UP THE HAMMERS FESTIVAL VII Day 1- Live Report

Αφού την προηγούμενη μέρα πήραμε την πρώτη μας δόση απο το φετινό UP THE HAMMERS FESTIVAL VII,σήμερα Παρασκευή τα πράγματα σοβαρεύουν,ξεκινάει επίσημα η πρώτη μέρα στο An club και συνεπέστατοι στο ραντεβού μας,φτάνουμε αρκετά νωρίς για τα καθιερωμένα και για να πιάσουμε και καλή θέση.

 

  Ο κόσμος λίγος σχετικά στην είσοδο,πράγμα αναμενόμενο κι επαναλαμβανόμενο,λόγω του εργάσιμου της ημέρας,που ευτυχώς όμως αργότερα έγινε στη διάρκεια αρκετός.

 

 Την αυλαία θα άνοιγαν οι Θεσσαλονικείς WITCHCURSE.

 Χωρίς τον κανονικό τους τραγουδιστή,που τους εγκατέλειψε πρόσφατα,προσπάθησαν να ζεστάνουν το ελάχιστο ακόμα κοινό.Με heavy metal που αποδίδει φόρο τιμής στους IRON MAIDEN,αφού πολλά riffs ήταν εξώφθαλμα όμοια καθώς και πολλά άλλα μέρη των τραγουδιών.

Ομολογουμένως το προσπάθησαν φιλότιμα,σίγουρα παρουσίασαν αδυναμίες κι ελπίζουμε σύντομα τους ξαναδούμε με κανονική σύνθεση και πιο δεμένους.Παρόλα αυτά κατάφεραν με τον δυναμισμό τους να δώσουν ρυθμό και να μην κουράσουν.

 

Eπόμενοι στην λίστα ήταν οι Βέλγοι GAE BOLGA.Δεν είχα προηγούμενη επαφή με το συγκρότημα παρά με κάποια μικρή ακρόαση κάποιων κομματιών τους.Αυτό που παίζουν είναι καθαρόαιμο thrash metal με πολύ ταχύτητα κι ορμή,με φανερότατες επιρροές απο Slayer και Tankard.Eίχαν φανερή διάθεση για κάτι καλό,ήταν καλά στημένοι πάνω στην σκηνή αλλά δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασαν.

Απο την άλλη δε μπορείς να μην διακρίνεις σίγουρα κάποια θετικά στοιχεία,τα οποία αν αναπτύξουν κι άν αποκτήσουν κι έναν πιο προσωπικό χαρακτήρα θα τους βοηθήσει πολύ.

 

 

 Μετά σειρά είχαν οι Έλληνες doomsters SORROW PATH.

 Δεν νομίζω να χρειάζονται συστάσεις αφού τον τελευταίο καιτό μας απασχολούν ευχάριστα με την συνεχώς ανοδική τους πορεία.Εξάλλου είναι μια μπάντα με πολύχρονη παρουσία κι αυτό φάνηκε για πολλοστή φορά πάνω στην σκηνή.

Άρτιο δέσιμο,συναρπαστικές συνθέσεις βασισμένες στο ήδη υπάρχον υλικό αλλά και με ένα καινούργιο κομμάτι,με τίτλο "Brother of life",καθώς και με μια διασκευή στο "Black mass" των θεών,για μένα,WARLORD!Δεν νομίζω ότι χρειάζονται να ειπωθούν πολλά,όσοι τους έχουμε δεί live ξέρουμε ότι πάντα μας δίνουν ότι καλύτερο μπορούν,κι αυτό κινείται σε υψηλό επίπεδο.Αυτό έκαναν και την Παρασκευή με αψεγάδιαστο τρόπο.

 

 

  Η ώρα περνάει,ο κόσμος αυξάνει σταδιακά και οι Φινλανδοί EVIL LYN παίρνουν θέση.Σε λίγο καιρό κυκλοφορεί απο την ελληνική εταιρεία Iron on Iron η πρώτη τους δουλειά και φαίνεται ότι η εμφάνισή τους ήταν η καλύτερη διαφήμιση.Πολύ καλή μπάντα,με την μικρόσωμη τραγουδίστριά τους να κλέβει την παράσταση.Εκπληκτική φωνή που απέδωσε πολύ δυναμικά το κλασσικό heavy metal που παίζει η μπάντα,χωρίς κανένα μέλος να υστερεί.Με πολύ αμεσότητα και επαφή με τον κόσμο,κέρδισαν χαλαρά τις εντυπώσεις και το ενδιαφέρον μας.Εκτός απο τα δικά τους κομμάτια έπαιξαν και 2 διασκευές,το "Purgatory"(IRON MAIDEN) και το "Heavy metal angels"(HEAVY LOAD), το οποίο έκλεισε το show τους σκορπώντας πανικό και υστερικές εκδηλώσεις αφού είναι γνωστή η αδυναμία των Ελλήνων οπαδών για τη συγκεκριμένη μπάντα.Παρότι νέα μπάντα οι EVIL LYN παρέδωσαν διαπιστευτήρια για μια καλή πορεία στο μέλλον.

 

 

   Μετά μεγάλη μερίδα θεατών συνωστίστηκε μπροστά στην σκηνή κι αιτία το ότι ακολουθούσαν οι Ιταλοί HOLY MARTYR.Επικούρα μέχρι το κόκκαλο και με γνωστή την αγάπη και το θαυμασμό του συγκροτήματος για την χώρα μας και την ιστορία μας.

  Το τι επακολούθησε απο τις πρώτες νότες μέχρι το τέλος δύσκολα περιγράφεται.Πιο δυναμικοί κια πιο επικοί ακόμα κι απο τους δίσκους τους,έστειλαν κόσμο αδιάβαστο απλά.Εξαιρετική απόδοση σε όλα τα επίπεδα,πόρωση μέχρις εσχάτων και ένα club να τραγουδά μαζί τους τους στίχους.Χωρίς δευτερόλεπτο χαλάρωσης,καταιγιστικοί και ογκώδεις.Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπήρξε μέσα στο φεστιβάλ άτομο που να μην εντυπωσιάστηκε απο την εμφάνιση που έκαναν,τα έδωσαν όλα και το κοινό τους αντάμειψε με το χειροκρότημά του.

 

 

  Ανασυγκρότηση μέχρι να έρθει η ώρα για ένα συγκρότημα θρύλο,τους PAGAN ALTAR.Οι Βρετανοί που πρωτοεμφανίστηκαν το 1976 και ακόμα είναι εδώ,κι όχι τυχαία.Δύσκολα θα υπάρξει συγκρότημα που να μας δώσει υλικό στο epic heavy doom όμοιο με το δικό τους.Με αυτή την ιδιαίτερη και μοναδική φωνή του Terry Jones που σε στέλνει σε άλλους περίρεγους κόσμους μαζί με τις ευφάνταστες απόκοσμες συνθέσεις τους.

 

  Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν ξεκίνησαν και τόσο ευοίωνα.Αρχικά ο ήχος παρουσίασε κάποια προβλήματα,ειδικά στα πρώτα κομμάτια,πράγμα που διορθώθηκε σχετικά γρήγορα,αλλά και με τον τραγουδιστή φανερά καταπονημένο απο κάποιο πιθανό κρυολόγημα,αφού ήταν συνεχώς με ένα χαρτομάντηλο ανα χείρας.

 

 Μπορεί σε συνδυασμό με το πέρασμα των χρόνων η φωνή το να μην είναι η ίδια,αλλά αυτό το συναίσθημα που σου βγάζει δεν το συναντάς εύκολα.Είναι αυτό που λέμε ότι δεν τραγουδάει αλλά ερμηνεύει με όλη τη σημασία της λέξεως.Και αυτό είναι πολύ πιο βασικό απο το αν έχει την δυνατότητα να ανεβάσει οκτάβες ή να ουρλιάξει στα ουράνια.

  Τα lives των PAGAN ALTAR αποκτούν μορφή ιεροτελεστίας,χωρίς να υστερούν σε δύναμη και heavy feeling,είναι ο τέλειος συνδυασμός όλων αυτών των στοιχείων.Μπορεί να μην το κατάφεραν στο ακέραιο αλλά πέτυχαν σε πολύ μεγάλο βαθμό να μας ταξιδέψουν στην μουσική τους και στους παγανιστικους τους κόσμους.Και αυτό το απέδειξε έντονα και η ανταπόκριση του κοινού σε όλη τη διάρκεια που έπαιξαν.

 

 

  Και σιγά σιγά πλησιάζουμε στο τέλος,και τι τέλος.Με ακόμα ένα συγκρότημα θρύλο για τους οπαδούς του παραδοσιακού heavy metal.

  Σειρά για την κανονική πλέον εμφάνιση των Αμερικανών SHOK PARIS.

Γερόλυκοι μέν,αφού υφίστανται απο το 1982,αλλά ήδη την προηγούμενη μέρα είχαν ήδη διαγράψει εν μέρει τις αμφιβολίες κάποιων περί αντοχών.Οπότε έμεν να δούμε σε ένα πλήρες πρόγραμμα τι μας επιφύλασαν.

  Με την μπάντα να ανεβαίνει στην σκηνή,με τα 2 νέα μέλη της,και με το κοινό να έχει αρχίσει να ενθουσιάζεται πρίν κάν ξεκινήσουν.Κι όταν ξεκινάνε....ναι ώρα για ένα τεράστιο heavy metal party!!!Πανζουρλισμός ίσως είναι η λέξη που μπορεί να περιγράψει το τι συμβαίνει κάτω απο την σκηνή.Δεν χρειάστηκαν πολλά για να πάρουν το κοινό μαζί τους.Αγνότητα,τιμιότητα,κέφι,δύναμη,φρεσκάδα που θα την ζήλευαν πολλοί νεώτεροι,τραγούδια ύμνοι.

 Εκατοντάδες φωνές να τραγουδάνε κάθε στίχο απο κάθε κομμάτι,κύματα πανικού που σκορπάει μια μπάντα που σέβεται απόλυτα το όνομά της και την ιστορία της,αλλά ακόμα πιο πολύ τους οπαδούς της.Γιατί πράγμα να πρωτομιλήσω,για το δαιμονισμένο παίξιμό τους,για τις τραγουδάρες,για τη φωνή του Vic Hix που νομίζεις ότι δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα απο την ημέρα που πρωτοεμφανίστηκε,ότι και να πείς θα είναι λίγο.Είναι απο εκείνες τις στιγμές που απλά το βιώνεις κια τα λόγια είναι φτωχά για να δώσουν την απόλυτη εικόνα.Είμαι σίγουρος ότι όσοι είσασταν εκεί καταλαβαίνετε απόλυτα τι εννοώ,για τους υπόλοιπους που δεν μπόρεσαν να το ζήσουν για διάφορες αιτίες,απλά χάσατε....

 

  Η εμφάνιση φτάνει στο τέλος αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα μετά απο ότι έχει γίνει.Ο κόσμος αποζητά ακόμα περισσότερο και οι SHOK PARIS μας αποτελειώνουν με ένα μαγευτικό κολασμένο encore!!!

 

 

  Κανείς δε θέλει να τελειώσει αυτό που ζούμε αλλά δυστυχώς δε γίνεται,αποκαμωμένοι μαζεύουμε όσες δυνάμεις έχουμε για να ανχωρήσουμε.Εξάλλου μας περιμένει και την επόμενη μέρα ένα ολοκαύτωμα!

 

  Η πρώτη μέρα του φεστιβάλ κλείνει με τον ιδανικότερο τρόπο και με τα τεράστια χαμόγελα στα πρόσωπα όλων να αποδεικνύουν ότι ήταν μια υπέροχη βραδυά.

 

 

  Για το Rockoverdose.gr

  Πάνος Warlord Μπούγαλης 

 

 Photos & videos by Πάνος Warlord Μπούγαλης

Comments