Ανταπόκριση: PRIMORDIAL, Zemial στο Eightball , Θεσσαλονίκη (15/09/2017)

 

 

Μήνες πέρασαν, από τότε που ανακοινώθηκε το Arcane Angels Festival, με τους Primordial να δηλώνουν δύο χρόνια μετά, ότι θα εμφανιστούν, για δύο μοναδικές συναυλίες σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Ας πάρουμε από την αρχή, για το πώς ξεκίνησε το μεγάλο αυτό show.

 

Φτάνω στις 16:40 η ώρα στον προορισμό μου, ο οποίος ήταν τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης και πιο συγκεκριμένα το αγαπητό Eightball. Καθώς πέρασε η ώρα πολύ γρήγορα, υπήρξε καθυστέρηση περίπου μιάμιση ώρα, αυτό ωστόσο, είχε ως αποτέλεσμα να πυκνώσει ο κόσμος ο οποίος ήταν αρκετά ψύχραιμος στο να περιμένει.

 

Η ώρα είναι 21:00 και την αυλαία των Ιρλανδών Pagan Black Metallers ανοίγουν οι Zemial. Μία black metal μπάντα, που ξεκίνησε από την Αθήνα το 1989 από τον Dimitrios Dorian(Archon Vorskaath) ως ιδρυτικό μέλος. Πρώτο κομμάτι με το οποίο ανοίγουν την συναυλία, το “Ancient Arcane Scrolls”, την συνέχεια άγγιξαν τα "Eclipse" & "In the arms of hades" από τον τρίτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, με τίτλο “Νύκτα” το οποίο κυκλοφόρησε το 2013. Σε αυτό το σημείο θέλω να αναφέρω, την τεχνική του Ντράμερ της μπάντας με συνοδεία της εξαιρετικές εναλλαγές του ήχου από το πιο μελωδικό στο πιο γρήγορο και πάει λέγοντας. Ήταν κάτι ξεχωριστό αυτό το παίξιμο, συνέχεια είχε ένα νέο κομμάτι τους, ο τίτλος αυτού “The Repairer Of Repulation” από το ομότιτλο EP τους. Εφόσον υπήρξε μία μικρή παύση λόγο κάποιων λεπτών τεχνικών προβλημάτων , ο Dorian είπε ένα δύο λόγια παρουσιάζοντας την μπάντα και με νοσταλγία άφησε να ειπωθεί το συναίσθημα του έντονου ενθουσιασμού με έναν λυτό και σοβαρό τρόπο δείχνοντας έτσι σεβασμό στον κόσμο που ανταποκρίθηκε στο συγκεκριμένο show. Αισίως η ώρα είναι 21:40, η νύχτα πύκνωσε και οι Αθηναίοι Black Metallers μας γυρνάνε πίσω στο 2006 και στο δίσκο “In Momumentum” με την συνοδεία του “March Of The Giants”. Ο ήχος από ότι φαίνεται έστρωσε για τα καλά, άσχετα άμα είχα τις επιφυλάξεις μου, αυτό όμως δεν παρέλειψε το πάθος, τον πειραματισμό και την αγάπη που έδειξαν οι 3 Έλληνες μουσικοί. Συνεχίζουν πιο πίσω στον χρόνο, το σκότος πυκνώνει πιο έντονα, συνοδεύοντας το με τα “Sleeping Under Tartarus” & “The Tears That Wet Gethsemane” από το “For the glory of UR” του 1996, εκεί απλά κοπάνημα, γούστα, ΑΝΤΙΟ ΖΩΗ!

Επιστροφή στο “Νύκτα” και πιο συγκεκριμένα σε ένα αρκετά ενδιαφέρον κομμάτι, ο λόγος για το Pharos. Πρόκειται για ένα κομμάτι βασισμένο σε 3 εναλλαγές φωνητικών και σύνθεσης από το πιο Dark προς το πιο Progressive και πάει λέγοντας. Ήχος εισαγωγής εξαιρετικός, ο οποίος φέρει μία ωραία μελαγχολία και ένα μυστήριο προς αυτό, η τεχνική του Dorian σε άλλο επίπεδο, η παραμόρφωση του μπάσου σε πολύ καλό επίπεδο και να δένει άψογα με την σύνθεση της μπάντας.

Πίσω στο “Necrolatryτου 1997 και πιο συγκεκριμένα στο κομμάτι "Nocturnal Witch", εκεί το κοινό άρχισε σιγά, σιγά να ζεσταίνεται άσχετα αν οι περισσότεροι ήρθαν για τους Primordial , αλλά αυτό είναι μία λεπτομέρεια περίπλοκη.

Συνέχεια είχε το “Full Moon Necrophilia” από το EP του 2003 με τίτλο “Face Of The Conqueror” το οποίο είχε έναν πιο Black Thrash Metal χαρακτήρα , εκεί άρχισε το Headbanging έστω ελάχιστα, με το τέλος του show να συνοδεύει, το “Breath Of The Pestilence” συμπληρώνοντας ο Dorian το εξής “θα τελειώσουμε το Show μας, με μία βρωμιά!”, η μπάντα κέρδισε τις εντυπώσεις και τον σεβασμό του κόσμου έχοντας ως απόδειξη ότι το Hellenic Black Metal ακόμα κρατάει γερά.

Συνολικά για τους Zemial ως πρώτη συναυλιακή μου επαφή μαζί τους, ομολογώ πως κέρδισαν πολύ τον σεβασμό μου. Τρομερή σκηνική παρουσία με τον μπασίστα να’ναι ντυμένος με ένα πανωφόρι, το οποίο αφορά την αμφίεση του AR που φέρει το σύμβολο του σουμεριακού θεού Shamash και την λέξη "ΕΚΛΕΙΨΙΣ". Αυτό ομολογώ πως ήταν κάτι που με κέρδισε πολύ, συνολικά κρατάνε έναν μυστήριο χαρακτήρα και μία μελαγχολία που είναι βασισμένη στο σκότος, την αιωνιότητα και τον μυστικισμό. Τρομερή σκηνική παρουσία και θα χαρώ πάρα πολύ αν τους ξαναδώ γιατί απλά είναι πρωτότυποι.

 

Zemial List:

 

  1. Intro/Ancient Arcane Scrolls

  2. Eclipse

3.In the arms of Hades

  1. The Repairer Of repulation

  2. March Of The Giants

  3. Sleeping Under Tartarus

  4. The Tears That Wet Gethsemane

  5. Pharos

  6. Nocturnal Witch

  7. Full Moon Necrophilia

  8. Breath Of The pestilence

 

Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε video από ολόκληρο το set των ZEMIAL.

 

 

Η ώρα 22:30, το σκηνικό αρχίζει να στήνεται, οι fans να κατεβαίνουν προς το κάγκελο και να βρίσκονται σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα πολέμου.

20 λεπτά αργότερα, χαμηλώνουν τέρμα τα φώτα, σκοτάδι και από πίσω να ηχούν οι στίχοι... ALL THOSE WHO DIED FOR LIBERTY, ο κόσμος να ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του τραγουδώντας άπαντες τους στίχους από το θρυλικό αυτό κέλτικο ύμνο που γράφτηκε από τον Ιρλανδό Liam Weldon.

Ανεβαίνουν στην σκηνή ένας, ένας πρώτος ο ντράμερ, μετά το ιδρυτικό δίδυμο Pol & Claran μαζί με τον O’Floinn και στην συνέχεια ο μεγάλος Alan Averill να φωνάζει όπως πάντα στην αρχή το κλασικό “WE ARE PRIMORDIAL!!!” και να ρωτάει “I WANNA ASK YOU THESSALONIKI, TONIGHT ARE YOU WITH US?” και να παραληρεί για τα καλά. Συγκινημένος προσωπικά που τους ξαναείδα, για τρίτη συνεχόμενη φορά κοινώς "κάθε φορά, πρώτη φορά!".

“WE WILL STAND WHERE GREATER MEN HAVE FALLEN” εώς συνήθως ξεκινάνε με αυτό το άσμα και ο πόλεμος ξεκινά με τις φωνές, τον οργασμό και την αδρεναλίνη να ανεβαίνει στα ύψοι. Η μπάντα να βρίσκεται σε τρελά κέφια μοιράζοντας ήχους κιθάρας,ντράμς και φυσικά ο ξεσηκωμός του μέγα ηγέτη που ηχεί στο όνομα Alan. Συνέχεια έφεραν τα No Grave Deep Enough & Autumn’s Ablaze του “A Journeys End” όπου εκεί ξεκίνησαν τα πίτ, τα StageDives και φυσικά το άφθονο Headbanging με τα κεφάλια να ανεβοκατεβαίνουν πάνω κάτω χωρίς σταματημό και έλεος. Παύση ενός λεπτού για να πιεί κρασί, ο Frontman της μπάντας και να παρουσιάσει φυσικά το μέγα έπος του “Spirit The Earth Aflame”, GODS TO THE FUCKIN GODLESS, τα χέρια να χτυπάνε παλαμάκια στον αέρα , σε αυτό το σημείο ανοίχτηκε ένα μικρό Wall Of Death.

Εφόσον πέρασε το άσμα αυτό, συνέχεια έχει η χαλαρότητα και ανάπαυση των ψυχών φωνάζοντας στο όνομα Gallows Hymn, δεν περίμενα για να είμαι ειλικρινής να το πούν αλλά θα μου πείτε δίωρο έπαιξαν, οπότε εν μέρει ήταν δεδομένο να το παίξουν . Ο κόσμος να φωνάζει τους στίχους με όλη την ψυχή του και το Babel’s Tower να συνεχίζει το γλέντι.

Το πλήθος παραληρεί για τα καλά, ο Alan να βρίσκεται σε τρελό mood και με το χιούμορ του μαζί διασκέδασε για τα καλά τον κόσμο. Δεν θα μπορούσε να λείψει το μέγα έπος As Rome Burns και η ατμόσφαιρα να αρχίζει να πηγάζει σε ρυθμούς προβλεπόμενους φωνάζοντας “Sing,Sing,Sing for the slaves, sing to the slaves that as rome burns…..SING…….” και να συνεχίζει ο κόσμος να το φωνάζει. Ήταν από τις λίγες φορές που άκουσα τον Alan να πιάνει πολλές ψηλές και πολλά Black metal φωνητικά όπως ακριβώς ήταν στα νιάτα του. Θεωρώ ότι αυτό δείχνει μεγάλη τρέλα και ρίσκο. Φυσικά άπαντες φώναζαν ότι κομμάτι θέλανε, αλλά αυτό που δεν θα μπορούσε να λείψει ήταν το μέγιστο άσμα, SONS OF THE MORRIGAN ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΥ! Να ξεκινάει πίτ,κοπάνημα και όλοι να προσπαθούν να πιάσουν κάγκελο για κοπάνημα κοινώς γίναμε σαν σαρδέλες στα καπάκια το αγαπημένο από το “Storm Before Calm” The burning season και η μάχη συνεχίζεται.

Επιστροφή μετά από αρκετή ώρα στο “Redemption At The Gallows End” και το συναίσθημα απερίγραπτο… Bloodied Yet Unbowed, τα δάκρυα να έχουν φέρει εμένα σε μεγάλο οργασμό και να προσκυνάμε.

Πρώτο Encore και ο Alan να ρωτάει τον λαό “Do you want one more song? Or two?” και να φωνάζει το πλήθος με πάθος ναι με την χαλαρότητα να συνεχίζεται με το Coffin Ships και το πολυαγαπημένο "Empire Falls" για να τελειώσει το Encore….Έλα όμως που τελικά υπήρξε και δεύτερο Encore με τον κόσμο να φωνάζει και για άλλο κομμάτι. Wield Spirit the lightning Sun και πάρε μου την ψυχή Alan….Απλά το κομμάτι που φώναζα προσωπικά στα τελευταία κομμάτια και στην συνέχεια τίτλοι τέλους έδωσε το "Heathen Tribes" όπου εκεί δόθηκε κατάθεση ψυχής από όλη την μπάντα. Να προσθέσω πως ο Alan λίγο πρίν το τέλος, δήλωσε συγκίνηση και δέος για το κοινό της Θεσσαλονίκης και γενικά της Ελλάδας. Για άλλη μία φορά θα πώ πως τα λόγια μου ,είναι περιττά σε αυτό που έζησα επαγγελματισμός, επικοινωνία με το κοινό, τρέλα, κότσια , ενέργεια, επιβλητικότητα, ήχος τα πάντα ήταν εξαιρετικά.

 

Primordial List:

 

  1. Dark Horse On The Wind/Where Greater Men Have Fallen

  2. No Grave Deep Enough

  3. Autumn’s Ablaze

  4. Gods To The Godless

  5. Gallows Hymn

  6. Babel’s Tower

  7. As Rome Burns

  8. Sons Of The Morrigan

  9. The Burning Season

Encore:

  1. Bloodied Yet Unbowed

  2. Coffin Ships

  3. Empire Falls

Encore 2:

  1. Wield Spirit The Lightning Sun

  2. Heathen Tribes

 

Δύο πράγματα θέλω να αναφέρω: Πρώτον η κακή συνεννόηση της διοργάνωσης που δυστυχώς όλα αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες αλλά τελικά όλα κύλησαν καλώς και το δεύτερο που θέλω να αναφέρω είναι η κακή  προώθηση της συναυλίας όπου ήταν ο κάθε ακροατής με ένα χαρτί της Viva.gr ως εισιτήριο, παρόλα αυτά ένα μεγάλο μπράβο στο Eightball, το οποίο έδειξε μεγάλη υπευθυνότητα και σοβαρότητα καταφέρνοντας να φέρει το show είς πέρας.

Επόμενη στάση για Zemial & Primordial Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στο Κύτταρο με το διήμερο Arcane Angels Festival.

 

Υ.Σ Προς τη διοργάνωση θέλω να πώ ένα πράγμα: Λυπάμαι πραγματικά για την ανευθυνότητα και την κακή συνεννόηση που υπήρξε στην συναυλία. Εφόσον γνωρίζεις ότι δεν θα παρευρεθείς, να ενημερώσεις κάποιον να μπεί στην θέση σου, τουλάχιστον είναι ντροπή όλο αυτό, να μην υπάρχει σωστή προώθηση και μόνο ιντερνετική προπώληση. Οι καλές συμφωνίες, κάνουν τους καλούς φίλους...

 

Ζήσαμε μία πολύ όμορφη βραδιά στο Eightball με Zemial & Primordial να κάνουν ίσως μία από τις καλύτερες live συναυλίες. Πάθος, δυναμισμός, ήχος σε πολύ καλή κατάσταση και με απόλυτα καλή οργάνωση - από πλευράς των συγκροτημάτων τουλάχιστον - αν εξαιρεθεί η μέγιστη καθυστέρηση περίπου μιάμιση ώρας.

 

Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε video από ολόκληρο το set των PROMORDIAL.

 

Για το Rock Overdose,

Φάνης Βιλαέτης

Comments