Το παλικαράκι που θα δείτε στο βίντεο έχει αυτισμό. Ήρθαν οι Coldplay στην πόλη, ο μπαμπάς του φαντάζομαι πως γνώριζε την αγάπη του γιου του για την μουσική τους και φρόντισε να τον πάρει μαζί του.
Ε, δεν άργησαν να τον πάρουν τα δάκρυα και μαζί του άρχισε να κλαίει και ο μπαμπάς του. Το οποίο το καταλαβαίνω απόλυτα. Και εγώ αν έβλεπα το αγαπημένο μου συγκρότημα και άκουγα ένα τραγούδι το οποίο μου μιλάει συναισθηματικά, θα τα άφηνα τα δάκρυα να κυλήσουν δίχως ντροπή.
Ο αυτισμός είναι ένα πολύ ευρύ πεδίο νευροαναπτυξιακής διαταραχής που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά. (Από το wiki). Εδώ τελειώνουν και οι γνώσεις μου. Αλλά το συναίσθημα είναι εκεί και εκφράζεται. Όταν βλέπω τέτοιες περιστάσεις, τόσο με ανθρώπους που έχουν κάποια διαταραχή, όσο και σε ανθρώπους που δεν έχουν, βλέπω ταυτόχρονα την μοναδικότητα της τέχνης και την δυνατότητα που μας δίνει να επικοινωνούμε σε βαθύ συναισθηματικό επίπεδο ακόμη και όταν κάτι τέτοιο είναι δύσκολο.
Το παλικάρι να κλαίει από την χαρά του, ο μπαμπάς να κλαίει από αγάπη και εμείς να κλαίμε βλέποντας το και χωρίς να γνωρίζουμε το λόγο. Μάλλον συμπόνια λέγεται.
Σημαντική αξία.
Comments
