Οι κάποτε μόνιμοι στα μέρη μας Τruckfighters, θα επέστρεφαν μετά από άπειρα χρόνια στον τόπο παλαιών εγκλημάτων τους, στο ιστορικό Αn Club, χωρίς νέα πραμάτεια, μιας και το τελευταίο studio album τους “V” χρονολογείται το 2016, αλλά με άφθονη όρεξη για μια εμφάνιση με μπόλικο ιδρώτα, επικά ακροβατικά και stoner rock υψηλών οκτανίων.
Μου έκανε ευχάριστη εντύπωση η μεγάλη προσέλευση, από πολύ νωρίς μάλιστα, όταν δηλαδή θα ανέβαινε στη σκηνή το opening act της βραδιάς, οι Aθηναίοι Potergeist. Αυτούς κι αν τους έχουμε δει αμέτρητες φορές μέσα στα χρόνια, στο υπόγειο της Σολωμού. Με τον αέρα, αλλά παράλληλα και με την ταπεινότητα έμπειρων βετεράνων, που παίζουν εντός έδρας, έβγαλαν τόνους ενέργειας και groove-αραν το κοινό με γενναίες δόσεις heavy ήχων και southern επιρροών.
Αρχής γενομένης με το εγχώριο classic πλέον “Rivers And Oceans” έκαναν στάσεις σε όλη τη δισκογραφία τους και για του λόγου το αληθές, έκλεισαν το set τους με ακραίο blast from the past και συγκεκριμένα το “Rider” από το ομώνυμο ΕP του 2008. Νωρίτερα, μας είχαν φιλοδωρήσει με δύο καινούριες συνθέσεις, αλλά και γνωστούς και μη εξαιρετέους δυναμίτες, όπως τα “Nothing & Everything”, “Swampire”, “Kings Army” και “Southern Crown”, δείχνοντας ότι είναι σε φουλ φόρμα και ότι τα καλύτερα έρχονται.
Μετά από την ιδιαίτερα δυναμική εμφάνιση από τους δικούς μας Potergeist (ελπίζουμε να μην κάνουμε πάλι πολύ καιρό να τους ξαναδούμε), περάσαμε στο κυρίως πιάτο της βραδιάς, τους fuzzy party animals Truckfighters. Οι Σουηδοί stoner rockers εκείνο το βράδυ μας έδειξαν πόσο επαγγελματίες είναι και πόσο γουστάρουν αυτό που κάνουν, παρ’ όλα τα σοβαρά προβλήματα που προέκυψαν. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Το μαγαζί ήταν πίτα, μιας και οι Truckfighters φημίζονται για τα δυνατά και εκρηκτικά show τους. Είχαν και 8 χρόνια να εμφανιστούν στα μέρη μας, από το Desertfest συγκεκριμένα, οπότε ήταν λογικό να γεμίσει το An Club. Ο κόσμος πρόσμενε πως και πως να ανέβουν στη σκηνή, σε ένα ιδιαίτερα ηλεκτρισμένο vibe. Μόλις οι Truckfighters ανέβηκαν στη σκηνή, η ατμόσφαιρα εκτοξεύτηκε στα ύψη. Ο Niklas "Dango" Källgren (κιθάρα), ο Oscar “Ozo” Cedermalm (μπάσο, φωνητικά) και ο Johan "Toro" Marberg (τύμπανα) προκάλεσαν έναν πανζουρλισμό που ταρακούνησε τα θεμέλια του Αn Club. Τα παιδιά ξεκίνησαν και αμέσως φάνηκαν τα πρώτα θέματα ήχου ειδικά στην κιθάρα. Στα αυτιά μου ακουγόταν λίγη, χαμηλή, δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Άρχισα να αναρωτιέμαι λοιπόν, μήπως φταίει η θέση που καθόμουν (στα αριστερά όπως βλέπουμε τη σκηνή, εκεί που ήταν το merch). Δε μπορούσα όμως εύκολα να μετακινηθώ προς το κέντρο για να έχω μια πιο σφαιρική άποψη, αφού ήταν τίγκα στον κόσμο. Ρώτησα κάποιους γνωστούς μου που ήταν δίπλα μου και είχαν την ίδια άποψη με εμένα, δηλαδή ότι ο ήχος της κιθάρας δεν ήταν ικανοποιητικός. Παρ’ όλα αυτά ο Dango χοροπήδαγε από την αρχή σαν κατσίκι και μας πόρωνε.
Η φωνή του Ozo αλλές φορές ακουγόταν, άλλες φορές χανόταν στη διάρκεια του set. Στο δεύτερο κομμάτι ο ενισχυτής του μπάσου κάηκε και μύριζε καμμένο. Ο Ozo όμως δεν πτοήθηκε καθόλου, έφυγε τρέχοντας από τη σκηνή και πήγε στα παρασκήνια φέρνοντας γρήγορα πίσω μία άλλη φέτα, την οποία κούμπωσε άμεσα και επανήλθε πιο δυνατός και πιο στιβαρός. Σε κάθε περίπτωση, η ολιγόλεπτη αμήχανη διάρκεια καλύφθηκε από τον Dango σολάροντας και παίζοντας riffs με τον Toro, που έδωσε πόνο στα τύμπανα και μας έδειξε και τις δεξιότητές του. Ηχητικά τα τύμπανα ήταν... τούμπανο! Δεν είχαν κάποιο θέμα σε όλη την εμφάνιση των φορτηγατζήδων. Τα θέματα όμως δε σταμάτησαν εκεί, αφού και το Mesa Boogie κεφάλι - ενισχυτής του Dango κάηκε και αντικαταστάθηκε άμεσα από ένα κεφάλι Marshall. Αυτό τελικά όμως κατέληξε σε καλό, αφού στα αυτιά μου ο ήχος της κιθάρας βελτιώθηκε σημαντικά! Αυτό που κρατάω είναι ότι το power trio δεν πτοήθηκε ούτε στιγμή και κράτησε την ενέργεια του κοινού ψηλά. Ναι, θα μου πεις είναι μπαρουτοκαπνισμένη μπάντα και χρόνια στο κουρμπέτι οπότε ξέρουν τι να κάνουν. Nαι, θα μου πεις ότι δεν έχει συμβεί μόνο σε αυτούς, γιατί τα ζητήματα αυτά είναι στα πλαίσια αυτής της δουλειάς. Μαζί σου! Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η αμεσότητα, που είχαν οι Truckfighters να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη κατάσταση και η αυτοπεποίθηση που έβγαζαν μεταξύ τους και στο κοινό, δείχνοντας μας ότι δεν έχουν χρόνο για τις αντιξοότητες που προκύπτουν κι ότι έχουν επίσης μία αποστολή, να διασκεδάσουν το κοινό και τους εαυτούς τους. Και το πέτυχαν!
Σχετικά με τη σκηνική παρουσία των Truckfighters, ό,τι και να πω πραγματικά είναι λίγο. Ο Dango απλά έκλεψε την παράσταση όπως κάθε φορά. Δεν είναι ακριβώς ο frontman, αλλά ήταν το κέντρο της προσοχής. Τι χοροπήδαγε σαν μαϊμού, τι σήκωνε το πόδι του ψηλά, τι έκανε duckwalk με τον δικό του τρόπο, τι στριφογύριζε γύρω από τον εαυτό του! Ήταν και πολύ επικοινωνιακός με το κοινό, το οποίο τον γούσταρε τρελά. Το show τελειώσε με το hit της μπάντας, το “Desert Cruiser”, με όλο το μαγαζί απλά να είναι εκτός ελέγχου. Στη μέση της ηχητικής μπόχας του κομματιού, ο Ozo έδωσε το μπάσο στο κοινό και έκανε crowdsurfing! Αφού επέστρεψε στη σκηνή πρόσπάθησε να πάρει πίσω το μπάσο για να συνεχίσει, αλλά δεν του το εδιναν, οπότε ο τρελός σκέφτηκε μέσα του “Δε γαμ@@ται, ας ξανακάνω crowdsurfing”. Και μετά απλά χάθηκε μέσα στη μαύρη τρύπα του An Club! Δεν επέστρεψε ποτέ! Τη βραδιά την έκλεισαν οι εναπομείναντες Dango και Toro μέσα σε τρελή εκσταση!
Συνοπτικά, οι Αθηναίοι Potergeist κατάφεραν να ζεσταίνουν άψογα το κοινό, με τα βαριά τους riffs, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα ιδανική για το τι θα ακολουθούσε. Οι Truckfighters, παρ’ όλα τα τεχνικά θέματα που προέκυψαν, απέδειξαν γιατί θεωρούνται μια από τις δημοφιλέστερες stoner rock/metal μπάντες του πλανήτη την τελευταία δεκαετία. Είχαν απίστευτη ενέργεια και δεν πτοήθηκαν καθόλου στις δυσκολίες, δείχνοντας αυτοπεποίθηση και επαγγελματισμό. Ήταν ένα σχεδόν sold out show, που άφησε μια γλυκιά γεύση στους παρευρισκόμενους (ό,τι και να γράφω εγω για τις αναποδιές που είχε η βραδιά, στο δια ταύτα ο κόσμος γούσταρε απίστευτα), κερδίζοντας σίγουρα και νέους λάτρεις από τις νεότερες γενιές. Αξίζει με τα μπούνια να δείτε ζωντανά και τις δύο μπάντες!
Για το Rock Overdose,
Potergeist: Δημήτρης Σούρσος
Truckfighters: Νικόλας Καλογήρου
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
