Οι επισκέψεις σε συνοικιακούς κινηματογράφους είναι μία από τις προσωπικές μου απολαύσεις. Σε βαθμό που μπορώ άνετα να πάω να δω ταινία μόνος μου -κάτι που για αρκετούς γνωστούς μου είναι ταμπού.
Από τις παλιές επιγραφές με τα γράμματα ζωγραφισμένα στο χέρι, τα παλιά μηχανήματα προβολής που συχνά εκτίθενται, τις vintage αφίσες, μέχρι τη σχεδόν προσωπική σχέση με τους ανθρώπους που εργάζονται, είναι οι μόνοι χώροι που το παρελθόν συναντά το παρόν με αυτό τον τρόπο. Το να βλέπεις την τελευταία ταινία της Marvel σε χώρο που έδειξε την Καζαμπλάνκα, είναι σε ένα βαθμό σουρεάλ.
Συνδύασέ έναν τέτοιο χώρο με συναυλία εγχώριας εναλλακτικής σκηνής και η απόλαυση χτυπάει κόκκινο.
Πέρα από τους Universe 217 & Mother of Millions στο Τριανόν δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη μπάντα να έχει πράξει κάτι αντίστοιχο και ειδικά σε παρουσίαση δίσκου.
Μπαίνοντας στην αίθουσα «Δαναός 1» αντικρίσαμε μια σκηνή με όμορφα φώτα και τα όργανα στημένα.
21:47 τα φώτα έσβησαν και η οθόνη άρχισε να δείχνει ένα Χριστουγεννιάτικο βίντεο όπου ένας μικρός Aki Rei έπαιζε με το νέο του δώρο, ένα σετ ντραμς, εντυπωσιακά καλά.
Έτσι ξεκίνησε και το solo show του, παίζοντας ντραμς στο Echoes από τον πρόσφατο δίσκο του, Vain Poetry. Σύντομα όμως έπιασε κιθάρα-φωνή και άλλαζε τα όργανα πολλές φορές και μέσα στο ίδιο κομμάτι.
Με πολύ έξυπνη χρήση προηχογραφημένων, πανέμορφα φώτα και visuals, ο Aki Rei μας κράτησε για σχεδόν 40’ δίχως να βαρεθούμε καθόλου, πράγμα εντυπωσιακό για σόλο εμφάνιση τόσο νέου καλλιτέχνη.
Ο ήχος του περνούσε από shoegaze, σε dreampop, μέχρι και EDM.
Semiso & IDGAF από τα highlight της βραδιάς. Ελπίζουμε να τα ακούσουμε ηχογραφημένα σύντομα.
Samples από Interstellar, οπτικά από Cowboy Bebop αλλά και Ιαπωνικές διαφημίσεις, ο Aki Rei πολύ έξυπνα παρότι solo act δεν παίρνει πολύ σοβαρά τον εαυτό του και δείχνει την αίσθηση του χιούμορ και τις επιρροές του.
Όλα αυτά παράλληλα με μεγάλο εύρος στη φωνή, κάνοντάς τη πότε αιθέρια και πότε μπάσα.
Τέλος με το Illusions όπου κάθησε μπροστά μας και το τραγούδησε δίχως να παίζει ντραμς ή κιθάρα.
Αποχώρησε έπειτα από θερμό χειροκρότημα και στην οθόνη εμφανίστηκε ένα ρολόι που άρχισε να μέτρα 15 λεπτά αντίστροφα.
Setlist
Intro/Echoes
Waiting the Sun
Silver Dream
For You
Vain Poetry
Semiso
IDGAF
Perfume
Illusions
Αφού χτύπησαν 3 καμπανάκια ώστε να πάρουμε θέσεις αφήνοντας τον αγώνα μπάσκετ να παίζει στην οθόνη του lobby, στις 22:43 ξεκινάνε να παίζουν ψυχεδελικά visuals στην οθόνη.
Οι Youth Valley παίρνουν θέση στην σκηνή και η παρουσίαση δίσκου του Lullabies for Adults ξεκινάει…με νέο κομμάτι!
We don’t need them μας οδηγεί opener του δίσκου Jean Moreas, στο αγαπημένο μου Father Forgets που έχει κυκλοφορήσει και στο πρώτο ΕΡ της μπάντας.
Ο ήχος όσο περνάνε τα κομμάτια ζεσταίνει και από το τρίτο καθαρίζει η φωνή του Joseph που χανόταν αρχικά ανάμεσα στα όργανα αρχικά.
Παρατηρώ μερικές αλλαγές στο line up από την τελευταία φορά που τους είδα.
Νέος μπασίστας στην σκηνή αλλά και ο Aki Rei που είναι στον πλευρό της μπάντας εδώ και ένα χρόνο περίπου.
Σοφή τους η απόφαση να έχουν 3 κιθάρες στο σχήμα ώστε να μπορούν να δημιουργούν τα ηχοτοπία που χρειάζεται για να αποτυπώνονται τα shoegaze/dreampop κομμάτια τους όπως στο δίσκο. Στα φωνητικά συμβάλουν τα περισσότερα μέλη, κάτι πάντα θετικό.
Το End Credits από τα highlight της βραδιάς με vintage διαφημίσεις να παίζουν στην οθόνη μαζί με τους στίχους, σα να παρακολουθούμε ένα ζωντανό lyrics video.
Και να τονίσω εδώ το πόσο όμορφη δουλειά είχε γίνει με τα αδιάκοπα visuals και πόσο συνέβαλε η οθόνη του Δαναός στην όλη εμπειρία. Στη διάρκεια του set των Youth Valley η μίξη και η εναλλαγή των οπτικών γινόταν live από τον Stelios.
Στις 11:21 και αφού ακούσαμε το Pegasus βγήκαμε για διάλειμμα και για να δούμε το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός να λήγει.
20 λεπτά μετά ήμασταν πίσω στις θέσεις μας για το Untouched από το πρώτο ΕΡ και το αγαπημένο του κοινού Young Sad Lovers που τους εδραίωσε στην indie σκηνή της χώρας. Μας είπαν πως είναι το πρώτο κομμάτι που έγραψαν σαν σχήμα.
February από το νέο δίσκο και μια πολύ όμορφη διασκευή στο Winning των The Sound.
«Παίζουμε post punk & shoegaze. Είναι πολύ σημαντικό να το ξέρετε αυτό.»
Τρομερή απόδοση από τον Dean, ντράμερ της μπάντας, που με εξαιρετικό ήχο έδινε το κατάλληλο χρώμα σε κάθε κομμάτι, πότε με groove και πότε με παλμό.
Πολύ ωραίο το Sunday Monday που επίσης άκουσα για πρώτη φορά και μας οδήγησε στο I don’t want to go out with you, Veronica για το κλείσιμο.
00:13 όμως μετά από ένα αστείο βίντεο με στιγμές χαλάρωσης της μπάντας, επέστρεψαν για δυνατό shoegaze crescendo.
Από το κοινό εμφανίστηκαν χορευτές/τριες με μάσκες που ενσωματώθηκαν στην προβολή.
Ανατριχιαστική στιγμή όταν προς το κλείσιμο του κομματιού άρχισαν να βγάζουν τις μάσκες τους και αποκαλύφθηκε πως ήταν τα μέλη των Youth Valley.
Όρθιος ο κόσμος χειροκρότησε την μπάντα σε μία από τις πιο ξεχωριστές και απολαυστικές παρουσιάσεις δίσκου.
Οι Youth Valley δείχνουν πως υπάρχει ακόμη παλμός στην εγχώρια σκηνή και περιθώριο για καινοτομία.
Σε μόλις δύο ημέρες κατάφεραν να στήσουν και να παρουσιάσουν κάτι άκρως επαγγελματικό που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από σκηνές του εξωτερικού και αντάμειψαν ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη του κόσμου στη δημιουργία του Lullabies For Adults.
Setlist
Intro
We don’t need them
Jean Moreas
Father Forgets
Promising Young Man
Hurricane
End Credits
Pegasus
Intermission
Untouched
Young Sad Lovers
February
Winning (The Sound, cover)
Sunday Monday
Veronica
Encore
Just Friends
Godheads / outro
Για το RockOverdose,
Νίκος Χήναρης
Φωτογραφίες: Μιχάλης Παναγιώτου
Comments
