Ανταπόκριση: DOMINE, Wrathblade, Solitary Sabred @Eightball, Θεσσαλονίκη (17/3/2018)

Η συναυλία ξεκίνησε περίπου στις 21:00 με τους Κύπριους Solitary Sabred να αποτελούν μια ευχάριστη έκπληξη (τουλάχιστον για εμένα) καθώς και το παίξιμό τους ήταν σε καλά επίπεδα αλλά είχαν και ενδιαφέρον τα κομμάτια. Ο τραγουδιστής ήταν αρκετά καλός με κάποιες αδυναμίες σε ψιλότερες νότες που τις «έκλεβε», επίσης ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας στα solo ήταν χαμηλός με αποτέλεσμα να αδικεί την συνολική εικόνα της μπάντας.

 


Οι Wrathblade ξεκινήσανε με αρκετό κόσμο να τους υποστηρίζει από το ξεκίνημα τους. Ωραίος ήχος και δεμένη μπάντα, κάτι που θα προτιμούσα θα ήταν καθαρότερος ήχος στα φωνητικά είτε αυτό έχει να κάνει με την άρθρωση του τραγουδιστή είτε με την ρύθμιση του ήχου γενικότερα. Φυσικά και ο Νίκος Βαρσάμης δεν είναι από τους υψίφωνους τραγουδιστές (που είναι πιο εύκολο να «ξεχωρίσουν» στον συνολικό ήχο) αλλά έχει χαρακτηριστικό χρώμα και έκταση που δυστυχώς χανότανε όμως σε πολλά σημεία και δεν μπορούσες να τον ξεχωρίσεις από τον συνολικότερο ήχο. Η γενικότερη εικόνα όμως ήταν αξιοπρεπέστατη και μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

 

 

Το «τέλος» ήρθε με τους Domine να ξεκινάνε ορεξάτοι και με τρομερή ενέργεια. Από την αρχή η μπάντα μπήκε «καρφωμένη» όπως λέμε με αποτέλεσμα να ξεσηκώσουν το κοινό από πολύ νωρίς. Εγώ το πρώτο χαστούκι το έφαγα όταν ο Morby είπε τον τίτλο «The Aquilonia Suite» , πραγματικά δεν περίμενα να παίξουνε και μεγάλα κομμάτια (το συγκεκριμένο είναι στα έντεκα λεπτά) και έπειτα ακολούθησε καταιγισμός τραγουδιών με πολύ μικρές παύσεις ανάσας για την μπάντα ενδιάμεσα. Με κομμάτια από όλη την δισκογραφία τους όπως «The Chronicles of the Black Sword», «The Fall of the Spiral Tower», «The Ride of the Valkyries», «True Believer», «Thunderstorm» και άλλα. Ο ήχος ήταν πολύ καλός, άκουγες καθαρά τα πάντα χωρίς να κουράζει και η μπάντα ήταν άψογη με έναν Morby αγέραστο φωνητικά που προσωπικά με έστειλε αδιάβαστο. Η υπόλοιπη μπάντα επίσης άψογοι εκτελεστικά με τα solo της κιθάρας πεντακάθαρα , ο μπασίστας και ο ντράμερ, ρομποτάκια και με τον πληκτρά να δένει όλο τον ήχο με το στακάτο παίξιμό του και με την ετοιμότητά του στην αλλαγή ήχων του.

 

 

Το συγκεκριμένο Live ήταν από τα καλύτερα που έχω παρακολουθήσει και αναφέρομαι σε όλο το event συνολικά (επιλογή support bands αλλά και του χώρου, εξαερισμός-ήχος) και φυσικά στους Domine που δείξανε πως είναι μπάντα πολύ υψηλών προδιαγραφών και αφήνουν εμάς τους επικάδες να νιώθουμε ακόμα πιο όμορφα που είμαστε τόσο «καμένοι» με τους ίδιους αλλά και με το είδος που αγαπάμε… keep the flame alive!

 

 

 

Comments