UP THE HAMMERS SPECIAL EDITION II – Live report

Για δεύτερη χρονιά,μετά την επιτυχία του περυσινού με CRIMSON GLORY,διεξήχθη το Up the Hammers special edition II.

Αυτή την φορά headliners θα ήταν ένα από τα πιό αγαπημένα και ιστορικά συγκροτήματα του heavy metal,οι θρυλικοί MANILLA ROAD.Μαζί τους θα μοιράζονταν την σκηνή 2 ελληνικά,ένα πορτογαλικό κι ένα ιταλικό συγκρότημα.

Έτσι την Κυριακή 14 Οκτωβρίου ξαναπήρα το δρόμο για το Kytarro live club με τεράστιες προσδοκίες αφού ήδη οι MANILLA ROAD είχαν ανακοινώσει εδώ και μήνες ότι θα έπαιζαν ένα τρίωρο set που θα περιείχε κι ολόκληρο το "Open the gates"!!!

 

Εφτασα κατά τις 6 η ώρα κι ακόμα ο κόσμος ήταν λίγος όπως συνηθίζεται...αλλά ας το προσπεράσουμε για άλλη μια φορά το συγκεκριμένο θέμα.

 

 Την έναρξη έκαναν οι Πορτογάλοι MIDNIGHT PRIEST,μια μπάντα που παίζει παραδοσιακό metal.

Προσπάθησαν για το καλύτερο,βέβαια δεν έχουν κάτι ξεχωριστό στη μουσική τους και οι επιρροές απο Iron Maiden κάπου παραείναι εμφανείς αλλά είναι  μιά πολύ νεανική μπάντα που έχει καιρό να βρεί το δρόμο της ακόμα και να αποκτήσει προσωπικότητα.Πάντως είχαν καλή διάθεση και κατάφεραν να πάρουν τον κόσμο με το μέρος τους.Δέν έλειψαν και οι τεχνικές αδυναμίες αλλά είπαμε,είναι νέοι και τα όποια λάθη έχουν περιθώρια διόρθωσης.

Επόμενοι ήταν οι Έλληνες WARDANCE.

Με ένα πρόσφατο δίσκο δυναμίτη του epic metal και με εντυπωσιακές ήδη εμφανίσεις ήρθαν να βάλουν τις πρώτες φλόγες.Η συνθετική τους ικανότητα εγνωσμένη,τραγούδια πορωτικά και με το πνεύμα των MANOWAR-WARLORD να πλανάται μέσα σε αυτά.Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν φανατικό κοινό και το οποίο για άλλη μια φορά τίμησαν με την εμφάνισή τους.

Στο set που έπαιξαν συμπεριέλαβαν κι ένα νέο κομμάτι με τίτλο "Achilles war dance" κι έκλεισαν με διασκευή σε WARLORD,το "Lucifers Hammer".Για ακόμα μια φορά μας άφησαν ικανοποιημένους χωρίς όμως να είναι και η καλύτερή τους εμφάνιση αφού μου φάνηκαν κάπως αγχωμένοι.

 

  Κι ενώ είχαν σειρά οι Ιταλοί ETRUS GRAVE να ανέβουν στη σκηνή ένα αναπάντεχο πρόβλημα στα ηλεκτρικά συστήματα οδήγησε σε μια ολιγόλεπτη διακοπή.Ευτυχώς αποκαταστάθηκε γρήγορα και χωρίς να μας χαλάσει ούτε στο ελάχιστο την διάθεση.

                  Ομολογώ ότι πρώτη φορά θα ερχόμουν σε επαφή με την μουσική τους.Μάλιστα δεν ήταν λίγοι όσοι σχολίασαν την εμφάνισή τους,αλλά όταν ξεκίνησαν πρέπει να βούλωσαν πολλά στόματα.Μπορεί να μην είχαν κάποια κινητικότητα επί σκηνής και ο κιθαρίστας να ήταν με την ίδια έκφραση σχεδόν σε όλο το set,αλλά η μουσική τους ήταν πολύ ενδιαφέρον heavy και πολύ πιό δυνατό απ'ότι πολλοί περίμεναν ίσως.

Σε αυτό βοήθησε τόσο η σκηνική παρουσία του τραγουδιστή,που ήταν πολύ δυναμική όσο και οι φωνητικές του δυνατότητες.Και βάθος διέθετε και ένταση αλλά διέπρεψε και στις πιο ψηλές νότες με ένα ειδικά απίστευτο τράβηγμα σε ένα σημείο.Συνολικά μια πολύ καλή παρουσία.

 

DARK NIGHTMARE για το προτελευταίο γκρούπ της ημέρας.Τα παληκάρια απο τα Γρεβενά κουβάλησαν όλη τους την επικούρα επί σκηνής.Παίζοντας υλικό κυρίως απο τον πρόσφατο δίσκο τους,"Beneath The Veils Of Winter",ξεσήκωσαν το ένθερμο και πολύ πια αριθμητικά κοινό.Ένας πανικός επικράτησε ειδικά στις πρώτες σειρές που βρισκόμασταν και τα παιδιά το άξιζαν με το παραπάνω.

Δεν μας άφησαν σε χλωρό κλαρί,απίστευτη ένταση και πόρωση και ειδικά όταν ξεκίνησαν οι πρώτες νότες του "Dragonslakes" φτάσαμε στην αποκορύφωση με τους οπαδούς να τραγουδάνε μαζί τους.Ιδανική τελευταία γεύση πρίν τους θρύλους!!

 

Και τώρα έφτασε η πολυπόθητη στιγμή για να ξαναδούμε τους MANILLA ROAD!!Παρότι λατρεμένο μου συγκρότημα,είχα αξιωθεί να τους δω για πρώτη φορά πρίν 3 χρόνια στην Γερμανία και τώρα επιτέλους εντός έδρας σε πλήρες,τι πλήρες δλδ υπερπλήρες set.

To τι ύμνους μας έχουν προσφέρει στα τόσα χρόνια ιστορίας τους είναι γνωστό σε όλους όσους ασχολούνται με την μουσική μας.Βλέποντας κανείς το setlist της συγκεκριμένης συναυλίας,μόνο δέος θα μπορούσε να νιώσει.Οι κύριοι ήρθαν να μας ανταποδώσουν την αγάπη τους με 32 θρυλικά κομμάτια!!!

Όλοι επί σκηνής και οι πρώτες νότες έρχονται να πυροδοτήσουν την βόμβα(κοινό) που εξεράγη μεμιάς.Το "Open the gates" άλμπουμ ήταν αυτό που θα παιζόταν στο πρώτο μέρος.Να πιάσεις και να μιλάς για ένα ένα τα τραγούδια του δε νομίζω ότι έχει νόημα,όλα είναι απλά ιστορικά κι ανυπέρβλητα.Ο Bryan Patrick ογκόλιθος στα φωνητικά και την σκηνική παρουσία.Άμεσος και φιλικός με το κοινό,να οργώνει την σκηνή,να πλησιάζει το κοινό και να επικοινωνεί μαζί τους.Μάλιστα χθές που μιλάγαμε μου έλεγε ότι μου έκανε νόημα σε αρκετά σημεία αλλά εγώ σύμφωνα με τα λεγόμενά του ήμουν "lost in Necropolis"...

 O ντράμερ Νeudi Nederth παρότι κρυμμένος πίσω απο τα banners που είχαν τοποθετηθεί μπροστά απο το kit έπαιζε τα πάντα όλα.Έτσι κι αλλιώς άτομο "τρελαμένο" με την καλή έννοια,το βγάζει και στο τρόπο που παίζει και γεμίζει με όγκο τα κομμάτια. Μαζί με τον μπασίστα Joshua Castillo κατάφεραν να χτίσουν ένα σινικό τείχος επιβλητικό και στοιβαρό.

  

 Για τον αξιότιμο κύριο Mark "The Shark" Shelton ότι και να πεί κανείς θα είναι λίγο.Δε ξέρω αν μπορώ να τον χαρακτηρίσω αλλιώς εκτός από "τεράστιο" και σαν μουσικό και σαν άνθρωπο,αφού είχα την ευκαιρία να μιλήσουμε και στο πάρτυ του site το Σάββατο αλλά και την επομένη μετά τη συναυλία.

  Το πόσο ζούσε κάθε στιγμή και κάθε νότα ήταν εμφανές στο πρόσωπό του και στις εκφράσεις του.Δεν βγαίνουν τέτοια τραγούδια απο κάποιον που δεν αγαπά αυτό που κάνει και δεν αποτελεί κομμάτι αναπόσπαστο της ζωής του.Πάθος ζωγραφισμένο στον τρόπο που χάιδευε ή "βασάνιζε" τις χορδές της κιθάρας του,ανυπέρβλητο συναίσθημα όταν πλησίαζε το μικρόφωνο και τραουδούσε.Ζωντάνια και δύναμη,ακούραστος παρά την ηλικία του.Σε κάποιο σημείο χρειάστηκε ακόμα και να του κάνουν ενα ελαφρύ μασάζ στα δάχτυλα αφού έπαιζε αδιάκοπα επί σχεδόν 2 ώρες μέχρι εκείνο το σημείο κι είχε ακόμα μέλλον.

 Μετά την ολοκλήρωση του "Open the gates" φυσικά ακολούθησαν κομμάτια απο όλη την μυθική τους ιστορία,απο τα "Deluge" και "Mystification" καθώς και απο τα τρία πρώτα άλμπουμς,ενώ έπαιξαν και απροβάριστο το "Street jammer".

Τρείς ώρες είχαν περάσει σχεδόν και έφτασε η ώρα να αποχωρήσουν,τυπικά μεν αφού δεν υπήρχε περίπτωση να μη ξαναβγούν σε αυτό το εκστασιασμένο κονό.Λίγο πρίν ο Mark Shelton είχε ευχαριστήσει το ελληνικό κοινό για την συμαράσταση και υποστήριξη στν μπάντα απο τις πρώτες ημέρες τους.Επειδή ήμουνα,μετά τα 5 πρώτα κομμάτια,συνέχεια στν πρώτη σειρά,μπορώ να πώ με απόλυτη ασφάλεια το πόσο συγκινημένος,σχεδόν βουρκωμένος ήταν όταν αναφέρθηκε σε αυτό το θέμα.Πραγματικά εκεί ένιωσα για άλλη μια φορά το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου.

 Επιστρέφουν για ένα τελευταίο κομμάτι,μας αρπάζουν κάθε τελευταίο ίχνος ικμάδας κι αποχωρούν μέσα σε ένα αγνό και απο καρδίας χειροκρότημα του κόσμου για την μοναδική μαγική βραδυά που μας χάρισαν!!!

 Τα φώτα της σκηνής σβήνουν κι αυτό που ακούς απο όλους ήταν ότι δεν νομίζουν να έχουν ούτε πρόκειται ίσως να ξαναζήσουν τέτοια εμπερία.(μη λέμε μεγάλες κουβέντες γιατί έχουμε και WARLORD να δούμε..) 

 

 Τhanx MANILLA ROAD!!!

 Up the Hammers!!!

 

 

   Για το Rockoverdose.gr

   Πάνος Warlord Μπούγαλης

  Photos & videos by Πάνος Warlord Μπούγαλης

 

 

 

 

Comments