Θέλω πολύ να παραμείνω στα θετικά της όλης βραδιάς, με 5 συγκροτήματα και πάνω από 6 ώρες συναυλία στο σύνολο της, αλλά δε με αφήνει το αποτέλεσμα της παγερής και ντροπιαστικής προσέλευσης του κόσμου στη συγκεκριμένη συναυλία. 200 άτομα με πολύ ζόρι για να δουν μία από τις κορυφαίες thrash μπάντες του παρελθόντος, μία all – star μπάντα με τους David Vincent και Rune “Blasphemer” Eriksen στις τάξεις της (δυστυχώς δεν είδαμε το Flo Mounier μαζί τους) και μία από τις κορυφαίες Ευρωπαϊκές μπάντες των τελευταίων 20 ετών με μεγάλη εμπειρία και χωρίς κακό δίσκο ακόμα στον κατάλογο τους. Και να πεις ότι υπάρχει και τίποτα συγγενικά ηχητικό για να κρατηθεί ο κόσμος οικονομικά, πάει στο καλό. Η αμέσως επόμενη ανάλογη στιγμή είναι στο Release Festival, τη μέρα που θα παίξουν μαζί οι Testament και Pestilence. Πραγματικά αλγεινή εικόνα, ειδικά από αυτούς που για 2 χρόνια μας τα είχαν κάνει νταούλια όταν δεν βλέπαμε συναυλίες και τώρα που γίνονται, επιλέγουν ξανά τον καναπέ. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος και ειδικά ο Έλληνας, γι’αυτό και πήξαμε να βλέπουμε 20 – 30 black metal συναυλίες το χρόνο, εκεί τουλάχιστον ο κόσμος πηγαίνει όμως, δεν απαυτώνει μόνο με το στόμα όπως κάνετε πάρα πολλοί εκεί έξω.
Ξεκίνημα με τους The Crucifier, οι οποίοι ευτυχώς βγαίνουν με καλό ήχο παρότι η συναυλία καθυστερεί περίπου 20’ να ξεκινήσει. Το Κύτταρο κάνει ξανά το θαύμα του και ο ήχος θα παραμείνει σε πολύ υψηλό επίπεδο για όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Οι The Crucifier παίζουν όσο πιο φιλότιμα γίνεται, ξέρω ότι έχουν φανατικούς φίλους και φανατικότερους εχθρούς, προσωπικά δεν ήμουν ποτέ σε καμία από τις δυο κατηγορίες, αλλά έχει τύχει να τους δω παλιότερα σε πραγματικά μεγάλα χάλια, οπότε ίσως και έχοντας αυτό ως μέτρο σύγκρισης, αυτή η εμφάνιση ήταν σίγουρα καλύτερη απ’ότι περίμενα και ένας καλός τρόπος να ξεκινήσει η βραδιά. Θα μπορούσαν να είχαν πιο ένθερμες εκδηλώσεις και χειροκροτήματα μεν, από ποιους όμως δε; Από αυτούς που δεν ήταν μέσα στον χώρο; Είναι δύσκολο να παίζεις για περίπου 50 άτομα και να μην σε πτοεί, ειδικά όταν για τη μπάντα σου είναι μια ευκαιρία να σε μάθει κόσμος που δε σε γνώριζε σε τέτοια συναυλία, Δεν έχω να πω κάτι εκτελεστικά, προσπάθησαν όσο μπορούσαν και με το παραπάνω, οι συνθήκες δεν ήταν καθόλου ευνοϊκές και κάνανε το κομμάτι τους ως όφειλαν. Πρέπει να δουν και να αποφασίσουν αν θέλουν να το πάνε ένα βήμα παραπέρα και σύντομα.
The Crucifier photo credits: Lefteris Tsoureas
The Crucifier Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Συνέχεια με τους Exarsis, oι οποίοι είχαν θεωρώ το μεγαλύτερο κίνητρο της όλης καριέρας τους να σταθούν στην ίδια σκηνή με την αγαπημένη τους μπάντα. Δεν είναι και κανένα κρατικό μυστικό ότι οι Vio – Lence αναφερόταν πάντα από τα μέλη τους –πρώην και νυν- ως η κύρια επιρροή και για να είμαι απόλυτα δίκαιος, αν μία μπάντα έπρεπε να παίξει ως support σε αυτή τουλάχιστον τη συναυλία, ήταν η συγκεκριμένη. Οι Exarsis θα ρισκάρω να πω ότι δώσανε την κορυφαία τους απόδοση που έχω δει ποτέ στις δεκάδες φορές που τους έχω δει, κι αυτό γιατί όταν ισχύουν όλα τα παραπάνω, βγάζεις φτερά και κάνεις πράγματα που ίσως να μην πολυκαταλαβαίνεις. Από το μπάσιμο τα πράγματα είναι ολοφάνερα χωρίς να επιδέχονται πολλές ερμηνείες, παντοδύναμος ήχος, τα κομμάτια να ακούγονται ακόμα βαρύτερα και γρηγορότερα και ο Νίκος Τραγάκης στη φωνή πραγματικά ΕΞΑΛΛΟΣ όσο ποτέ. Η πρώτη σκέψη βλέποντας όλα αυτά είναι «οκ καλά θα πάει αυτό» αλλά τελικά όπως σας ανέφερα, πήγε καλύτερα από ποτέ κατά την προσωπική μου άποψη πάντα. Οι Exarsis ούτως ή άλλως έχουν την αδρεναλίνη στο αίμα τους, είναι μια πολύ έμπειρη μπάντα με πολλές παραστάσεις και χρειάζονταν το κάτι για την πλήρη ανάφλεξη. Πάντα τέτοια παιδιά!
Exarsis Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Exarsis Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Κι αφού τελειώσαμε με τις Ελληνικές μπάντες, μία βίαιη επιστροφή στην πραγματικότητα με τους Legion Of The Damned, οι οποίοι βγήκαν να πάρουν κεφάλια από την αρχή και αυτό ακριβώς έκαναν. Όχι ότι δεν το περιμέναμε δηλαδή. 15 χρόνια σχεδόν μετά την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας, έχοντας για παρέα τους «κολλητούς» τους Suicidal Angels τότε, οι Ολλανδοί βγαίνουν με το κομμάτι που φέρει το όνομα της μπάντας παρακαλώ, από το ντεμπούτο “Malevolent Rapture” του 2006. Ενδεικτικές οι προθέσεις εξ’αρχής και γενικά με το σετ να τιμάει και το παρελθόν τους αλλά και το παρόν τους. Ακούσαμε σύνολο 5 κομμάτια από τα 2 πρώτα κορυφαία τους άλμπουμ, μεταξύ άλλων τα “Death’s Head March”, “Werewolf Corpse”, “Son Of The Jackal” και “Diabolist”, δεν ξέρω αν το περίμεναν όσοι παραβρέθηκαν στο Κύτταρο, αλλά πριν αρχίσουν, πέτυχα τον ντράμερ Erik Fleuren, ο οποίος μου είπε «είναι ωραία μίξη το σετ με παλιά και καινούργια, θα δείτε». Ε είχε δίκιο, το είδαμε με το παραπάνω. Τιμήθηκε προφανώς λίγο παραπάνω το τελευταίο τους άλμπουμ, 8ο τον αριθμό και ονόματι “The Poison Chalice” για το οποίο είχα την τιμή να κάνω τη δισκοκριτική και να σας προϊδεάσω πως άλλη μια φορά είχαμε κάτι ποιοτικά στιβαρό.
Legion Of The Damned Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Παίξανε λοιπόν από το τελευταίο άλμπουμ το χιτ “Beheading Of The Godhead”, το “Contamination” το οποίο μάλιστα αφιέρωσαν στους Suicidal Angels, το “Progressive Destructor” και το ομότιτλο κομμάτι λίγο πριν το τέλος της εμφάνισης τους. Μας ήρθαν με ολόφρεσκο κιθαρίστα που δεν άφησε να φανεί το κενό του Twan Van Geel, ενώ ο Fabian Vervweij στα σόλο ήταν φοβερός και δείχνει να αποτελεί μεγάλη προσθήκη στην νεότερη ιστορία τους. Κορυφαίο rhythm section με τον ψηλό μπασίστα Harold Gielen μπροστάρη στο κοπάνημα, ο Erik Fleuren στα τύμπανα οδοστρωτήρας πραγματικός και φυσικά, ο Maurice Swinkels στα φωνητικά να πετάει κακία και βιτριόλι σε κάθε στίχο και να δείχνουν συνολικά γιατί αξίζουν ότι καλύτερο, και σίγουρα όχι να παίζουν για 200 άτομα, που αν τα προσθέσουμε με της πρώτης φοράς, έχουν παίξει δυο φορές στην Ελλάδα σε σύνολο 300 άτομα, δεν είναι ντροπή απλά, είναι και αδικία. Θέλω να εξάρω τη στάση τους καθώς άμεσα μετά παρατάχθηκαν όλοι στο μπαρ να δούνε και τους Vltimas και τους Vio – Lence, είχαν εγκάρδιες στιγμές με τον κόσμο γύρω τους, ενώ μας σκλάβωσαν όλους με τις τιμές στο merch. Mπλουζάκια, σορτσάκια, cd (limited editions) μόνο 15 ευρώ όλα, μπράβο και πάλι μπράβο, σέβονται τους οπαδούς τους.
Legion Of The Damned Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Μετά και από την άνευ όρων επίθεση των Legion Of The Damned, ήρθε η ώρα των Vltimas να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους. Με τον καλύτερο ήχο της βραδιάς και μετά την εισαγωγή του “Violens Discordant”, σκάει το ομότιτλο κομμάτι του πρόσφατου δεύτερου δίσκου τους “Epic”, όπου και αρχίζει μια παράσταση που προκαλεί τον καθολικό σεβασμό σε όλους τους θεατές. Μετά την μονιμοποίηση του Ype TWS στο μπάσο, έχουν ακόμα έναν Πορτογάλο κιθαρίστα ονόματι Joao Duarte που σίγουρα ανακάλυψε o Blasphemer ως σκάουτερ μια και μένει μόνιμα στην Πορτογαλία, ενώ η έκπληξη έρχεται στα τύμπανα, όπου βλέπουμε στη θέση του Flo Mounier έναν παλιό μας γνώριμο, τον Pavel από τους Antigama που μεταξύ άλλων έχει παίξει και στους Vader και τους Hate. Ο Blasphemer στη γωνία του έχει ζωγραφίσει ήδη τον καμβά του για το υπόλοιπο της συναυλίας, και ο μέγας David Vincent, o Evil D. της καρδιάς μας, αρχίζει και κυρήσσει ανίερα Ευαγγέλια προς πάσα κατεύθυνση. Με το ψαρωτικό του στυλ, έχει σκάσει μύτη στα μαύρα με το κλασικό καπέλο που δεν αποχωρίζεται και μοιάζει κάτι μεταξύ πρεσβύτερου σατανικής εκκλησίας και ενός πιο κακιασμένου Carl McCoy, εξάλλου είναι πολλά τα Fields Of The Nephilim περάσματα στα φωνητικά των τραγουδιών τους.
Ο Vincent που έχει όρεξη για αστειάκια, πετάει μια μυθική ατάκα, «δεν αγαπώ κανέναν, εδώ δεν αγαπώ τον εαυτό μου και σίγουρα δεν αγαπώ εσάς», με το κοινό να μη μασάει και να τον χειροκροτεί και συνολικά οι Vltimas βρίσκονται σε τρομερή κατάσταση. Είχα την τύχη να γράψω και για το “Epic”, ένα άλμπουμ πολύ καλύτερο του “Something Marches In”. Ακούσαμε σχεδόν όλο το “Epic” πλην του “Spoils Of War” δυστυχώς, ενώ παίχτηκαν και 6 κομμάτια από το ντεμπούτο τους, με το ομότιτλο κομμάτι και το “Everlasting” να κλείνουν μια πληρέστατη και υπερχορταστική εμφάνιση στο τέλος. Χαμούλης έγινε στα “Mephisto Manifesto”, “Scorcher”, “Invictus” και “Miserere” μεταξύ άλλων, με όσους ήταν στο Κύτταρο να έχουν αφομοιώσει το υλικό και γενικά ο Vincent δείχνει ότι ίσως για πρώτη φορά είναι εκεί που πραγματικά ανήκει ώστε να μπορέσει να βγάλει πτυχές της μεγάλης τους περσόνας χωρίς να σκέφτεται κανείς τι έγινε παλιά. Ένας τεράστιος, εμβληματικός frontman που ακόμα και σχεδόν ακίνητος γεμίζει επιβλητικά τη σκηνή, ενώ και ο Blasphemer υφαίνει ιστούς από τους οποίους ο ακροατής δεν θέλει να ξεφύγει. Αν οι Vltimas συνεχίσουν με την ίδια όρεξη και ποιότητα, στο τρίτο άλμπουμ θα παραμιλάμε. Ο Vincent ευχήθηκε να τα λέμε συχνότερα. Οψόμεθα!
Vltimas Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Vltimas Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Δε σας κρύβω ότι μικρός και βλέποντας τον σκοτωμό στο βίντεο του “World In A World” των Vio – Lence, είχα πει στους μεγαλύτερους της εποχής ως νέο εκκολαπτόμενο μεταλλάκι «αν γινόταν, έτσι θα ήθελα να πεθάνω, μέσα σε τέτοιο χαμό συναυλίας». Ήταν εικόνα ζωής αυτό τότε και παραμένει μέχρι σήμερα. Λίγο πριν και τον ερχομό τους στην Ελλάδα, οι Vio – Lence στερήθηκαν και τον μπασίστα Christian Olde Wolbers, που σημαίνει ότι έπρεπε να βρεθεί κάποιος να μάθει τα κομμάτια σε χρόνο dt και να τους βοηθήσει στο υπόλοιπο της περιοδείας. Τελικά ο τυχερός ήταν ο Max Mayhem, κιθαρίστας των Evil Invaders που μας επισκέφτηκε ξανά στις αρχές του μήνα, δυο φορές Ελλάδα τον ίδιο μήνα, μην το πεις ούτε του παπά παίχτη μου. Συνοδευόμενος από τον φοβερό κιθαρίστα Mario Salcedo των Fueled By Fire, για τον οποίο τονίστηκε ότι παίζει όλα τα σόλο, και του Phil Demmel και του Robb Flynn, ενώ στα τύμπανα ο Adrian Aguilar των Exmortus πραγματικά τα έσπασε όλα. Με τέτοια ομάδα, ο εμβληματικός Sean Killian δε χρειάζεται να κάνει τίποτα άλλο παρά να ανοίξει το ψυχασθενές λαρύγγι του και να του γυρίσει λίγο το μάτι όπως έκανε παλιά κι έμεινε στην ιστορία, τα υπόλοιπα ήταν εύκολα.
Ξεκίνημα – ωδή στο ντεμπούτο “Eternal Nightmare” και ακούμε καπάκι το ομότιτλο κομμάτι, το “Serial Killer”, το “Phobophobia” και το “Kill On Command”. Αυτό που γίνεται στο Κύτταρο δεν έχει προηγούμενο, μιλάμε για stagedives του θανατά από το 1ο δευτερόλεπτο, η μπάντα πωρώνεται και παίζει ακόμα πιο ψυχωμένα, ο Killian τρέφεται από το κοινό λες και πρόκειται για ιπτάμενα πτώματα, μιλάει λίγο ανάμεσα στα κομμάτια, αλλά η χαρά του είναι έκδηλη. Ο τρόπος με τον οποίο λέει φλεγματικά «Θέλω όλα σας τα λεφτά, ακόμα και την τελευταία σας δεκάρα» πριν προλογίσει το “I Profit” είναι εκπληκτικός, έπρεπε να βλέπετε την κόρη του ματιού για να καταλάβετε την όλη «βλάβη». Το “Calling In The Coroner” δημιουργεί ξανά σεμινάρια moshing, ενώ στη συνέχεια γίνεται λόγος για έναν τύπο που δε θέλουμε ποτέ να δούμε μπροστά μας, γιατί δε θα περάσουμε καλά. “Officer Nice” λοιπόν, με τη μπασαδούρα στην αρχή να συγκινεί, τον κόσμο να ξελαρυγγίάζεται στον ορισμό του gang vocal Bay Area Style ρεφρέν και ακόμα και το νέο κομμάτι “Upon The Cross” χαιρετίζεται οπαδικά όπως του αξίζει, ο Killian λάμπει κι όχι γιατί ο ιδρώτας γυαλίζει στο ασκεπές κρανίο του, ενώ και οι υπόλοιποι γουστάρουν τη ζωή τους με το Ελληνικό κοινό.
Vio -Lence Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Παίζει και την διασκευή στο California Über Alles των Dead Kennedys και λίγο πριν το τέλος, μας λέει χαρακτηριστικά «αυτό το κομμάτι το παίζουμε πάντα τελευταίο για να μετράμε τη δύναμη της τρέλας του κοινού και να έχουμε τις καλύτερες αντιδράσεις πάντα στο τέλος». Όλοι ξέρουμε ποιο εννοεί, όλοι ετοιμάζονται για ένα τελευταίο μακελείο και με το “World In A World” κλείνει ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΩΣ μία εμφάνιση την οποία με τόσες απουσίες μελών – κλειδιών, αν μη τι άλλο τη φοβόμασταν λίγο. Αλλά τι να φοβηθείς όταν ο θεότρελος το έχει ακόμα μέσα του, λίγο πριν φτάσει τα 60 του. Το είχα πει και θα το ξαναπώ. Να είχα όλους τους υπόλοιπους από την κλασική σύνθεση χωρίς τον Killian, συγνώμη, με τίποτα. Ακόμα και χωρίς τους υπόλοιπους, ο Killian έδειξε με τη βοήθεια πολύ νεότερων συντρόφων του και προφανώς φανατικών της μπάντας του ότι έχει το υλικό, το σφρίγος αλλά και την τρέλα να βγει εκεί έξω και να γίνει της ιερόδουλης το κιγκλίδωμα. Του εύχομαι ολόψυχα να βρει μια σταθερή κατάσταση για το συγκρότημα, ή να το διαλύσει ένδοξα δείχνοντας στον κόσμο ότι έκανε το κομμάτι του με το παραπάνω. Για όσους δεν το ζήσατε, οι Vio – Lence ξεπέρασαν και τους Razor το 2015.
Η καλύτερη εμφάνιση μπάντας που έχω δει μέσα στο Κύτταρο._
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Κατσούρας
* Ευχαριστούμε θερμά το Λευτέρη Τσουρέα & το RockHard για την παραχώρηση των φωτογραφιών.
Vio -Lence Live @ Kyttaro photo credits: Lefteris Tsoureas
Comments
