Ο Φεβρουάριος συνεχίζεται, με το φορτωμένο συναυλιακό του πρόγραμμα να μας χαρίζει διαρκώς νέες συγκινήσεις και ολοκαίνουριες εμπειρίες. Αυτή τη φορά, η επιλογή μας ήταν -πάλι- η συμπρωτεύουσα Θεσσαλονίκη και το συμφωνικό μεγαθήριο (pun intended) που επέστρεψε ξανά στη χώρα μας, και δεν ήταν δυνατόν να το χάσουμε.
Λόγω της αυξημένης ζήτησης των εισιτηρίων, η διοργάνωση επέλεξε να αλλάξει τον χώρο διεξαγωγής της συναυλίας από το Eightball στο Principal, μια εκ των υστέρων σοφή κίνηση για αρκετούς λόγους που θα αναφέρω παρακάτω.
Η άφιξή μας στον χώρο του Μύλου συνοδεύτηκε από έντονο αέρα, σκοτεινά σύννεφα και ασθενή ψιχάλα, σαν ο καιρός να προετοιμάστηκε κατάλληλα για την επερχόμενη gothic καταιγίδα που έμελλε να ξεσπάσει. Αφού συναντήσαμε τα συνήθη γνώριμα πρόσωπα και σχηματίσαμε την όμορφη παρέα μας, πήραμε τη θέση μας δίπλα από τον ηχολήπτη μακριά από τη σκηνή, με το σκεπτικό ότι ο ήχος εκεί θα ήταν ο κατάλληλος για να απολαύσουμε το συμφωνικό υπερθέαμα που θα ξεκινούσε από στιγμή σε στιγμή.
Οι Αθηναίοι The Silent Wedding είναι ένα συγκρότημα με εντυπωσιακό βιογραφικό παρά τη φαινομενικά μικρή δισκογραφική παρουσία τους (τρία studio album στα τελευταία δέκα χρόνια). Μετρώντας αισίως 18 χρόνια ζωής, η δυναμική πεντάδα έχει μοιραστεί επανειλημμένως τη σκηνή με πολύ βαριά ονόματα της metal σκηνής, όπως οι Iced Earth, οι Within Temptation και οι Threshold, με τον ξεχωριστό prog/power με συμφωνικά στοιχεία ήχο τους να αποτελεί το ιδανικό opening act για τη βραδιά.
Με αέρα βετεράνων και με εντυπωσιακή ενέργεια, οι Silent Wedding ξεκίνησαν το set τους λίγα λεπτά μετά τις 20:30 με το “Time Of Darkness”. Το ιλιγγιώδες drumming του Ρένου Λιαλιούτη και τα ώριμα φωνητικά του Μάριου Καραναστάση αιχμαλώτισαν την προσοχή από την πρώτη στιγμή. Στη συνέχεια ωστόσο, η βελτίωση του ήχου θα φέρει στο προσκήνιο και τις κιθάρες του Δημήτρη Κατσαρού, ο οποίος θα μας χαρίσει μερικά υπέροχα solo στα “Point Of No Return” και “Caught In The Web”.
Η διαρκής επικοινωνία με το κοινό και η θέρμη με την οποία αυτό υποδέχτηκε τις μελωδίες των μουσικών επί σκηνής ήταν φανταστική, κάτι που εκτόξευσε την απόδοση των Αθηναίων στα μάτια μου, δημιουργώντας μου το εύλογο ερώτημα: «Γιατί αυτό το συγκρότημα δεν έχει μεγαλύτερη αναγνώριση σε διεθνές επίπεδο»;
Προσθέτοντας κομματάρες όπως το “Stealing The Sun” και το καταληκτικό “Song Of The Dead”, η άψογη εμφάνιση των Silent Wedding κέρδισε την αγάπη του κόσμου -και του γράφοντα-, όντας ταυτόχρονα ένα απολαυστικό ορεκτικό πριν από το κυρίως πιάτο που θα ακολουθούσε.
Setlist:
Time of Darkness
The Sea of Fate
Point of No Return
Catharsis
Stealing The Sun
Caught In The Web
Closer To The End
Loneliness
Song of The Dead
Ελάχιστες symphonic μπάντες μπορούν να καυχηθούν ότι ξεπερνάνε σε δημοτικότητα και αναγνώριση τους ασυναγώνιστους και ανεπανάληπτους Therion του Christofer Johnson, οι οποίοι έχουν χτίσει έναν άρρηκτο δεσμό με το ελληνικό κοινό στα 35 χρόνια ύπαρξής τους. Εν όψει της νέας τους τριλογίας άλμπουμ ονόματι “Leviathan” λοιπόν, οι Therion επέστρεψαν για να δυναμώσουν αυτόν τον δεσμό, επιφυλάσσοντας νέες συγκινήσεις.
Ο λόγος που η διοργανώτρια επέλεξε το Principal ως τελικό συναυλιακό venue έγινε αμέσως εμφανής: ο κόσμος που παραβρέθηκε στον χώρο του Μύλου για να παρακολουθήσει τη συναυλία ήταν πολύς παραπάνω απ’ όσους θα μπορούσε να στεγάσει ο αρχικός συναυλιακός χώρος του Eightball, καθώς το Principal ήταν σχεδόν πλήρες την ώρα που η μπάντα ανέβαινε στη σκηνή. Επίσης, η μεγαλύτερη σκηνή του Principal βοήθησε τα μέγιστα στη βέλτιστη σκηνική απόδοση των Therion, οι οποίοι ήταν κυριολεκτικά αεικίνητοι καθ’ όλη τη διάρκεια του ΔΙΩΡΟΥ set τους.
Ανοίγοντας τη βραδιά ακριβώς στις 22:00 με το καθηλωτικό “Blood Of Kingu”, η επτάδα κέρδισε άμεσα την προσοχή του κοινού, κάτι που θα συνέχιζε να έχει μέχρι το τέλος της βραδιάς. Οι αγγελικές φωνές των Lori Lewis και Rosalia Sairem κοσμούσαν υπέροχα τα αντρικά φωνητικά του Thomas Vikstrom, ενώ οι κιθάρες του Johnsson και του Christian Vidal βρίσκονταν σε τέλεια αρμονία μεταξύ τους, υποστηριζόμενες από έναν κρυστάλλινο ήχο από την αρχή μέχρι το τέλος.
Με ένα αδιανόητο set από ΕΙΚΟΣΙ κομμάτια, οι Therion έκαναν στάση σε πολλούς σταθμούς της ένδοξης δισκογραφίας τους, ενώ ταυτόχρονα παρουσίασαν και τις αρετές των “Leviathan” σε ένα επαγγελματικά στημένο set που δεν άφησε ίχνος παραπόνου. Είναι πραγματικά δύσκολο να αναφέρεις κάποια ζωντανή εκτέλεση που να ήταν καλύτερη από τις υπόλοιπες γιατί όλες ήταν πραγματικά μία και μία.
Από το σκοτεινό “Birth Of Venus Illegitima” στο επικό “Asgard” και το gothic ”Sitra Ahra”, γίναμε μάρτυρες ενός πραγματικού best of της τεράστιας καριέρας των Therion, οι οποίοι μας γλύκαναν με τα “Lemuria” και “Siren Of The Woods”, μας ταρακούνησαν με τα “Litany Of The Fallen” και “Ginnungagap” (η εκτέλεση του παρόντος με άφησε άφωνο), ενώ δεν παρέλειψαν να επισκεφτούν και το cover άλμπουμ “Les Fleurs De Mal”, με δύο διασκευές ερμηνευμένες εξ ολοκλήρου στα γαλλικά.
Οι δύο ώρες των Therion στη σκηνή κύλησαν σαν νεράκι, με αποτέλεσμα την ώρα που το καταληκτικό “Sons Of The Staves Of Time” σηματοδοτούσε τη λήξη της βραδιάς, όλοι μας κοιτούσαμε έκπληκτοι τα ρολόγια μας και την ώρα που πέρασε χωρίς να το αντιληφθούμε. Ευτυχώς για μας όμως, η επτάδα επέστρεψε στη σκηνή για το μεγαλειώδες encore της, με το “Rise Of Sodom And Gomorrah” να ΣΕΙΕΙ το Principal.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε κι επίσημα με το κομμάτι που -όπως είπε κι ο ίδιος ο Christofer Johnsson στο τέλος- μόνο στο συγκεκριμένο μέρος του πλανήτη γίνεται αντιληπτή η αληθινή σημασία του τίτλου του, “To Mega Therion”, ρίχνοντας την αυλαία στην άκρως επαγγελματική και αψεγάδιαστη εμφάνιση των Therion, οι οποίοι για άλλη μια φορά επιβεβαίωσαν πως παραμένουν ένα τιτάνιο μέγεθος του symphonic χώρου που λίγοι μπορούν να ξεπεράσουν κι ελάχιστοι μπορούν να μιμηθούν.
Setlist:
Blood Of Kingu
Ruler Of Tamag
Birth Of Venus Illegitima
Tuonela
Twilight Of The Gods
Mon Amour, Mon Ami (Marie Laforet cover)
La Maritza (Sylvie Vartan cover)
Leviathan
Asgard
Morning Star
Black Diamonds
Ginnungagap
Litany Of The Fallen
Siren Of The Woods
Aeon Of Maat
Lemuria
Sitra Ahra
Quetzalcoatl
The Eye Of Algol
Sons Of The Staves Of Time
Encore:
Rise Of Sodom And Gomorrah
To Mega Therion
Για το Rockoverdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης
Φωτογραφίες: Κατερίνα Μήτικα
Comments
