Aνήκω στην κατηγορία των μουσικόφιλων που θεωρεί την πρώτη και κιθαριστική περίοδο των Radiohead μακράν καλύτερη της δεύτερης που λαμβάνει χώρα μετά το Kid A. Ομολογώ επίσης πως έως και το Ok Computer πίστευα πως οι Radiohead θα παραμείνουν για πάντα στην κορυφή του κόσμου…. Το 1995 πριν ακριβώς 28 ολόκληρα χρόνια κυκλοφόρησε το Bends, είχε σαρώσει ήδη τα πάντα στο πέρασμα του το Pablo Honey με το πολύ γνωστό σε όλους Creep. Οικονομικά λοιπόν ο Yorke και η παρέα είναι εξασφαλισμένη από το ξεκίνημα, αυτό που πρέπει να αποδείξουν είναι πως δεν πρόκειται για άλλη μια μπάντα οne hit wonder..
Οι Radiohead μόνο τέτοιοι δεν ήταν, δύο χρόνια μετά συνθέτουν ένα πραγματικό αριστούργημα που έχει θόρυβο, ταξίδι, δράμα, νοσταλγία, μελωδίες, τρομερή ερμηνεία και στίχο. Φυσικά και η εταιρεία ξέρει τι έχει στα χέρια της και το promo είναι τεράστιο πετώντας απίστευτα singles όπως τα Fake Plastic Trees, High and Dry, το κλασσικό Street Spirit που τραγουδήσαμε και διασκευάσαμε όλοι. Η ομορφιά και η ευαισθησία των Radiohead είναι διάχυτη σε κάθε νότα του δίσκου, Nice Dream, Bullet Proof…δεν μπορώ να αφήσω κάποιο τραγούδι έξω πραγματικά, ο οίστρος είναι τόσο μεγάλος που αντιλαμβάνεσαι τη φόρμα και την συναισθηματική κατάσταση των μελών ακούγωντας b sides της εποχής όπως τα Pearly και το φοβερό Trickster. Δίσκος ορόσημο, πραγματικά αποκαλυπτικός, βιάστηκαν πολλοί τότε να τους χαρακτηρίσουν ως κλώνους του Jeff Buckley ή πολύ επηρεασμένους από τον Kurt…η απάντηση δόθηκε λίγο αργότερα με την καθολική αναγνώριση του Οk Computer.
Το The Bends είναι ένα album που έχει τα καλύτερα και ποιοτικότερα στοιχεία της εποχής συμπυκνωμένα και πηγαίνει πολλά βήματα παραπέρα, προετοιμάζοντας το έδαφος για κάτι αξεπέραστο..
Για το Rock Overdose,
Χρήστος Τσάνταλης
Comments
