Το “The Satanist” κέρδισε πολλούς οπαδούς και κριτικούς με το που κυκλοφόρησε, αποδεικνύοντας μια πιο οργανική, ειλικρινή και προσωπική πλευρά των Behemoth.
Ο Nergal εξηγεί: «Δεν θέλω να πω ότι το άλμπουμ ήταν μια αντίδραση στη λευχαιμία μου, αλλά ήταν σίγουρα μια αντίδραση σε ολόκληρη τη ζωή μου και σίγουρα είχα ανάγκη να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου ως άνθρωπο. Γι 'αυτό το “The Satanist” αντηχεί σε τόσα πολλά επίπεδα και τόσες διαστάσεις. Ήταν σαν μια αναγέννηση ενός καλλιτέχνη, ενός ανθρώπινου όντος, υπήρχε αυτή η πυρκαγιά βαθειά μέσα μου και εκδηλώθηκε με τη μορφή αυτού του δίσκου».
Ηχογραφημένο μετά από περιοδείες με τους Watain και The Devil’s Blood, το “The Satanist” πήρε την ενέργεια του προηγούμενου δίσκου, καθώς και κάποια απόκρυφα θέματα. Ήταν, όχι μόνο μια απάντηση στα γεγονότα της ζωής του Nergal, αλλά και μια αντίδραση στην πιο στρατιωτικοποιημένη προσέγγιση του προκάτοχού του και έρχεται σε έντονη αντίθεση με αυτό (“Evangelion”) χάρη στην ευρύτερη και πιο καθαρτική συναισθηματική πλευρά του.
«Είχα πραγματικά μια εσωτερική ανάγκη να φτιάξω κάτι καινούργιο, ειδικά μετά το “Evangelion”», λέει ο Nergal. «Ήθελα πραγματικά να απελευθερώσω τον εαυτό μου και τους οπαδούς, για να ηχογραφήσω ένα δίσκο που θα ήταν περισσότερο συναισθηματικός, πιο πραγματικός από κάθε άποψη, πιο οργανικός, πιο φυσικός. Ήθελα πραγματικά να μειώσω τον πνευματικό παράγοντα, ήθελα η καρδιά μου και τα συναισθήματά μου να παίξουν τον νούμερο ένα ρόλο όταν κάνω το δίσκο. Ήταν πραγματικά καιρός να κάνουμε κάτι νέο και δυνατό και ένιωσα ότι αυτή ήταν ίσως η μόνη μου ευκαιρία».
Αν και ο Nergal κάνει σαφές ότι αισθάνεται πως το άλμπουμ λειτουργεί ως ένα πλήρες σύνολο, θα παραδεχτεί ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα κομμάτια που έχουν ιδιαίτερη επίδραση σε αυτόν σήμερα. «Όταν παίζουμε το “Ora Pro Nobis”, το “Lucifer” ή το “O Father O Satan O Sun!” αισθάνομαι την τρέλα να με κατακλείζει», καταλήγει με χαμόγελο. «Αναλύω πάντοτε τα πράγματα, αλλά αυτό που εκτιμώ περισσότερο είναι η αντίδραση του σώματός μου σε κάτι».
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
