Κυριακή 6 Νοεμβρίου κι ακόμα μια σημαντική συναυλία φιλοξενείται στην Αθήνα.Αυτή την φορά οι θρυλικοί VIRGIN STEELE με συνοδοιπόρους τους δικούς μας DEXTER WARD.
Δέν νομίζω να χρειάζονται πολλά λόγια για ένα συγκρότημα όπως οι VIRGIN STEELE,αποτελούν ένα απο τα σημαντικότερα και μακροβιότερα συγκροτήματα του heavy metal,με φανατικούς και πιστούς οπαδούς.Μπορεί οι τελευταίες τους κυκλοφορίες να μην έχουν την αίγλη και την επική ζωντάνια του παρελθόντος,αλλά αυτό με κανένα τρόπο δε μπορεί να μειώσει την προσφορά τους,όταν μας έχουν προσφέρει διαχρονικούς ύμνους της μουσικής μας.
Όσο αφορά τους DEXTER WARD,τα είπαμε και στο προηγούμενο report,όταν έπαιξαν μαζί με τους CRIMSON GLORY.Αποτελούν μια απο τις σημαντικότερες και ανερχόμενες μπάντες του metal στην χώρα μας.
Προχωράμε λοιπόν στο δια ταύτα,δηλαδή στη συγκεκριμένη βραδυά.Φτάνοντας πάλι αρκετά νωρίτερα στο Kyttaro club,συνάντησα σχετικά αρκετό κόσμο και αυτό ομολογώ ότι με χαροποίησε μιας και είναι γνωστή η "κακή" συνήθεια πολλών να αγνοούν το support σχήμα και να φτάνουν λίγο πρίν ξεκινήσει to headliner γκρούπ.
Ώρα λοιπόν για την εμφάνιση των DEXTER WARD,που μας επιφύλασε πολλές κι ευχάριστες εκπλήξεις.Οι μνήμες απο την πρόσφατη εμφάνισή τους και το εκπληκτικό show που πρόσφεραν πρίν 2 εβδομάδες στον ίδιο χώρο ήταν ακόμα νωπές.Όμως με δεδομένη την απουσία του κανονικού τους τραγουδιστή Mark Dexter,ο οποίος έμεινε κοντά στην γυναίκα του μιας και περιμένουν γεννητούρια,πολλοί είχαμε την απορία ποιός θα έπαιρνε τη θέση του.Βέβαια είχαμε τις πληροφορίες μας αλλά περιμέναμε και το live για να τις δούμε να πραγματοποιούνται.
Έτσι η μπάντα ανεβαίνει στην σκηνή και τον ρόλο του τραγουδιστή βλέπουμε να έχει αναλάβει ο Νίκος Παπακώστας(Strikelight,Convixion κλπ) ο οποίος με το γνωστό στύλ του αποδίδει τα πρώτα κομμάτια.Είναι φανερό εξ" αρχής ότι η μπάντα έχει όρεξη όχι για ένα τυπικό live αλλά μάλλον για ένα πάρτυ με φίλους αφού την σκυτάλη παίρνει ο Κώστας Κουναδίνης(Ανώριμοι).Οι αλλαγές τραγουδιστή δε δείχνουν να επηρεάζουν την απόδοση του συγκροτήματος,πάλι μας βομβαρδίζουν με ανόθευτο,κεφάτο,καυτό heavy metal.
Η συνέχεια ανήκει στον Bαγγέλη Κρούσκα(Valor) και στον Στρατή,δύο ακόμα πολύ σημαντικές φωνές της ελληνικής σκηνής που αποδίδουν άριστα λές και ήταν κανονικά μέλη της μπάντας.
Για να μας αποχαιρετήσουν,επιλέγουν μια διασκευή στο "Powerslave" των IRON MAIDEN και το πάρτυ τελειώνει με τον καλύτερο τρόπο.
Παρά τις ειδικές συνθήκες,για ακόμη μια φορά οι DEXTER WARD μας διασκέδασαν όπως πάντα και πια αποτελούν σταθερή αξία.
Σε ένα αρκετά γεμάτο,αλλά όχι κατάμεστο χώρο,αρχίζει η αναμονή για τους VIRGIN STEELE.Για πολλούς θα ήταν η πρώτη φορά που θα τους έβλεπαν και η αγωνία και η ανυπομονησία τους ήταν εμφανής.
Ακόμα κι εγώ όμως,που θα τους έβλεπα για τρίτη φορά,δεν απείχα πολύ απο τα συναισθήματα όλως αυτών.Μετά απο τις απαραίτητες αλλαγές επί σκηνής η ώρα φτάνει.
Ένας ένας ανεβαίνουν επί σκηνής και το όνειρο πολλών έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά.Αρκετά φουριόζοι και δείχνοντας ότι μπήκαν με πολύ καλή διάθεση,τα μέλη της μπάντας αρχίζουν να ξεδιπλώνουν τις μεταλλικές τους μελωδίες.Με ηγετική μορφή τον David DeFeis,ο οποίος πάντα είχε το χάρισμα να σε παρασύρει και να βρίσκεται σε άμεση επαφή με το κοινό.Παρότι τα χρόνια έχουν περάσει,αυτό το χάρισμα παραμένει αναλλοίωτο.Εκεί που ο χρόνος φαίνεται ότι έχει αρχίσει να επηρεάζει ήταν στην απόδοση της φωνής του.Το περίεργο ήταν ότι τα πήγε πολύ καλύτερα στα πιο δύσκολα σημεία όπου ανέβαζε ψηλά την φωνή του και την τράβαγε στα ουράνια θυμίζοντας παλιές ένδοξες μέρες,ενώ σε κάποια πιο χαμηλά δείχνει μια ελαφριά αδυναμία.
Αλλά όταν ακούς τέτοια τραγούδια όπως τα "Victory is mine","Don"t say goodbye","Symphony of steel" κι ένα σωρό άλλα ορόσημα του είδους,τα όποια λάθη ή αδυναμίες περνάνε σχεδόν στο απυρόβλητο,"who cares;".Το ζήτημα είναι ότι βλέπουμε πάλι μια απο τις παλιές μπάντες,να τα δίνει όλα και να προσπαθεί να αποδώσει τα μέγιστα.Χωρίς ίχνος βεντετισμού,αντίθετα πολύ προσιτοί όλοι τους και με τον David να τραγουδά μαζί με το κοινό σε απόσταση αναπνοής στην ειδική προέκταση της σκηνής.Δεν τους λείπει ούτε η δύναμη,ούτε το κέφι,ούτε η πόρωση,παίζουν heavy metal και το ζούνε στο πετσί τους κι αυτό φαίνεται.
Αφού έπαιξαν το κλασσικό setlist που περιμέναμε,με τραγούδια αρκετά καλά μοιρασμένα μέσα απο την πλούσια δισκογραφία τους,αποσύρονται κι αναμένουμε το σύνηθες encore.Ξαναβγαίνουν αλλά τα πράγματα όταν είσαι στην Ελλάδα είναι διαφορετικά....ένα εκστασιασμένο πια κοινό κι ένας σεληνιασμένος Μανώλης Καραζέρης ο οποίος τους έχει αποκλείσει πάνω στην σκηνή και δε τους αφήνει να κατέβουν.Με την παράκληση-παρότρυνση όλο και για άλλο ένα και με τους VIRGIN STEELE να αποδεικνύουν πόσο διαφέρουν από όλες αυτές τις νεόκοπες βεντέτες που μας επισκέφτονται τα τελευταία χρόνια,και να συνεχίζουν με χαμόγελο και φανερή ευχαρίστηση παρά την κούραση.Δεν δυσανασχέτησαν καθόλου,αντίθετα μας ανταπέδωσαν την αγάπη μας παίζοντας τελικά 2 ώρες και,ικανοποιώντας.όσο το δυνατόν καλύτερα,τις προσδοκίες μας.
Έτσι κάποια στιγμή το τέλος είναι οριστικό,η μπάντα μας αποχαιρετά και άλλη μια όμορφη βραδυά για το μεταλλικό κοινό της Αθήνας αποτελεί παρελθόν.Μπορεί να μην ήταν η καλύτερη εμφάνιση που έκαναν ποτέ στη χώρα μας,αλλά δε παύει να ήταν μια δυναμική,τίμια,αγνή,αυθόρμητη και τελικά πολύ πορωτική παρουσία απο ένα γκρούπ που απέδειξε κι αυτό με τη σειρά του πόσο σέβεται την ιστορία του και τους οπαδούς του.Σε κάτι τέτοιες εμφανίσεις καταλαβαίνεις τη διαφορά της νοοτροπίας ανάμεσα σε συγκροτήματα που ζούν για το heavy metal και σε συγκροτήματα που ζούν για τραπεζικούς λογαριασμούς και φήμη...Και χαιρόμαστε διπλά όταν καταφέρνουν να επιβιώσουν μέσα στις δύσκολες σύγχρονες εμπορικές συνθήκες,διατηρώντας αμόλυντο το πνεύμα τους.
Για το Rockoverdose.gr
Πάνος Warlord Μπούγαλης
Photos:
Πέτρος Παπαπέτρος
Videos by Πάνος Warlord Μπούγαλης
Comments
