν κολακευτικά σχόλια από τον κόσμο και δίνουν εικόνα ενός καλοδουλεμένου και δεμένου συγκροτήματος.
Μετά από σχεδόν μισή ώρα, και αφού όλα ήταν έτοιμα επί σκηνής, οι Ιρλανδοί έκαναν την εμφάνιση τους και με τη μία μας έπιασαν από τα μούτρα με μία καταπληκτική διασκευή του “Isolation” των Joy Division. Οι όποιες αμφιβολίες υπήρχαν για τη συναυλία, εξανεμίστηκαν μέσα σε δευτερόλεπτα. Το πάρτι είχε αρχίσει και συνεχίστηκε για τα επόμενα 85 περίπου λεπτά χωρίς να κάνει πουθενά κοιλιά. Φυσικά καταλυτικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η διάθεση του συγκροτήματος που φαινόταν ότι ήρθαν για να περάσουν καλά ακόμα μία φορά. Λαλίστατος και χαβαλές ανάμεσα στα κομμάτια ο frontman Andy Cairns, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τα προηγούμενα συγκροτήματα.
Οι Ιρλανδοί συνέχισαν την δυνατή τους εμφάνιση (πράγμα που άρεσε πολύ στον κόσμο και το έδειχνε με τις εκδηλώσεις του) με κομμάτια “Exiles”, “Misery” και “Teethgrinder” (όπου έγινε ένας μικρός χαμούλης). Συγκινητική ήταν και η στιγμή που αφιέρωσε το κομμάτι “Die Laughing” στους Kurt Cobain, Phil Lynott και στον πρόσφατα εκλιπόντα πρώην drummer των Iron Maiden, Clive Burr. Κινήσεις από καρδιά που δεν τις βλέπουμε και πολύ συχνά. Φυσικά δεν έλειψαν και οι διασκευές από συγκροτήματα όπως Husker Du, Misfits και The Stooges με το “I Wanna Be Your Dog”, κομμάτι με το οποίο έκλεισαν την βραδιά. Βέβαια ο κόσμος ήθελε και άλλο όπως ήταν λογικό. Μετά από τέτοιες εμφανίσεις δύσκολα θες να φύγεις. Και για κάποια δευτερόλεπτα νόμιζα πως θα συνεχίσουν απλά και μόνο για να περάσουμε καλά αφού, ο drummer της μπάντας Neil Cooper, ξεκίνησε να παίζει το intro του “Run To The Hills” των Maiden (και πάλι φόρος τιμής στον Clive Burr) αλλά τελικά δεν το συνέχισαν.
Μία ακόμα καταπληκτική εμφάνιση των Therapy? στη χώρα μας που δεν νομίζω να άφησε κανέναν παραπονεμένο. Απλά τεράστια live μπάντα. Όσοι ήταν στη συναυλία ξέρουν. Ελπίζουμε να μας επισκεφτούν και πάλι σύντομα.
Setlist:
- Isolation (Joy Division cover)
- Stories
- Living In The Shadow Of A Terrible Thing
- Why Turbulence?
- Exiles
- Unbeliever
- Misery
- Rust
- Teethgrinder
- Epilepsy
- Die Laughing
- The Buzzing
- Before You, With You, After You
- Diane (Husker Du cover)
- Turn
- Knives
- Stop It You’re Killing Me
Encore:
- Little Tongues First
- Nausea
- Ment Abstract
- Nowhere
- Screamager
- Potato Junkie / I Wanna Be Your Dog
Για το Rockoverdose.gr
Απόστολος “Astaldo” Πανταζόγλου
Φωτογραφίες:
Γιάννης “Manowar” Θεοδωρίδης
Comments
