Όπως πάει το πράγμα, θα αρχίσουμε να χάνουμε το μέτρημα σχετικά με το πόσες φορές έχουν έρθει οι Truckfighters στα μέρη μας για ζωντανές εμφανίσεις. Αν δεν κάνω λάθος, αυτή είναι η τέταρτη φορά που επισκέπτονται την χώρα μας μετά την κυκλοφορία του “Mania” το 2009, η επιτυχία του οποίου τους άνοιξε τις πόρτες για την Ελλάδα κι από τότε δε λένε οι άτιμες να κλείσουν. Και ποιος ο λόγος άλλωστε; Τραγουδάρες έχουν, λαηβάρες δίνουν, τα κλαμπ τα γεμίζουν. Τα πράγματα καμιά φορά είναι πολύ απλά.
 |
 |
Λίγο αργότερα από την προκαθορισμένη ώρα έναρξης ανέβηκαν στη σκηνή οι Black Hat Bones, μπροστά σε ένα σχεδόν άδειο Αν, το οποίο όμως γέμιζε όσο περνούσε η ώρα. Δεν πτοήθηκαν πάντως, έβγαλαν μπόλικη ενέργεια, με το μπασίστα τους να θυμίζει τον Ralph Macchio στο “Karate Kid” και τον τραγουδιστή τους να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να ξεσηκώσει το κοινό. Με δικό τους υλικό που ακροβατεί μεταξύ heavy και αμερικάνικου FM rock, αλλά και την πολύ τίμια διασκευή στο “Nervous Breakdown” των Black Flag (οι οποίοι πάντως ποτέ δε θα ζητούσαν από τον κόσμο να αρχίσει να χτυπάει παλαμάκια-just saying) άφησαν θετικότατες εντυπώσεις. Λίγο χαλινάρι μόνο να βάλουν στην ποζερίλα, τα υπόλοιπα φαίνεται να τα έχουν.
 |
 |
Τους Semen Of The Sun είχα να τους δω ζωντανά, δε θυμάμαι κι εγώ πόσο καιρό. Σίγουρα όχι από τότε που έβγαλαν το δεύτερο άλμπουμ τους “The Walk”, το οποίο τους βρήκε να κινούνται σε ακόμα πιο μελωδικά μονοπάτια μεν, διατηρώντας την ποιότητα τους δε. Την Παρασκευή παρουσίασαν δύο καινούρια κομμάτια αλλά και γερές δόσεις τόσο από το “The Walk”, όσο κι από το “Radio Adult: Slow Songs, Cheese & Wine” και πραγματικά άλλο τόσο αν μέναν στη σκηνή δε θα είχα κανένα μα κανένα πρόβλημα. Ακούσαμε “Dark Days”, “Earth Spinning In Reverse”, “You Don't Deserve This Song”, “Dive”, “Corner Bar Freaks”... Διάολε, αυτό το συγκρότημα ξέρει να γράφει τραγούδια! Την ομολογώ την αμαρτία μου, είχα ξεχάσει πόσο φοβερή μπάντα είναι οι Semen. Ευτυχώς, οι ίδιοι φρόντισαν να μου το υπενθυμίσουν εμφατικότατα.
 |
Δεν ξέρω πόσο καλός οιωνός μπορεί να είναι να περιμένεις ένα συγκρότημα να ξεκινήσει την εμφάνιση του και ο κιθαρίστας του να βγάζει το t-shirt του και να στο στέλνει στο δόξα πατρί. Λογικά θα πρέπει να είναι, μιας και στην περίπτωση των Truckfighters όλα λειτούργησαν άψογα.
 |
 |
Λίγα λεπτά αφότου δέχθηκα το “δωράκι” του κατά πρόσωπο, ο Dango ξεκίνησε να παίζει στην SG του το εναρκτήριο riff του “Desert Cruiser”. Κι αν πλέον είναι παράδοση να αρχίζουν τις εμφανίσεις τους με το συγκεκριμένο κομμάτι, αυτό πότε δεν εμπόδισε κανέναν να το ευχαριστηθεί στο maximum, πόσω μάλλον χθες. Οι ιαχές “I'm running out of fuel, I'm running out of gas” πλημμύρισαν ακόμα μια φορά τους τοίχους του Αν και τα “Oh Yeah!” έδιναν κι έπαιρναν δεξιά κι αριστερά.
 |
Η ασταμάτητη rock μηχανή που ακούει στο όνομα Niklas Källgren αλώνιζε τη σκηνή σαν ένας άλλος, νεώτερος και αρκετά πιο Σουηδός Angus Young, ο οποίος στο τσακίρ κέφι δε δίστασε να κατέβει να παίξει μέσα στο λαό του, που τον αποθέωνε. Από κοντά ο Oskar Cedermalm (επίσης στους θεούς Greenleaf) άψογος στο διπλό ρόλο του σε μπάσο και φωνή, ενώ ο νεοφερμένος Andre Kvarnström με το sexy μουστάκι του και το χιπστερικό του look δε φάνηκε ούτε δευτερόλεπτο να υπολείπεται των προκατόχων του. Η μπάντα αυτή δεν είναι απλά υποδειγματική ζωντανά, είναι γεννημένη για το σανίδι!
 |
Πιστοί στην υπόσχεση τους για καινούρια κομμάτια (ακούστηκε το ήδη γνωστό “The Chairman”), δεν παρέλειψαν να παίξουν και τα γνωστά crowd pleasers τύπου “Atomic” και “Chameleon” ικανοποιώντας έτσι όλα τα γούστα. Κατά τη διάρκεια του “Traffic” μάλιστα (ή του “Monte Gargano” θα σας γελάσω), ένας (νομίζω) Σουηδός που άραζε παραδίπλα με ρώτησε αν έχω να του πουλήσω “φούντα”. Διότι προφανώς έχω σουλούπι drug dealer. Α ρε Truckfighters, τι κάνετε στον κόσμο!
 |
 |
| Ο Dango παραδίνεται στο λαό του. |
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Comments
